اعلام خبر ممنوعیت ورود مریم رجوی به آلبانی از سوی رسانه‌های دولتی، تداعی‌کننده دوره‌ای است که مریم رجوی در زمان استقرار تشکیلات رجوی مدام بین عراق و فرانسه در رفت و آمد بود.
در آن سال ها استقرار مریم رجوی از عراق به فرانسه با هدف‌گذاری روند رایزنی و تقويت به اصطلاح فاز سیاسی صورت گرفت. آنچه رجوی سال‌ها به عنوان دیپلماسی انقلابی بر آن تاکید داشت، با استقرار دوباره او در فرانسه وارد فاز جدیدی شد.
آنچه طی دهه‌های مختلف از جذب دیپلمات‌ها و شخصیت‌های سیاسی اروپایی و آمریکایی شاهد هستیم محصول همین هدف‌گذاری است. با این حال حضور وقت و بی وقت مریم رجوی در اشرف و طی سال‌های اخیر در تیرانا از جهات بسیاری برای رجوی حائز اهمیت بود و هست.
اهمیت موضوع بیش از هر چیز در غیبت و عدم حضور فیزیکی رجوی در میان اعضای باقیمانده معنی پیدا می‌کند. از این جهت که مریم رجوی نقش کلیدی و مهمی در بقا و حفظ تشکیلات رجوی به لحاظ سیاسی، ایدئولوژیکی و روانی ایفا می‌کند.
او در غیاب رجوی به نقطه وصل و چسب تشکیلات به رهبر ایدئولوژیکی تبدیل شده است. در اهمیت این نقش کافی است به پروسه تعمیق انقلاب ایدئولوژیک درونی توسط رجوی التفات شود. جایی که مریم رجوی به عنوان یگانه زنی که موفق به فهم و درک رجوی در مقام رهبر تمام قد سیاسی و ایدئولوژیکی می شود، و در نهایت فاز “انقلاب مریم” کلید می خورد.
فازی که در جریان تبیین و تعمیق آن، وصل به رهبری بدون وصل تمام و کمال به مریم به مثابه واسط فرد و تشکیلات با رهبری به امر غیر ممکن تعبیر می‌شود.
آنچه ترددهای مریم رجوی و ارتباط پیوسته و حضوری او در تشکیلات را حائز اهمیت می‌کند، همین نقش کاتالیزور و واسطه‌ای بین بدنه باقیمانده تشکیلاتی با مسعود رجوی است.
تصمیم دولت آلبانی مبنی بر ممنوعیت تردد او به این کشور بیشتر از این جهت حائز اهمیت است. مضاف بر این که رفت و آمد او به آلبانی چنانچه مورد تصریح مقامات آلبانی بوده، از حیث ساماندهی عملی و روانی اقدامات غیر قانونی سایبری و ایضا عملیات شبه تروریستی میدانی در داخل ایران حائز اهمیت است.
اعمال محدودیت تردد مریم رجوی به آلبانی نقش تعیین‌کننده‌ای در کنده شدن افراد باقیمانده در تشکیلات به جا خواهد گذاشت. مضاف بر این که بسیاری از اعضای رده بالای سازمان در حال حاضر در اروپا مستقر هستند.
واقعیت این است نقش مریم رجوی سوای اهمیت صوری که نتیجه فضاسازی‌های چند دهه اخیر است، به همین نقش روانی بر تشکیلات رجوی محدود می‌شود. بر خلاف آنچه درباره او بزرگ نمایی می‌شود این نقش فقط به نوعیت مناسبات درونی و همچنین پروپاگاندای رسانه‌ای حول و حوش او محدود می‌شود.
قطع این ارتباط حضوری بی تردید تاثیرات خود را در دراز مدت بر بدنه تشکیلاتی در تیرانا به‌جا خواهد گذاشت. آنچه شاید بتواند جایگزین این شوک شود، پررنگ شدن ارتباط‌های مجازی رجوی با مقر تیرانا باشد. اگر خبر اعمال محدودیت یا ممنوعیت تردد مریم رجوی به مقر سازمان در تیرانا صحت داشته باشد، محتمل‌ترین فرض افزایش ارتباط‌های مجازی رجوی با قرارگاه تیرانا خواهد بود.
ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار – انصاف نیوز