این روزها برنامه های مجاهدین در کانال تلویزیونی مربوطه به مراسم های برگزار شده بابت جلب پشتیبانی از قشرهای خاص در کشورهای تعریف شده با مواضع ضد ایرانی اشارت دارد. مراسم رمضان در مصر برای تعداد 100 نفر از افرادی که به لحاظ سن و ظاهرشان هیبت دانشگاهی نداشتند. برجسته کردن سخنرانی 2 دقیقه ای یک نماینده مجلس مصر؟ و یا تظاهرات بی بوته 20 نفره جلوی هتل ریئس جمهوری ایران در نیویورک و آنگاه شکست مفتضحانه در جلسه حقوق بشر – مسائل زنان با افشاگری اعضای انجمن قربانیان ترور و میتینگ 200 نفره مجاهدینی – امریکایی – یهودی و… با چهره های خسته و آب رفته سیاهپوست و سفید پوست و ساکت و مزد بگیر وسخنرانی شهردار پیشین نیویورک که گرایشات صهیونیستی قبلی او بر شهروندان امریکایی محرز است. همگان را برآن باور میرساند سازمان جایی برای حفظ آبروی سیاسی خود دنبال نمی کند. اینک حتی بر حضور آقای احمدی نژاد در امریکا حساسیت چندانی نداشته و دل نگرانی واقعی را برای حفظ اردوگاه اشرف به عنوان استفاده از آخرین حربه برای مصون ماندن تشکیلات فرقه دنبال می کند. اخبار رسیده حاکی از تمام لایه های تشکیلات فوج های فرار در حال عملیاتی شدن هستند و بحول و قوه الهی شاهد اتفاقات مسرت بخشی از فرو پاشی خواهیم بود. عزیمت داوطلبانه خانواده ها از شهرهای مختلف و گسترش سنگر درب اشرف خواب و آرامش را بر فرماندهان جنایتکار سازمان حرام کرده است. شواهد نشان میدهد معادلات داخل تشکیلات تضادهای متقابل نفرات را افزایش و سازمان ضمن امتیاز دهی به ضرب و شتم و زندانی نمودن نفرات هم مبادرت نموده است ولی… به هر حال سپردن نگهبانی درب اول به زنان هم مشکلی را برای سازمان حل نخواهد نمود.