حوادث اخیر در قرارگاه مجاهدین خلق در آلبانی، واکنشها و انتقاداتی از سوی شهروندان، رسانهها و چهرههای آلبانیایی در پی داشت. جتمیر کاداره Jetmir Kadare کاربر فیس بوکی که خود را معلم زبان انگلیسی معرفی کرده است در چندین پست فیس بوکی نسبت به حضور فرقه مجاهدین خلق با سوابق تروریستی در خاک کشورش واکنش نشان داده است.
او در مطلبی که در مورخ دهم تیرماه در حساب کاربری خود در فیس بوک گذاشت، نسبت به اظهارات نخست وزیر آلبانی در مصاحبه با اشپیگل واکنش جالبی نشان داد. جمله کلیدی در گفتگوی ادی راما با نشریه اشپیگل که در بیشتر رسانهها مورد توجه قرار گرفت چنین بود: ” اگر مجاهدین خلق جنگ می خواهند باید آلبانی را ترک کنند.”
جتمیر کاداره در واکنش به این جمله پاسخی کوتاه نوشت:
“”اگر”” مجاهدین خلق جنگ می خواهند؟؟؟ البته که جنگ می خواهند!!!
او با تاکید بر کلمه “اگر” که از ادات شرط است، اذعان میکند که تشکیلات مجاهدین خلق از اساس موجودیتی خشونت طلب است که به دنبال جنگ است و شرطی برای این جنگ طلبی وجود ندارد.
مشخص نیست که کاربر مورد نظر تا چه اندازه با سوابق مجاهدین خلق آشنایی دارد اما مبرهن است که به درک درستی از ماهیت این تشکیلات رسیده است. او در پستهای دیگری به این موضوع اشاره میکند که همه کشورهای اروپایی با مجاهدین خلق مشکل دارند و حتی آمریکا نیز دست از حمایت آنها برداشته است.
بیش از نیم قرن تاریخ مجاهدین خلق نشان میدهد که این تشکیلات با برگزیدن مشی مسلحانه به عنوان روش رسمی مبارزهاش اساسا سازمانی خشونت طلب است و تکرار وقایع مشابه در طول تاریخ سازمان، حتی پس از آن که خشونت را به اصطلاح کنار گذاشت و از فهرست گروههای تروریستی آمریکا و اروپا بیرون آمد، نشان داد که همواره قصد جنگ دارد.
وقایع روز سه شنبه 30 خرداد در قرارگاه اشرف 3 که زخمی شدن شماری از اعضای تشکیلات و نیروهای پلیس آلبانی را در پی داشت، تکرار وقایع درناک مرداد 88 و فروردین 1390 در کمپ اشرف عراق بود. تحریک نیروهای غیرمسلح با نیروهای امنیتی کشور میزبان یکی از تاکتیکهای سران سازمان مجاهدین خلق برای پیشبرد پروژه کشتهسازی و مظلومنمایی برای گرفتن امتیاز بیشتر از غربیهاست.
بنابراین این معلم زبان آلبانیایی به درستی اذعان میکند که “اگر”ی وجود ندارد، مجاهدین خلق در هر صورت جنگ طلب هستند.