مسعود رجوی رهبر عقیدتی مجاهدین بیش از دو دهه در پیام ها، سخنرانی ها و تحلیل های درون گروهی از سرنگونی رژیم ایران سخن گفت. اما هیچگاه رژیم ایران سرنگون نشد که همگان شاهدیم از امواج سهمگین و متلاطم، با حمایت ملت ایران عبور کرده است. در این میان مسعود رجوی که جرئت انتقاد از خود و نقد تحلیل های باسمه ای و آبکی سیاسی اش را ندارد، هرگز نیم نگاهی نیز به گذشته ی ننگین فرقه ی تروریستی مجاهدین نینداخت تا به خود بگوید که به کدامین راه در گذر است؟ و چرا مجاهدین در طی این سالهای طولانی و پس از کشتار و ترور بیرحمانه ی بی گناهان و شهروندان ایرانی نه تنها به نقطه مشخص و روشنی نرسیدند که حتی پادویی و جاسوسی آشکار آنان برای سرویس های مخفی کشورهای بیگانه و بدترین دشمنان ملت ایران نیز سرانجام و تصویر امید بخشی را برای دارودسته ی رجوی به ارمغان نیاورد.
در شرایط کنونی که مجاهدین در باتلاق اشرف زمین گیر شده اند و با وجود دگرگونیهایی که در واقعیت های سیاسی پدیدار است و با در نظر گرفتن معادلات سیاسی، تحولات منطقه ای و بین المللی هنوز رهبر عقیدتی مجاهدین سعی دارد با تحت اسارت قرار دادن نیروهای مستقر در اشرف علیرغم اعتراض های مستمر خانواده ها و بستگانشان در ایران و سایر نقاط جهان، از آنان چون سپر انسانی برای اهداف قدرت طلبانه و شوم خویش استفاده کند.
اخیرا مشخص شده است تعداد زیادی از افراد مستقر در حصارهای ذهنی و فیزیکی اشرف پس از سالها به پوچی سخنان و و زشتی رفتارهای تبهکارانه ی رهبر عقیدتی مجاهدین پی برده اند و در صدد هستند تا از دنیای تاریک و سیاه اشرف به دنیای روشنایی ها گام بگذارند چنانکه تعدادی از آنها پس از فشارهای طاقت فرسا توانسته اند به دنیای آزاد وارد شوند.
بن بستی که رهبران ستیزه جوی مجاهدین در آن گیر کرده اند نقطه ی روشنی نیز ندارد. این یک واقعیت است که دارودسته ی رجوی بایستی هر چه زودتر تن به یک تصمیم مهم بزنند و بر اساس واقعیات و نه قالب های ذهنی و تئوریک خویش به تحولات پیرامونی، رویدادها، مفاهیم در دنیای مدرن و عصر انفجار اطلاعات و عقلانیت انتقادی بنگرند تا تحلیل روشن و واقعی از مسائل و موضوعات داشته باشند.
آنچه که مسلم است از اندیشه ی منفی تا اندیشه ی مثبت و از واپسگرایی و تروریسم ضد مردمی و ضد میهنی تا خرد گرایی مدرن، راهی روشن است که بایستی پیمود و مجاهدین برای رهایی از بن بست دهشتناکی که در باتلاق اشرف در آن گیر کرده اند می بایست این راه را با گام های روشن بپیمایند.
می توان بوضوح حس کرد آغوش ملت ایران برای جدا شدگان مجاهدین باز بوده و خواهد بود. و امروزه مسئولیت انسانی و میهنی اعضا و کادرهای تشکیلاتی مجاهدین ایجاب می کند در شرایط کنونی که مرزهای راستی از ناراستی و عقلانیت از ترور و ستیزه جویی، مشخص و قابل درک و فهم است با یک تصمیم جسورانه در مسیر روشنایی گام بر دارند و به آغوش ملت ایران و کانون گرم خانواده هایشان بازگردند.
به امید آن روز آرش رضایی