شــراب ِ دو ساله

شــراب ِ دو ساله
… تدبیر خود به دست شراب دوساله پس از چهل سال رنج و غصه

پیام مسعود رجوی – 5 فروردین 1386
وقتی قافیه به تنگ می آید و مسیرها قفل می شود و راهها به بن بست ختم میگردد و آب سربالا می رود و سوزش دماغها فزونی پیدا می کند و خیلی چیزهای دیگر ؛ آنوقت و در چنین شرایطی است که بحث ِ شراب ِ دو ساله مطرح میگردد تا شاید برای غلبه بر سوزش ِ جایی ؛ آب خنکی یافت شود!
خانم رئیس جمهور برگزیده مقاومت هم که در پاریس و بغداد به این سمت نائل شده اند ؛ حتما بخاطر دارند که در آذرماه 1375 ( یازده سال پیش ) در حالی که از پایگاههای ارتش آزادیبخش در عراق ِ تحت حاکمیت صدام ، سان می دیدند با قاطعیت تمام فرمودند : پایان قرن بیستم،دمکراسی /عدالت و صلح و آزادی را به ایران خواهیم برد
( البته چون پایان قرن ِ بیست و یکم هم نزدیک است! ؛ اشکالی ندارد سایتهای مجاهدین؛ بیستم مورد اشاره « خانم بزرگ» را به بیست و یکم تغییر دهند! )
اما درچرایی اینکه کار آقای مسعود رجوی به شراب دو ساله کشید ؛ حرف و حدیثهای فراوانی نقل شده که البته تماما براین نکته تاکید و توافق دارند که از اتفاق این شراب با پایان عمر سیاسی نئومحافظه کاران در امریکا تقارن پیداکرده است! ( اتفاق را ببینید..! )
فرهنگ ِ ما ایرانیها در قالب ضرب المثلهایی از این آدمها تعاریف خاص ارائه می دهد تا فهم آن برای مخاطب سهل گردد کور ، کور را پیدا می کند و آب ، گودال را.. و جنگ طلب ، جنگ طلب را… و قس علیهذا
فکرش را بکنید در حال حاضر که شما مخاطب عزیز درحال خواندن این نبشته هستید ، تمامی رزم آواران قرارگاههای اشرف و اورسورواز در حال پخت این شراب هستند و بمانند پخت سمنو که عده ای بالای سر دیگ آن دعا کرده و از خداوند خواسته های خود را طلب می کنند ، فرمانده هان یک فرقه بی بدیل نیز دعا می کنند تا این شراب در وقت تعیین شده ، عمل آید و جنگی علیه ایران صورت پذیرد تا خونی بریزد و این شراب به یک شراب ِ قرمز تبدیل شود!
در چنین لحظاتی است که یاد سخنی از خانم بزرگ فرقه می افتم که می گفت : من زندگی ام را وقف بازگرداندن امید مردم به زندگی بهتر کرده ام
آیا تا به حال از خودتان پرسیده اید که این چگونه امیدی است که با انتظار پختن یک شراب خونین رنگ و با یک جنگ و با کمک تفنگ در قالب یک ننگ ، راه باز می کند ؟؟
داود – تهران – 24 مهر 1386