خانواده های مستقر در دروازه ورودی پادگان فرقه ای اشرف برای اولین بار از زمان شروع تحصن خود به استقبال ماه مبارک رمضان میروند. این در حالی است که هم اکنون بخاطر شدت گرما فعالیت ها و دیدارهای رسانه ای و غیره خانواده ها، عمدتا شب ها انجام میشود. بر اساس اخبار رسیده از درون فرقه رجوی مراقبت سازمان در اشرف از ترس فرار نفرات خود به اوج رسیده است که باعث هرچه ناراضی تر شدن اعضا گردیده بطوری که خود مسئولین سازمان اذعان دارند که این وضعیت قابل دوام نیست. هم اکنون تردد تک نفره در سطح اشرف به معنی عبور از خط سرخ اعلام گردیده و افراد حتی برای رسیدگی های پزشکی که امکان آن در داخل پادگان وجود ندارد اجازه خارج شدن از اشرف را ندارند. به بهانه گم شدن سلاح و غیره بارها کمدهای افراد مورد جستجوی کامل قرار گرفته که در چند مورد رادیوی دست ساز از اعضا پیدا و ضبط شده است. برخی از اعضا برای بازجوئی برده شده و از آنان پرسیده شده است که چه کسانی شعار نویسی میکنند یا اعلامیه در کمد افراد میگذارند. اگر بر اساس معیارهای فرقه خطائی از فردی سر بزند و نفر همراه وی گزارش نکند جرم او بالاتر از خطای انجام شده تلقی میگردد و مجازات او به مراتب سنگین تر است. بر اساس همین خبرها سازمان ماه مبارک رمضان را برای خود فوق العاده حساس دانسته و خطر خانواده های روزه دار را به مراتب بالاتر از قبل ارزیابی میکند. فشار افکار عمومی مردم عراق بر روی سازمان بیشتر شده است و تنها نقطه اتکای رجوی در عراق نیروهای آمریکائی است که آنان نیز تا مدت کوتاهی میتوانند به حمایت و حفاظت خود ادامه دهند. 
برادر کوچک مجید زند کسی که 9 سال پیش برای یافتن کار و شغل و زندگی بهتر از ایران خارج شد و گرفتار فرقه رجوی گردید و هم اکنون در اشرف است همراه با پدر و مادرش جزو تحصن کنندگان مقابل دروازه اشرف هستند. این مرد کوچک نیز به استقبال رمضان میرود. او نیز مصمم است تا قبل از دیدار با برادر بزرگتر از جایش تکان نخورد. رهبران سازمان مجاهدین خلق بر اساس کدام حکم انسانی و اسلامی مانع دیدار این طفل معصوم با برادرش میشوند؟ این چه مبارزه ای است که خانواده در آن دشمن اصلی و لانه فساد تلقی میشود و باید مورد اتهام و هتک حرمت قرار گیرد؟ کدام وجدان بشری تاکنون بر چنین مبارزه ای صحه گذاشته و عاطفه و احساس را مانع فعالیت سیاسی تلقی کرده است؟ و نهایتا اینکه چرا رهبران دنیا در قبال این همه نامردمی و نقض اولیه ترین مبانی حقوق بشر ساکت هستند و کاری انجام نمیدهند؟ خانواده های دردمند و رنج کشیده در آستانه حلول ماه مبارک رمضان دست دعا به درگاه حق تعالی دراز میکنند و یک صدا ندا میدهند که "خداوندا! ما چشم امید به هیچکس نداریم. ما نجات بستگان خود را تنها از تو مسئلت داریم!" الهی آمین!