هفته گذشته مسئول انجمن نجات گلستان به عیادت مادر رامین عبدالهی، از اعضای گرفتار در کمپ آلبانی مجاهدین خلق رفت.
رامین عبدالهی سالهاست که در اسارت رجوی به سر می برد و اجازه هیچ گونه ارتباط و تماسی با خانواده و حتی مادرش را ندارد.
سالهای دوری و بیخبری بر همه خانواده سخت گذشته است اما داستان مادر چیز دیگریست. مهر مادری قابل مقایسه با هیچ مهری نیست و عواطف مادرانه هیچ گاه کمرنگ نمی شود حتی سالها دوری و بیخبری.
رنج سالهای حسرت و دوری از فرزند، مادر رامین عبدالهی را زمین گیر کرد و فشار عصبی وارد شده به او شرایط را برای سکته فراهم کرد. برادر رامین عبدالهی اوضاع مادرش را وخیم عنوان کرد.
او که با ناراحتی صحبت می کرد از سران فرقه رجوی شکایت کرد که چرا اجازه نمیدهند اعضا با خانواده هایشان حداقل یک تماس تلفنی داشته باشند. ایشان گفت شاید مادرمان که در فراق رامین روزهای سختی را گذرانده با شنیدن صدای رامین بهتر شود و بتواند حداقل کمی آرامش پیدا کند.
او گفت در تعجبم که چگونه رهبران این گروه، به این راحتی حقوق اعضا و خانواده هایشان را نقض می کنند و همچنان ادعای آزادی و عدالت دارند!
آتابای ضمن تایید صحبت های آقای عبدالهی، گفت: سران فرقه ضد انسانی رجوی با حمایت گسترده کشورهای حامی تروریست، توانسته اند در یک کشور اروپایی نیز برای اعضاء خود زندان ذهنی ایجاد نمایند. ولی از طرفی با افشاگری های انجام شده خدا رو شکر تعدادی توانسته اند خود را از چنگال این دژخیمان نجات دهند و در آینده ای نزدیک شاهد افزایش این رهایی ها خواهیم بود.