ماهیت نظامی- تروریستی مجاهدین

(رهبران فرقه تروریستی رجوی در حال تهدید اسرای بازداشتگاه اشرف)

" خبرنگار تلویزیون عرب زبان آمریکایی الحره از آموزش‌های نظامی داخل اردوگاه سوال کرد و ابراهیمی گفت این آموزش‌های نظامی تا حدود ۲۰روز قبل ادامه داشت اما ۲۰روز قبل بدون اینکه بدانیم سران گروه تمامی اسناد نظامی را آتش زدند. علی کاکی نیز در این خصوص گفت: آموزش‌ها شامل آموزش‌های پیاده نظام و آشنایی با سلاح‌ها و تجهیزات نظامی و ارتباطی می‌شود. " (1)

روزی که قرار بود مجاهدین سلاح هایشان را تحویل مقامات آمریکایی بدهند و خلع سلاح شوند روزی بود که به گفته جداشدگان،برخی از افراد این سازمان برای سلاح ها و ادوات سبک و سنگین تحویلی به آمریکایی ها گریه کردند و از اینکه آنها را از ابزار خشونت و تروریسم جدا می کردند اشک می ریختند.

بعد از این و در طول سال های اخیر یکی از مواردی که سران مجاهدین همواره بر روی آن مانور داده اند و آن را مایه مباهات خود دانسته اند و اعلام کرده اند این عمل – تحویل سلاح به آمریکایی ها – باید سرآغاز خروج آنها از لیست های تروریستی باشد تکیه بر همین مساله تحویل سلاح ها بوده است.

در ابتدای جنگ برای سرنگونی صدام نیز، ارتش آمریکا پایگاه های مجاهدین را بمباران کرد اما پس از سقوط بغداد به دست نیروهای ائتلاف طبق توافق آتش بس که بین آنها صورت گرفت اعضای این گروه شورشی در وضعیت غیرجنگی به پایگاه هایشان بازگشتند و درآن مقطع اعلام شد سپاه پنجم آمریکا کار خلع سلاح مجاهدین را عهده دار شده است. ظاهرا درآن زمان تمام سلاح های مجاهدین توسط آمریکایی ها ضبط شد. مریم رجوی نیز بارها اعلام کرد هیچ سلاحی دراختیار ندارند و نکته جالب تر آنکه در محتوای نامه ای که سران مجاهدین در می 2004 به کمیساریای عالی پناهندگی ارسال نمودند ذکر کردند که دیگر روش های خشونت آمیز را قبول ندارند و آن را رد می کنند!

بسیاری از نویسندگان سایت های مجاهدین نیز در نوشته های خود با تاکید بر این نکته که دیدگاه های گذشته فرقه تحت امر رجوی پایان یافته و آنها دیگر دنباله رو خشونت نیستند، تلاش کرده اند تا براین نکته تصریح کنند که روش های مجاهدین برای آنچه که به زعم خود مبارزه می نامند کاملاعوض شده است و ماهیت شکلی مجاهدین از جنبه ها و روش های به اصطلاح مبارزه جویانه فاصله زیادی گرفته است اما باز در همین نوشته ها از آرزوی دیرینه و حس نوستالوژی خود در مورد روش های خشونت بار سخن به میان می آورند: " اشرف در ماهیت امر یک پایگاه نظامی است با این تفاوت که سلاح های او را گرفته اند. اما کماکان ماهیت این مجموعه یک ماهیت نظامی است. " (2)

هزارخانی به حقیقتی اشاره می کند و آن اینکه مجاهدین از اساس و بنیاد اعتقادی به شهر و شهرنشینی به مفهوم عرف و مورد اجماع آن ندارند به این دلیل که شهر پدیده ای است که بیش از هر چیز تداعی کننده جامعه عادی و باز است و از منظر مجاهدین جامعه عادی و باز دشمن قسم خورده رجوی و ایدئولوژی او و به خصوص انقلاب ایدئولوژیک شان محسوب می شود. به این دلیل که اگر رجوی به شهر و جامعه به مفهوم معمول آن اعتقاد و باور داشت دلیلی وجود نداشت از همان ابتدا اعضاء و هواداران خود را در یک موقعیت و مکان بسته و دور از هر چه آدم و اجتماع و مظاهر مدنیت است ایزوله کنند و به این هم قناعت نکرده و مناسباتی را تعمیق و نهادینه کنند که هر گونه گرایش ذهنی و تمایل درونی به آن در حد گناهان کبیره تعبیر و تلقی شود.

اینکه رجوی بر روی قرارگاه اشرف تا این میزان حسایت نشان می دهد تا انجا که بود و نبود خود و تشکیلات اش را به بود و نبود قرارگاه اشرف گره می زند به این دلیل است که او می داند رنگ جامعه عادی گرفتن قرارگاه اشرف همانا، و متلاشی و اضمحلال آن همان. پس تاکید هزارخانی بر روی ناگزیر شدن قرارگاه اشرف به یک شهر خیالی که اجمالا هیچکس هم برای آن مشروعیت مدنی قائل نیست از دل چنین مناسبات و شاخص هایی بیرون می آید. " (3) و البته درست به همین دلیل است که علی رغم تلاش برای حفظ ظاهری به اصطلاح شهری و تغییر یافته برای اردوگاه اشرف، همچنان نیروهای خود را آموزش نظامی می دهند و مخفیانه دراشرف سلاح نگهداری می کنند.

البته بر هیچ کس پوشیده نیست که همان جدایی ظاهری مجاهدین از روش های تروریستی تنها به دلیل فقدان امکانات نظامی و اعمال درصدی از خلع سلاح توسط آمریکایی های بوده است و الا گفته یکی از اعضای سابق شورای مرکزی این فرقه که سالها پیش از این از فرقه جا شده قابل تامل است: " نکته ای که مایلم به آن اشاره کنم این است که سازمان مجاهدین مدعی است که بعد از سرنگونی صدام حسین دیگر عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است و این را به عنوان یک استدلال برای دادگاه لوگزامبورگ جهت خروج از لیست گروه های تروریستی در اتحادیه اروپا عنوان می کند. در صورتی که این امری واضح و روشن است که وقتی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق سرنگون شد، دیگر آن عقبه ای که سلاح، تانک و تجهیزات و تدارکات لازم را به این سازمان می داد، وجود خارجی نداشت و گرفته شده بود. بنابراین این نکته که در این فاصله زمانی سازمان مجاهین عملیات مسلحانه و تروریستی انجام نداده است، دلیلی بر این نیست که این سازمان از اندیشه و بینش مبارزه مسلحانه و تروریستی دست برداشته است." (4)

پی نوشت:

1 – گفتگوی خبری ایرنا با چهار نفراز افرادی که به تازگی از مجاهدین جدا شده اند 27/1/88

2 – منوچهر هزار خانی – قسمتی از کتاب گزارش از شهر اشرف

3 – سایت مجاهدین دبلیو اس

4- محمد حسین سبحانی نیا – سخن رانی درپارلمان اروپا 27/2 2007.