همانطور که مطلع هستید چند روز پیش خانواده های اعضاء فرقه رجوی در تهران جلوی دفتر کمیته صلیب سرخ جهانی تجمع اعتراضی برگزار کردند و خواستار دیدار با عزیزانشان در کمپ مجاهدین خلق شدند. مادرانی سالمند که با عصا و کمک دیگران راه می رفتند و با گریه و زاری از صلیب سرخ استمداد می طلبیدند که بتوانند با عزیزانشان که در زندان مجاهدین هستند دیدار یا تماس تلفنی داشته باشند. مادرانی که بیش از ۴۰ سال عزیزانشان را ندیده اند.
چه بسیار مادرانی که چشم از جهان فرو بستند و حسرت دیدار با فرزندانشان را به آن دنیا بردند. در کمپ اشرف در عراق همین مادران در سرمای زمستان پشت درب اشرف چه روزها، ماهها و سالها نشسته بودند و درخواست ملاقات با جگرگوشه هایشان را می کردند ولی سنگ دلان رجوی با تیرکمان، سنگ ومیل گرد به جان این مادران و خانواده ها افتادند و بسیاری را زخمی و روانه بیمارستان کردند و آنها را مزدوران اطلاعات ایران خطاب می کردند .
فرقه رجوی فکر می کرد می تواند با ملاقات ندادن و فرسایشی کردن این موضوع، خانواده ها را به زانو در می آورد ولی اراده مادران مانند کوه خلل ناپذیر بود و ایستادگی کردند تا اینکه درب اشرف بسته شد .
همانطور که در بالا اشاره کردم با تجمع اعتراضی خانواده ها که جلوی دفترصلیب سرخ در تهران برگزار شد فرقه رجوی به صحنه آمد و مجددا چرندیات و خزعبلات چند سال پیش را نشخوار کرد که این افراد وابسته به اطلاعات ایران هستند که جلوی مقر صلیب سرخ آورده شده اند!
واکنش فرقه رجوی را اگر نگاه کنید و بخوانید همان ادبیات سابق است. قسمتی از آن اطلاعیه را ببینید :
مزدوران درمانده ولایت در یک سیرک خیابانی مضحک و فلاکت بار، در مقابل صلیب سرخ در تهران به عربده‌کشی و شکایت از صلیب سرخ پرداخته و خواستار “رعایت حقوق بشر”! مجاهدین مستقر در آلبانی شدند! سیرک مضحک وزارت اطلاعات توسط مزدوران اجاره‌ای تحت عنوان “خانواده” بر علیه اشرف۳ نمایش مسخره و تکراری …
باید به سران فرقه رجوی گفت اگر راست می گويید یک ساعت درب های جهنمی اشرف ۳ را بازکنید فقط یک ساعت. خواهید دید که چه بر سر تشکیلات پوشالی خواهد آمد. این مادران تا زمانی که زنده هستند از تلاش برای دیداربا فرزندانشان از پا نمی نشینند با اراده مادران نمی توان مقابله کرد و همین خانواده ها نه چندان دور تشکیلات پوشالی شما را دود خواهند کرد.
به امید آن روز
خلیل انصاریان – تیرانا