در تاریخ 30 خرداد 1402پلیس آلبانی برای بازرسی به مقر مجاهدین خلق مراجعه کرد، اما با پاسخ منفی از سوی سران فرقه روبرو شد. البته این پاسخ منفی برای کسانی که با ماهیت مجاهدین خلق آشنایی داشتند، چیز تازه و عجیبی نبود.
چون تاریخ نشان داده در هر مقطع اینها با دولت قانونی کشورهای میزبان وارد درگیری شده اند، گرچه هر بار در نهایت مجبور شده اند تن به خواسته های آنها بدهند. مثلاً بعد از سرنگونی دولت وقت عراق با توپ پر وارد شدند ولی وقتی دیدند که قدرت آمریکا بالاست تا آخرش به آمریکا باج دادند تا آنجا که بقول رجوی ؛ ما تمام نقاط ایران را برای بمباران به آمریکا دادیم و تا جایی که برای آمریکائیها جشن و رقص در مقرهای خود بر پا می‌داشتند و اینقدر وعده‌های تو خالی به رجوی دادند که در نشست ها از دستاوردهای خود وقت کم می‌آورد و در نهایت اعضای مجاهدین در جلو چشمان نیروهای آمریکایی جان می دادند.
بعد از آن هم در سال های 88 و 90 به خواسته‌های دولت عراق تن نداد، باعث کشتار تعداد زیادی از افراد شد و به سپس به تمام خواسته ها پاسخ مثبت داد. در توجیه کار غلط اینچنین گفت شلیک یک کیفیت است باید پرسید آیا نمی‌دانستی که در نهایت آنها شلیک می کنند. حضرات خوب می‌دانستند چون از قبل ترانه سرودها را آماده کرده بودند.
رجوی یک اشتباه محاسبه ای داشت و فکر می کرد آمریکا شریک اصلی را ول می کند و به رجوی اقتدا می کند. چون در مغز کوچک خود اینطور انگاشته بود که تعادل قوای منطقه‌ای و بین‌المللی است و در نهایت از اشرف اخراج شد و در کنار فرودگاه اسکان داده شد و در قدم بعد اخراج از عراق بود و در آلبانی اسکان مجدد داده شد.
چند سالی در این کشور جولان داد مقر ساخت وووووو میتینگ‌های متعددی برگزار کرد و از همینجا سیستمهای ایران را هک کرد. شیپور زنان که این کار را کردیم تا اینکه دولت آلبانی خواهان شفاف سازی شد.پلیس در 30خرداد1402به درب اشرف مراجعه کرد پاسخ مجاهدین چه بود تکرار تاریخ برای لاپوشانی کثافتکاری. وارد درگیری با پلیس شد یک نفر هم در این درگیری جان داد . بقول رجوی ما در هر کجا که باشیم به قوانین آن کشور احترام می گذاریم .سئوال اگر ریگی در کفش نداشتی چرا اجازه ندادید با مسالمت بازرسی انجام شود و حداقل آن چهره نداشته را حفظ می کردی ولی از آنجاییکه کارهای سازمان تو سوار بر کارهای غیر قانونی است لذا در نهایت وارد درگیری با میزبان و کشته دادن و در نهایت پوئن دادن میشوی خصلت این سازمان این بوده و هست . بقول معروف نیش عقرب نه از ره کین است اقتضای طبیعتش این است.
علی هاجری – آلبانی – تیرانا