دوزخ مجاهدین

شکست، تسلیم و مرگ، ترور و کین و جنایت های فرقه های تبهکاری چون القاعده و مجاهدین، دوزخی که انسانی و گروهی برای انسانهای دیگر ایجاد کرده همه در یک رویداد تلخ و گزنده نمایانده می شوند، امروزه این پیشامدها انسانیت را در هم شکسته اند.

امروزه در عصر تحولات دموکراتیک و عقلانیت انتقادی کنش و واکنش های هیستریک و مبتنی بر نقض مداوم و مستمر حقوق انسانها تحت عناوین پر طمطراقی چون " رهبری عقیدتی " و " انقلاب ایدئولوژیک " و یا مبارزه برای حقوق بشر، توجیه انسانی و اخلاقی خود را از دست داده است. این مفاهیم مقولاتی انتزاعی و ذهنی ست که " درستی یا نادرستی " آن صرفا در کوران کنش اجتماعی و عمل فردی و جمعی است که معنای حقیقی خود را باز می نمایاند.

رهبران فرقه ی فاشیستی مجاهدین در تاروپود رفتارهای ضد دموکراتیک و مغایر با حقوق انسانها گرفتارند و در این میان آنچه که مشهود است و می توان در باره ی آن قضاوت کرد رفتار و کنش هایی ست که از خود بروز می دهند.

محتوای نامه ی آقای حسین علیزاده حاکی از نقد و بررسی عملکرد رهبران فرقه ای ست که نام مجاهدین را بر خود گذاشته اند و اما کمترین اعتقاد و باوری به انگاره های تفکر مدنی و پرنسیب های اخلاقی دنیای مدرن و دموکراتیک ندارند. چرا که رهبران فرقه ی بی رحم و بی احساس مجاهدین در طی سه سال به خواسته ی منطقی و مشروع اعضای خانواده ی چشم انتظار آقای علیزاده پاسخ منطقی و معقول نمی دهند و همچنان از تماس آقای رضا علیزاده با خانواده اش ممانعت به عمل میاورند.

بی شک سردمداران دارودسته ی رجوی در برابر آنچه که نقض مستمر حقوق انسانها در قرارگاه اشرف و اقصی نقاط جهان است می بایست در آینده نزدیک در پیشگاه عدالت پاسخگو باشند.

به امید رهایی و آزادی همه افراد اسیر در مناسبات فاشیستی دارودسته ی رجوی

آرش رضایی

نامه ی آقای حسین علیزاده:

برادر عزیزم رضاجان

سلام: امیدوارم حالت خوب باشد و صحیح و سلامت باشی. مدت 14 سال است که در قرارگاه اشرف بسر می بری همه اعضای خانواده از جمله پدر و مادر و خواهرم و برادرت اسمائیل در فراق و دوری تو عزیز دلبندمان ناراحت و غمگین هستیم. رضاجان ما می دانیم تو این اختیار را نداری که حتی به ما برای دو دقیقه زنگ بزنی زیرا رهبران سازمان مجاهدین خلق این آزادی را برای تو نمی دهند که بتوانی با ما تماس بگیری پس ما از تو هیچ انتظاری نداریم زیرا رهبران مجاهدین طی تماس ها و مکاتباتی که با آنها در طی 3 سال داشتیم متاسفانه هیچگونه پاسخ منطقی به خواسته ما ندادند می خواهم از این فرصت استفاده کنم و سخنی با رهبران مجاهدین خلق داشته باشم می خواهم به آنها بگویم شما که اینهمه از حقوق بشر دم می زنید و شعار دفاع از حقوق ملت ایران می دهید چرا اجازه نمی دهید خانواده ما که بیش از 14 سال است از جگرگوشه شان هیچ خبری و اطلاعی ندارند برای دو دقیقه تماس و یا ارتباط با عزیزشان داشته باشد چرا؟ نمی گذارید برادرم رضا با خانواده اش تماس بگیرد؟ آیا این کار شما در ضدیت با رعایت حقوق بشر نیست؟ ما خانواده علیزاده انتظار داریم که رهبران مجاهدین بیش از این مانع تماس ما و برادر دلبند رضا علیزاده که در قرارگاه اشرف بسر می برد، نشوند. امیدوارم رضاجان این نامه رهبران مجاهدین را ملزم کند تا به خواسته مشروع و منطقی اعضای خانواده مان تن در دهند رضاجان امیدوارم هرچه زودتر به کانون گرم خانواده برگردی.

حسین علیزاده

رونوشت به:

1- صلیب سرخ دفتر تهران

2- عفو بین الملل

3- دیدبان حقوق بشر