عاشور ورشی از افراد رها یافته از فرقه رجوی است که در اواسط دهه 90 با حضور خانواده ها در پشت سیاج کمپ مجاهدین خلق در عراق و افشاگری های آنها از خیانت سران فرقه به آگاهی رسید و راه خود را برای آزاد زیستن پیدا کرد و بعد از گذشت نزدیک به سه دهه از این فرقه رها یافت.
برای دیدار با خانواده عاشور ورشی به پیش برادر او در محل کارش در کارگاه نجاری رفتم و با استقبال گرم او روبرو شدم .بعد از احوالپرسی با آقای ورشی از وضعیت عاشور که بعد از اعلام جدایی از فرقه رجوی به یکی از کشورهای اروپایی پناهنده شده است سئوال کردم. ایشان در پاسخ گفت: خدا رو شکر در کشوری که اقامت کرده به کارهای فنی رو آورده و در طول این مدت زبان آن کشور و همچنین کار فنی مناسبی را یاد گرفته و در همان منطقه نیز زندگی مستقل و راحتی برای خودش دارد.
ایشان در ادامه صحبتهایش گریزی به روزهایی زد که بهمراه خانواده های چشم انتظار دیگر برای لحظه ای ملاقات به عراق و اطراف پادگان اشرف میرفتند و گفت: چه روزهای سختی در آنجا متحمل شدیم. آب و هوای گرم و آلوده آن کشور از یک طرف، برخوردهای بسیار توهین آمیز و غیر انسانی سران فرقه رجوی با خانواده ها هم هیچ وقت فراموشمان نمیشود. حتی زمانی که به برادرم عاشور از برخوردهای نامناسب و غیر انسانی سران فرقه رجوی گفتم تعجب کرد و گفت: آنها شما خانواده ها را تعدادی مزدور معرفی می کردند و در واقع اجازه نمیدادند حتی برای لحظه ای از آسایشگاه بیرون آمده و به حرفهای خانواده ها گوش دهیم.
در ادامه گفتگو در مورد رهایی حمید محمد آتابای به آقای ورشی گفتم. ایشان بسیار خوشحال شد و گفت خدا رو شکر که یکنفر دیگر توانست از این فرقه ضد خانواده نجات پیدا کند و به زندگی آزاد خودش برگردد و ان شالله بقیه افرادی که در این سازمان ضد انسانی گرفتار هستند بتوانند خودشان را نجات دهند و به آغوش خانواده برگردند.
پس از صحبت با آقای ورشی و خداحافظی از ایشان، در مسیر برگشت تمام ذهنم به روزهای انتظار پشت سیاج پادگان اشرف مشغول بود و پدران و مادرانی که چشم انتظار فرزندان گرفتار در فرقه رجوی از این دنیا رفتند. خداوند روح همه آنها را قرین رحمت بگرداند . الهی امین
محمد آتابای