سران عشایر و شورای اداری استان دیالی از دولت و پارلمان عراق درخواست کردند طبق مقررات و قانون اساسی عراق به خانواده های ایرانی متحصن اجازه ملاقات با بستگان خود را بدهند. آنها همچنین از سازمان ملل و جامعه بین المللی درخواست کردند بر حسب عرف و قوانین بین الملل برای کمک به خانواده هایی که هزاران کیلومتر را در زیر گرمای آفتاب پیموده اند وارد عمل شود. خاطر نشان می سازد دهها خانواده ایرانی با تحصن دربرابر اردوگاه عراق جدید (اردوگاه اشرف سابق) از سازمان خلق درخواست کردند تا به آنها اجازه ملاقات با فرزندانشان در داخل اردوگاه را بدهند. گروهی از رسانه ها و سران عشایر و شورای اسناد دیالی شاهد این تحصن بودند. لشگر پیاده زرهی نهم که مسئولیت محافظت از اردوگاه اشرف واقع در 75 کیلومتری شمال شرق بغداد را بر عهده دارد، در سازماندهی این تحصن مشارکت داشت. در این اردوگاه 3400 اسیر زن و مرد وجود دارد. مساحت این اردوگاه 51 کیلومتر مربع بوده و از خدمات کامل برخوردار می باشد و نظارت بر آن از یک سال و نیم پیش بر عهده دولت عراق بوده است یکی از تحصن کنندگان به نام احمد خلف هاجری 29 ساله می گوید ما از سه ماه پیش در اینجا هستیم و بیشتر تحصن کنندگان پدران و مادرانی هستند که فرزندانشان در داخل اردوگاه اسیر می باشند. او در ادامه می گوید برادر من از زمان جنگ ایران و عراق اسیر شده و دولت سابق عراق او را به اجبار به سازمان تروریستی و معاند خلق تحویل داده است، آنها می خواهند با به اسارت درآوردن صدها نفر، تعداد اعضای این سازمان را افزایش دهند. هاجری در ادامه می گوید من از سازمانهای انسانی و بین المللی و نیز دولت عراق می خواهم به منظور ملاقات با برادرم و بازگشت وی به آغوش خانواده و خاتمه دادن به این فاجعه انسانی بر سازمان خلق فشار بیاورد. محمد آغا اقانیه گفت:
برادرم از 23 سال پیش در این اردوگاه اسیر است، از دولت عراق و سازمان حقوق بشر درخواست می شود که به ما در ملاقت با وی و اطمینان یافتن از صحتش کمک بشردوستانه بکند. او افزود تمامی قوانین و محافل بین الملل این اجازه را به فرد زندانی یا اسیر یا بازداشت شده می دهند که با خانواده خود دیدار بکند اما سازمان خلق علی رغم دخالت دولت عراق این اجازه را به آنها نمی دهد، اگر ما با فرزندان و برادران خود ملاقات نکنیم،هرگز به کشور خود باز نخواهیم گشت و از دولت عراق و مسئولین محافظ اردوگاه که از ما حمایت و پشتیبانی کردند، تشکر می کنیم. این شخص متحصن در ادامه گفت: مسولیین داخل سازمان، روحیه فرزندان و برادرانشان را با بیان این جملات که آنها اعدام و یا بازداشت خواهند شد و به اجبار به ایران فرستاده می شوند، تضعیف می کنند و دولت عراق نیز بر علیه آنها عمل می کند اما این گفته صحت ندارد چرا که رفتار دولت عراق با اسیران کاملا بشر دوستانه است و از طرف دیگر دولت عراق تمامی امکانات لازم را با برخوردی دوستانه به ما ارائه می دهد. وی در خصوص نحوه رسیدن آنها به همراه دیگر اعتصاب کنندگان به اردوگاه اشرف می گوید: ما به منظور زیارت عتبات عالیات وارد عراق شدیم وبعد از آن، با هماهنگی نیروهای عراقی مسئول امنیت اردوگاه وارد کمپ اشرف شدیم. این درحالی است که زهرا کعبی (65 ساله) گفت: از 25 سال پیش به خاطر ممانعت سازمان خلق در برقراری هر گونه ارتباط ازسوی اسیران، هیچ گونه نامه، تماس و اطلاعی از آنها دریافت نکردم، از دولت عراق و سازمان های بین الملل به ویژه صلیب سرخ وهلال احمر درخواست دارم ما را در ملاقات فرزندانمان در داخل اردوگاه مساعدت نمایند، من فقط در صورت ملاقات و اطمینان یافتن از آنها به ایران بازخواهم گشت. شایان ذکر است که افراد سازمان خلق اجازه مشاهده رسانه های جمعی و اینترنت و حتی فرستان نامه و تماس با موبایل را به اسیران نمی دهند و روحیه آنها را با ابزار گوناگون تضعیف می کنند، خاطر نشان می سازد هرچند وقت یک بار بسیاری از اسیران فرار به و به نیروهای عراقی پناه می برند. مجله عراقی الشروق