روز 23 ژوئن 2008 درانگلیس به واسطه یک حکم دادگاه، جنبش اپوزیسیون ایرانی مجاهدین خلق ازفهرست بریتانیایی تشکل های تروریستی خط خورد، ازآن زمان تاکنون مجاهدین خلق به رهبری مریم رجوی تلاش می کنند ازفهرست تشکل های تروریستی اروپا نیزخط بخورند وظاهراً بدون موفقیت هم نبوده اند. روز 24 نوامبر 2008 طبق اظهارات مجاهدین خلق 150 نماینده مجلس آلمان بیانیه ای را امضا کردند و طی آن ازحذف این سازمان ازفهرست تروریست های اتحادیه اروپا جانبداری کردند دو روز بعد سخنگوی پارلمان ایالتی برلین مریم رجوی (رئیس جمهورمنتخب ایران درتبعید) را به حضور پذیرفت.
مجاهدین خلقی که دراواسط دهه 60 میلادی شکل گرفت، بدون شک دارای یک سابقه تروریستی است که توسط خود آن ها نبرد رهایی بخش تلقی می شود، این سازمان ازسال 1971 با انجام عملیات تروریستی علیه حکومت شاه در ایران شهرت یافت. درانقلاب 1979 در سرنگونی شاه نقش مهمی ایفا کردند. اما پس ازتأسیس جمهوری اسلامی ایران تحت رهبری آیت الله خمینی مورد غضب قرار گرفتند و در حکومت جدید به شدت مورد پیگرد واقع شدند. ازآن زمان تاکنون مجاهدین خلق دوباره با انجام عملیات تروریستی در داخل و خارج ازایران فعال شدند. چند سالی است که به طور مکرر اعلامیه ای را منتشر و طی آن اعلام کردند که ازسال 2001 عملیات تروریستی را کنار گذاشته اند. این نشان دهنده آن است که در گذشته تروریسم برای آن ها به عنوان وسیله ای مشروع برای رسیدن به هدف مطرح بوده یعنی همان سقوط رژیم جمهوری اسلامی ایران.
این که آیا مجاهدین خلق باید در فهرست تشکل های تروریستی اتحادیه اروپا قرارداشته باشند یا نه باید ازطریق حقوقی مشخص شود اما به هرحال آن ها به عنوان اپوزیسیون تبعیدی ایرانی صلاحیت و شأن بهره بردن از حمایت سیاسی توسط نمایندگان مجلس فدرال آلمان را ندارند و هم چنین به آن ها نمی توان به عنوان « گزینه ای برای رژیم فعلی ایران » (فولکر اشنایدر ازحزب چپ نماینده مجلس فدرال آلمان) نگریست.
مجاهدین خلق و تشکل اصلی آن ها که در پاریس مستقر است و به نام شورای مقاومت ایران معروف است ادعا می کند که « تنها گزینه دموکراتیک » برای رژیم جمهوری اسلامی ایران است. اما در « کادرشدیداً سلسله مراتبی » هیچ اثری از این ادعا دیده نمی شود. اتفاقاً مجاهدین خلق از زمان فرارشان از ایران در سال 1981 به یک فرقه تبدیل شده اند. اعضای پیشین این سازمان حتی در مورد « ازدواج های اجباری انقلابی » در میان اعضا گزارش داده اند. مریم رجوی درسال 1993 بدون کاندیدای رقیب درسازمان به عنوان رئیس شورای مقاومت « رئیس جمهور ایران درتبعید » « انتخاب » شد. وی حالا در داخل سازمان به یک چهره ی اغراق آمیزتبدیل شده است. وقتی که وی درسال 2003 درپاریس دستگیرشد، 10 نفر ازاعضای این سازمان دست به خودسوزی زدند که 2 نفرازآن ها کشته شدند امروز شعارطرفداران او « ایران رجوی است ـ رجوی ایران است » است.
مهم ترین هدف مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت سقوط رژیم ایران است که باید ازطریق راه سوم میسرگردد یعنی نه از طریق دخالت نظامی از خارج و نه از طریق سیاست میانجیگری اتحادیه اروپا بلکه به واسطه سقوط حکومت توسط مردم ایران به رهبری مجاهدین خلق. این سازمان در درجه اول متعهد به مبارزه، فعالیت و تبلیغات است. این که این سازمان امروز هنوز تا چه حد یک ایدئولوژی تا حدی مشخص را دنبال می کند، یعنی ایدئولوژی که ازنظرمحتوایی ازبالاترین هدف سازمان یعنی سقوط رژیم فعلی ایران فراترمی رود، مشخص نیست قبل و پس از انقلاب ایران این سازمان از نوعی ایدئولوژی مارکسیستی شیعه اسلامی طرفداری می کرد که جامعه ی بی طبقه ی توحیدی رابه روش اسلامی تغییرچهره می داد.
مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت در تبعید ازطرفداران پر وپا قرص دموکراسی و اقتصاد آزاد محسوب می شوند. آن ها با این شعارشان به خصوص به خاطر وضعیت سیاسی فعلی ایران تا حدی قابل قبول جلوه می کنند اما ساختارسازمانشان و نحوه ی رفتار آن ها با افراد خودی هیچ گونه اعتمادی را در مورد تفکر دموکراتیک مجاهدین خلق درانسان ایجادنمی کند.
اصلاً معلوم نیست که مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ازنظررعایت حقوق بشرو برخورد با زنان لیبرال تر از رژیم تهران باشند. مجاهدین خلق نیز همانند حکومت ایران روسری را به زنان تحمیل می کنند. گزارش های دیده بان حقوق بشر در مورد شکنجه اعضای متمرد سازمان در اردوگاه اشرف یعنی پایگاه نظامی مجاهدین درعراق نشان دهنده لگد مال کردن آشکار حقوق بشرتوسط آن ها در عمل است اردوگاه اشرف که در 60 کیلومتری شمال بغداد قراردارد، ازاواسط دهه 80 میلادی توسط صدام حسین مورد تحمل و حمایت قرارمی گرفت و به عنوان پایگاه نظامی مجاهدین خلق برای مبارزه با ایران مطرح بود پس ازسقوط صدام حسین درسال 2003، ارودگاه اشرف به یک مسئله سیاسی، بشر دوستانه و حقوق بین الملل تبدیل شد. این اردوگاه ازاین جهت به یک مسئله سیاسی تبدیل شد که رامسفلد وزیردفاع پیشین امریکا ظاهراً تلاش می کرد مبارزان مجاهدین خلق را همانند سازمان های ضدایرانی اقلیت ها برای عملیات مخلفی علیه ایران مورد استفاده قراردهد، هرچند که مجاهدین خلق درفهرست تروریست های امریکا قرارداشت وکماکان نیزقراردارد. البته استفاده ازمجاهدین خلق برای انجام عملیات مخفی علیه ایران حتی درمیان نئوکان های امریکایی مورد بحث است. مجاهدین خلق باحدود 3500 نفر از اعضایشان درکمپ ازاین جهت تبدیل به یک مسئله بشردوستانه وحقوق بین الملل تبدیل شدند که ازطرفی به دلیل خطرپیگرد به سختی می توان آن ها رابه ایران بارگرداند و از طرف دیگرهیچ کشوری حاضرنمی شود آن ها را بپذیرد.
به منظورتأمین مالی، مجاهدین خلق پس از، ازبین رفتن حمایت های صدام وابسته به « مالیات های » اعضای خود وعملیات گسترده جمع آوری اعانه هستند که توسط سازمان های پوششی صورت می گیرد. مجاهدین خلق وشورای ملی مقاومت به خاطرسوء استفاده ازاعانه ها ودسترسی غیرمجاز به خدمات اجتماعی نزد اداره حفاظت ازقانون اساسی شناخته شده اند. این سوء ظن راکه این سازمان به مرور زمان برای خود یک امپراطوری مالی برپا کرده ودر فعالیت های پولشوئی شرکت می کنند، نمی توان براساس منابع رسمی قابل دسترسی تأیید کرد.
تبلیغات ماهرانه یکی ازمشخصه های بارز مجاهدین خلق است. درتابستان امسال دانشجویان لهستانی بی خبر باپرداخت 5 یورو به پاریس دعوت شدند تا درآنجا برای مجاهدین خلق تظاهرات کنند. به خصوص فعالیت های تبلیغاتی مجاهدین خلق نمایندگان پارلمان را هدف قرارداده است. عکس هایی که آن ها باسیاستمداران می اندازند، به عنوان « سند » حمایت ازآن ها به نمایش گذاشته می شوند. عملیات گسترده جمع آوری امضا برای فعالیت های به ظاهر بشردوستانه وبیانیه های حقوق بشری مردم پسند نیزدرهمین راستا تهیه می شوند تابتوانند ازاین طریق برای مجاهدین خلق وشورای ملی مقاومت حمایت ایجاد کنند.
ازسازمان مجاهدین وشورای ملی مقاومت می توان به عنوان بهترین اپوزیسیون تبعیدی ایرانی ازنظرسازماندهی یاد کرد. اما بالابردن ارزش سیاسی آن ها درتضاد آشکار با مبانی دموکراتیک و حقوق بشری ما قراردارد و درمورد ایران به معنای راندن شیطان کوچک با توسل به شیطان بزرگ است.
دکتر یوهانس رایسنر محقق بنیاد علم و سیاست آلمان