در چهار دهه گذشته از حیات فرقه ترورستی رجوی، کارنامه ای سیاه از خشونت و ترور و به قربانگاه فرستادن اعضای نگون بخت و به اغفال کشیده شده موج میزند و سرشار است.
فرقه رجوی در درگیری دهم شهریورماه اسارتگاه اشرف در سال1392 که به بهانه حفاظت از اموال بی مقدار و بی ارزش از اهدایی صدام بالغ بر100 نفر در آنجا گماشته بودند را به قربانگاه فرستادند که گویی 7 نفرشان بطرز مشکوکی هم مفقود شده اند که خود دراین مقطع بهانه ای به دست رجوی خائن داد که بخواهد با به راه انداختن دکان خیمه شب بازی اعتصاب غذای اجباری شماری از اعضای نگون بخت را درگیر این موضوع کرده و از آنان قربانی بگیرد.
رجوی سابقا موکدا اصرار می ورزید که اشرف مرز سرخ است و بایست پایدار بماند چونکه مرکزعالم است و کانون استراتژِکی نبرد!!
حال که اشرف مضمحل شد و به زباله دان تاریخ پیوست از جانب رجوی کاشف به عمل آمد که لیبرتی که اساسا موقت و ترانزیت و سرپل انتقال اعضا به کشورهای ثالث در نظر گرفته شده بود؛ به مثابه مرحله گذار به دوران سرنگونی نام گرفته و به اعضای اغفال شده اش القاء کرده است که در قدم اول اعتصاب غذا ورودیه گذار به دوران سرنگونی و رسیدن رجویسم به قدرت و شهوت است! لذا با شوی مسخره اعتصاب غذا که امروز بقول خودشان هشتادمین روزش را سپری میکنند ؛ روزانه در سایت هایشان در بوق و کرنا می دمند که ده نفر از اعتصابیون لیبرتی به اغماء رفتند ولیکن با تزریق سرم به حالت عادی و به صف اعتصابیون بازگشتند!
اندکی بعد به حال نزار شماری دیگر می پردازند و به بازی خودشان ادامه میدهند و تنها جای سوال اینکه چگونه میشود شماری در یک اعتصاب غذای جمعی چه درلیبرتی و چه درسطح هواداران احمق خارجه دوست خود؛ وارد سومین ماه نخوردن و ننوشیدن بشوند و کسی هم ازاین بابت تلف نشود!!؟؟
در این وانفسا بایستی رجوی فهم کند و دریابد که اعتصاب غذا برای قربانی گرفتن اعضایش و پیراهن عثمان کردن آن در راستای بحران سازی و آویختن به امریکا و صهیونیستها، خودزنی مناسبی نبوده و لاجرم بایستی به خودزنی زودبازده "خودسوزی" اعضایش در لیبرتی و خارجه روی آورد! تا ولو یک نفراز اعضای ناراضی و منتقدانش بسان سایر جداشدگان پایش به دنیای آزاد ایران و خارجه نرسد و رجوی را رسوا نکند.