برگزاری مجالس به مناسبت های پوچ و واهی، آن هم با مهمانان کلیشه ای در اور پاریس توسط مریم فقط و فقط برای اعلام حضور و موجودیت سیاسی آنان می باشد که اصلا ارزش طرح و بررسی را ندارد ولی سخنان مریم و همراهان کاسه لیس او در شرایطی که افراد قرارگاه اشرف در انتهای استراتژی جنگی رجوی (خیانت و جاسوسی) در بدترین شرایط ممکن قرار گرفته اند و تاوان خاصه خرجی های او و شوهر همیشه زیر زمینی اش را در صحرای عراق می دهند جای تامل دارد.
برجسته ترین جملات مریم رجوی در سخنرانی به مناسبات بزرگداشت کشته شده گان قرارگاه اشرف، "یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما، ای کاش با شما بودم " می باشد که در نهایت عوام فریبی و دجالیت در صدد تحریک احساسات حاضرین و مخاطبین خود می باشد شاگردی که به حق، دجالیت و عوام فریبی را در کلاس رجوی به خوبی پاس نموده است برای مظلوم نمایی و همراه کردن خود با اسرای اشرف در ادامه چنین می گوید:
" این روزها هر ساعت و هر لحظه از خود می پرسم این جا چه می کنم و یا چرا منهم در اشرف نزد شما نیستم تا در این لحظات سخت و البته غرور آفرین و در این نبرد مقدس، والا و پر شکوه دوشادوش شما باشم."
– بلادرنگ این سوال در ذهن هر شنونده تداعی می کند که چه مانعی برای حضور شما (مسعود و مریم) در اشرف وجود داشت که فرار را بر قرار در اشرف ترجیح داده و در کنار سایرین نمانده اید و امروز آرزوی حضور در اشرف را دارید و اشک تمساح برای کشته شده گان آنجا می ریزید؟!!!
– مگر شما (مسعود و مریم) در آخرین نشست قرارگاه اشرف در نزد همه افراد (چند روز قبل از حمله دوم آمریکا به عراق) عنوان نکردید که در جریان جنگ احتمالی در کنار رزمندگان ارتش تا آخر خواهیم ایستاد، ولی چرا بعد از چند ماه سر از فرانسه در آورده و حتی اعضای تان در اشرف تا قبل از دستگیری تان در پاریس از فرار شما با خبر نبودند؟!!!
اگر مهمانان کت و کراواتی خارجی شما از خط و خطوط و استراتژیهای زیگزاگی چندین ساله شما با خبر نیستند و مستمع و همراه خوبی برای شما می باشند ولی به عنوان عضو سابق مجاهدین باید بگویم که اصرار شما بر ماندگاری و ابقای قرارگاه اشرف نه بخاطر جان افراد و یا تحویل دادن احتمالی آنان به رژیم می باشد بلکه با بر چیده شدن این قرارگاه به عنوان آخرین بازوی اجرایی تان، مرگ سیاسی فرقه رجوی نیز فرا می رسد و دیگر حتی این کت و کراواتی های اجاره ای اروپایی و آفریقایی حاضر به استماع و پذیرش اراجیف شما نخواهد شد.
راستی اگر دلتان به حال فرزندان خلق در اشرف می سوزد چرا پس از ماهها التیماتوم دولت عراق مبنی بر خروج محترمانه از عراق تا کنون هیچ اقدامی ننموده اید و جلوی این فاجعه را قبل از وقوع نگرفته اید؟
اگر دلتان بیشتر از اینها به حال افراد اسیر و تیره بخت قرارگاه اشرف می سوزد چرا دستور اعتصاب غذای نامحدود به افراد اشرف داده اید؟
راستی چرا به خوش نشینان اوری تان دستور اعتصاب غذا نداه اید؟ آیا خود نیز در اعتصابید؟
ما می دانیم و افشا می کنیم که شما علی رغم مظلوم نمایی و ادعاهای حمایت از افراد قرارگاه اشرف، حاضرید برای بقای سیاسی فرقه خود هر چه بیشتر این افراد اسیر در عراق را به کشتن داده تا به اهداف شوم خود برسید، حال این کشتار توسط ارتش عراق یا بر اثر اعتصاب غذا و یا عملیات انتحاری و… باشد.
به تجربه تلخ سی سال گذشته سازمان می گوییم آن چه که برای رهبری فرقه ارزشی ندارد جان این افراد است!!!.
متاسفانه باید گفت که سند این گفته ها انبوه کشته شده گان اعضای سازمان در طول فاز نظامی (از سال 60 تا کنون) می باشد که نتیجه آن همان می باشد که رجوی با پذیرش ولایت فقیه و نامه نگاری به مجلس خبرگان و پیشنهاد بازگشت نیروهای سازمان به داخل کشور از جانب شما بوده است که به معنی غلط کردم گویی های گذشته سی ساله شما (مسعود و مریم) می باشد.
باید گفت، اکنون زمان عوام فریبی و بازی کردن با احساسات مردم بسر آمده است اگر واقعا به فکر جان این عزیزان می باشید بهتر است راهی برای خروج هر چه سریعتر این افراد از این معضل پیش آمده پیدا نمائید چون ده روز از مهلت یک ماهه ارتش عراق مبنی بر خروج اجباری از اشرف گذشته است.
خانم عضدانلو، سالهاست که صدام مرده است، دیگر قرارگاه اشرف موضوعیتی ندارد و مردم عراق بیش از این مهمان ناخوانده نمی خواهند و به همین دلیل خواهان بر چیده شدن اردوگاه هستند.