علی جان تا کی درد غربت و انتظار؟!

در این ماه محرم با توسل به مولایمان امام حسین (ع) خودت را از بندها رها کن

سلام من به برادر عزیزم. امیدوارم حال دلت خوب باشد. علی جان پدر پیر و بیمارت الحمدالله با دعای شما خوبه.  فقط عشق دیدار تو بهش قدرت و نیرو می دهد که امیدوارم نا امیدش نکنی عزیز دل خواهر. دیگر اعضا خانواده ات خوبند و شرافتمندانه مشغول زندگی خودشان هستند.

اوضاع و احوال اینجا خوب است ولی آنچه که در این سالها ناراحت کننده است، آینده مجهول توست که متاسفانه در جایی هستی که ظاهرا خانه امنت شده است .

علی جان خانه ای که تو در این سالها برای خودت برگزیده ای خانه نیست بلکه لانه عنکبوت است؛ سست و بی پایه که توسط فرقه رجویها مغز و روح تو را با تارهای فریب و نیرنگ تنیده اند و موجب آن شده که به فکر خودت و خانواده ات نباشی.

علی جان اگر از قبل تو را نمیشناختم که چقدر از این فرقه ضاله انزجار داری اصلا پیگیرت نمیشدم. می‌دانم دلت پیش ماست. تو عاشق سرزمین مادری و خانواده ات هستی.

علی جان به تو از دور سلام می کنم ولی این دفعه سلام خواهرت از جنس سلام کربلایی است.
دوباره ماه عزا شد علی جان. داداشی من در سال های قبل برایت نوشتم باید از وقایع عاشورا عبرت گرفت. باید فداکاری و ایثار را از اولاد و اصحاب حسین یاد گرفت. باید بیاموزیم از حر بن ریاحی که چگونه حر شد. علی جان تا کی اسارت؟ تا کی درد غربت و انتظار؟!
برادر قشنگم باید از حسین بیاموزی ایثار و فداکاری و شهامت و شجاعت را.

علی جان توسل کن به مولایمان حسین که محبت و عزاداری برای امام حسین (ع) انسان را زود به مقصد می رساند. راه حسین کوتاهترین راه رسیدن به بهشت است. آری دوباره ماه محرم شد. دوباره بوی حسین (ع). دوباره ماه تامل و اندیشیدن، دوباره ماه عزا. دوباره سینه زدن در میان کوچه و برزن. حسین (ع) گفتن، ولی نباید حسین گفتن ها لقلقه زبان ما شود. باید کلام و کردار حسین با گوشت و خون و پوست ما عجین شود .

آری محرم، دوباره لباس سیاه بر تن کردن. برادر عزیزم

سلام می‌کنیم به محرم که از کودکی تا اکنون یادش ما را رها نمی‌کند. علی جان سلام می کنیم و بر غربت حسین (ع) .سلام می کنیم بر حال و هوای محرم که با همه ماه ها فرق می کند. سلام بر دل های شوریده از عشق حسین (ع) . سلام بر سینه های سوخته از عشق حسین (ع). سلام بر لبِ تشنه ی حسین (ع) که تشنه آب نبود بل تشنه لبیک بود. سلام بر شبی که حسین (ع) وداع کرد با آنهایی که از مرگ می ترسیدند. سلام بر عزاداران حسین (ع) که راه او هم عزادار می خواهد و هم پیرو.

علی جان خودت بهتر میدانی امام حسین زاده عشق علی و فاطمه هست ماباید هنر خوب زیستن را و خوب مردن را از ایشان بیاموزیم. مطمئن باش عشق حسین ما را از تن دادن به هر ذلتی دور می دارد. علی جان تو دلت سرشار از عشق امام ‌حسین بود. تعجب می‌کنم چطور خودت را از غل و زنجیر فرقه یزیدیان زمانه نجات نمی دهی؟ تا کی تن به ذلت ؟ باید ازمحرم حسین درس بگیری.

حداقلش همین است که محرمش، عاشورایش و پرچم های سیاه و سرخ که می بینیم با هر چه پلیدی است که ما را گرفتار خود کرده است، خداحافظی کنیم .

داداشی جانم محرم فرصتی است که از عشق امام حسین سیراب شویم، رذالت ها و ذلت ها را کناری بگذاریم. راهی را که تو همیشه خواهان آن بودی عزیزم…

علی جانم شیعه حسین (ع) بودن را اگر می خواهیم باید حسین گونه زندگی کنیم. باید هزینه کنیم چه مالی و چه جانی، چونکه امام ازهمه چیز خود گذشت .

علی جانم آری حسین گونه زندگی کنیم و مثل حسین به دیدار معبود و معشوق بشتابیم .گرچه اینطور زندگی کردن خیلی سخت است و به زبان آسان است. دل و جرات میخواهد .

اینگونه سیراب شدن و غرق شدن در سیره اهل بیت برای همه نیست بلکه برای آدمهای خاصی است ولی برادر خوبم تنها راه نجات عشق حسین است. آری عشق می خواهد و لبیک باید گفت.
آنها که تن به هر ذلتى مى ‏دهند تا زنده بمانند، مرده‏ هاى خاموش تاریخ شدند.

علی جان
دلم برایت تنگ شده ، علی جان بیا که با تو بگویم از آنچه با دیگران نمی توانم بگویم برادر قشنگم بیا عزیزدل خواهر .

چند روزی است وارد ماه محرم شده ایم و عزادار عزیزترین بنده خدا هستیم یعنی امام حسین.

و من اما …علی جان دلم گرفته ازهمه چیز و همه کس، باتمام وجود نیازمند گرمای وجودت هستم. علی جان تو را قسم میدهم تنهایم مگذار. دوستت دارم منتظرت هستم و از راه دور میبوسمت.
خواهر کوچکت زهرا 09112842282

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا