میخ دیگر بر تابوت فرقه در اشرف

بعد از یک ماه و نیم دغل کاری های گوناگون و بازی با کلمات و بیان جملاتی همچون «ما همواره گفته بودیم که آماده خروج از اشرف هستیم و حتی حاضریم پول بلیط هواپیما را خودمان بپردازیم» و… سرانجام وقتی پای عمل به میان آمد و رجوی های جنایتکار دیدند اینبار دولت عراق قرص و محکم ایستاده و حتی آمریکایی ها هم طرحی برای جابجایی موقت آنها به نقطه ای دور از مرزهای ایران را دارند، چون اشرف را همچون شیشه عمر پلید خود دانسته و به خوبی می دانند که خروج از آنجا به مثابه نابودی تشکیلات مخوف و فرقه ای شان است همچون همیشه با فراموش کردن شعارهای قبلی، خباثت درونی خود را بیرون ریخته و در اطلاعیه ای به زبان شورای باصطلاح مقاومت (در تاریخ ۲ خرداد۱۳۹۰) رسما اعلام کردند که اجازه خروج از اشرف را به نیروهای شان نخواهند داد:
« مریم رجوی از شورای وزیران خواست…… هر گونه جابجایی اجباری ساکنان در داخل عراق را قویأ رد کرده….. این در حالیست که ساکنان اشرف و بسیاری از سیاستمداران اروپایی، آمریکایی و عرب به صراحت اعلام کرده اند که با جابجایی قویأ مخالفند »
به این ترتیب رجوی های جنایتکار آب پاکی را بر روی دست همه ریخته و نشان دادند که قصدی جز به کشتن دادن تمام اسیران را نداشته و ندارند تا با این روش جنایتکارانه مانع از افشای کامل آنچه در اشرف انجام داده اند شده و از در هم شکستن تندیس نکبت باری که از خود ساختند جلوگیری کنند.
اگر ساکنان اشرف چنین می خواهند چرا مستمرا افرادی از درون این اسارتگاه در حال فرار هستند؟ چرا تمام دور تا دور قرارگاه را با پست های 2 تا 6 نفره و گشت های چند نفره پر کردید؟ چرا اجازه ملاقات آنها با خانواده هایشان را نمی دهید؟ چرا از ترس فرار خود نگهبان، اجازه نمی دهید که نگهبانی یا گشت های درون قرارگاه تک نفره باشد؟ چرا بعد از آنکه چندین نفر و منجمله چند تن از مسئولین سازمان و زنان مسئول تشکیلات به بهانه ویزیت دکتر به بیمارستان ارتش عراق مراجعه کرده و در آنجا به عراقی ها گفته اند دیگر حاضر به بازگشت نیستیم، مراجعه بیماران به بیمارستان را ممنوع کردید؟ چرا وقت افراد را در اشرف با نشست های خسته کننده و مستمر پر کرده (به گفته آقای محمود دشتستانی که مدتی قبل از این جهنم فرار کرد در هفته حدود 100 ساعت نشست می گذارند) و به این ترتیب هم آنها را مغزشویی داده و هم کنترل روی افراد را بالا می برید؟ چرا ساکنان اشرف مجاز به ایجاد ارتباط با هم نیستند و در صورتی که با هم رابطه دوستانه ای برقرار کنند تحت عنوان محفل با آنها به شدت برخورد می کنید؟ چرا از ترس شنیده شدن صدای خانواده توسط اسیران اشرف آنان را درون مقرهایشان محبوس کرده اید؟ و بسیاری چرا های دیگر که اثبات می کنند ساکنان اشرف نه تنها با شما همراه نبوده بلکه با شما مخالفند اما جرات ابراز آنرا نداشته و از عواقب تشکیلاتی آن که می تواند شامل هر عملی باشد می ترسند و به محض ایجاد فضای مناسب اقدام به فرار می کنند.
این است آن حکومت دمکراتیک و آزادی و عدالت و برابری که از آن دم می زنید؟ رجوی های پلید شرمتان باد منتظر باشید سحر نزدیک است.