روز جمعه برابر با 22 ماه ژوئن در پاریس تعدادی از جدا شدگان فرقه تروریستی رجوی برای یک گردهمائی افشاگرانه دور هم جمع شدند تا در راستای افشای هرچه بیشتر مریم رجوی به عنوان رهبر یک فرقه تروریستی یک آکسیون مسالمت آمیز برگزار کنند، اما متاسفانه از آنجائی که این فرقه تحمل هیچگونه اعتراض یا انتقادی را بر علیه خود بر نمی تابد تعدادی از جیره خواران خود را با وقاحت تمام به صحنه فرستاد تا با حمله و هجوم تروریستی و عربده کشی های چاله میدانی خود از برگزاری آکسیون مزبور جلوگیری کنند. لازم به ذکر است که این حمله و هجوم تروریستی که در قلب اروپای آزاد بوقوع پیوسته و البته که بار اول هم نیست از سوی کسانی هدایت شده که خود را اپوزوسیون حکومت ایران می دانند و در حال حاضر برای خروج از لیست تروریستی وزارت خارجه امریکا لابی گیری نموده و خرج های کلان کرده و به هر خس و خاشاکی چنگ می زنند، از سوی سازمانی سازماندهی شده که خود را مردمی وآزادیخواه جا می زنند، از سوی رهبرانی فرمان این حملات صادر می شود که تلاش دارند در میان مردم اروپا خود را مترقی نشان داده و چهره خشن خود را در پشت نقاب بزک کرده پنهان کنند. مجاهدین در برابر وزارت خارجه امریکا مدعی هستند که از سال 2003(سالی که توسط ارتش امریکا خلع سلاح شدند) به این طرف هیچگونه عملیات تروریستی انجام نداده اند، اما آیا اینگونه حمله و هجوم به منتقدین آنهم در اروپا، عملیات تروریستی نیست؟ طبعآ این حرکات از چشم امریکا پنهان نیست و به خانم کلینتون برای تصمیم گیری در رابطه با ماندن یا خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی ایالات متحده کمک خواهد کرد، اگر چه این فرقه مطمعنآ این حمله و هجوم را گردن نخواهد گرفت و به گردن نیروهای سرخود خواهد انداخت. اما سئوال اساسی که تک تک هم میهنان بایستی مورد توجه قرار دهند این است که این فرقه در حالی در اروپا دست به خشونت می زند که در قدرت نیست و در ضمن در لیست تروریستی امریکا هم قرار دارد پس در نظر بگیرید همین سازمان یا بهتر بگویم همین فرقه اگر در قدرت باشد در برابر معترضین در درون کشور چه عکس العملی خواهد داشت؟ با این حرکات گستاخانه که تاکنون چندین بار در اروپا توسط مزدوران این فرقه انجام شده البته صد در صد به سود منتقدین و به ضرر سازمانشان تمام خواهد شد، اینها به درستی با هر عمل خشونت بار با دست خودشان چهره اصلی خود را به مردم جهان بهتر نشان می دهند، با همین اعمال ضد دمکراسی خود مهر تایید به افشاگریهای اعضای جدا شده از فرقه می زنند، این اعمال ضد بشری در دست اعضای جدا شده بسان سندی انکار ناپذیر در جهت تایید افشاگریهائی است که تا کنون از سوی تمامی ما انجام شده.