نامه علی اکرامی عضو سابق شورای مرکزی مجاهدین به علی کاکی هنرمند و خواننده و عضو سابق شورای مرکزی بمناسبت اعلام جدایی از سازمان
علی عزیز، با سلام
از طریق سایت انجمن نجات در جریان خبر جدایی تو از سازمان قرار گرفتم خیلی خوشحال شدم با توجه به شناختی که از تو داشتم همیشه انتظارچنین روزی را میکشیدم چرا که تو درماهیت علیرغم حضورت در حصارهای ذهنی وعینی فرقه رجوی هیچگاه از آنها وبرای آنها نبودی.تو برخلاف آنها که خصم شماره یک شورونشاط وشادی بچه ها بودند با طنین صدای گرمت که شعرهای بندری وآهنگ های شادی آفرینش اوج خونگرمی مردم خوزستان را تداعی می کرد بذر شادی وعشق وامید در کالبد بی جان وافسرده بچه ها می دمیدی وآنها رابه فردای روشن آزادی از حصارهای آهنین وغل وزنجیرهای که رجوی بر ذهن ودست وپای آنها زده بود بشارت می دادی آری تو همیشه با صدای گرم خود بخصوص بچه های جنوب را به خوزستان، پل بلند اهواز، کارون سرافراز وآبادان واهواز زیبا که براستی زیبایشان به قول خودت چه محشر است می بردی.تو در طی این سالیان ودر اوج خفقانی که رجوی در سازمان ایجاد کرده بود با ترانه وآهنگ هایت شور وشادی وبذر امید می پاشیدی و همه را به سفری که در پیش است نوید می دادی و بی دلیل نبود که رجوی علیرغم تمامی اظهار وعلاقه های ظاهریش از توکینه بدل گرفت و به مدت یکسال به زعم خودش خواست صدای گرم وزیبایت را خفه کند تا شورونشاط وشادی نباشد وسفری را که درراه بود را به تاخیر بیندازد. زهی خیال باطل.دیری است که این سفر آغازشده وبی شک تو آخرین آن نخواهی بود.ضمن تبریک مجدد از کنار پل اهواز وکارون همیشه سرافرازبرایت در مسیر جدید که بی شک نوید بخش آزادی دیگررفقایمان از اسارت رجوی وطلوع آینده ای محشر است آرزوی موفقیت دارم.
برادرت علی اکرامی