در پی اعلام توافق میان ایران و شش قدرت جهان، سازمان مجاهدین خلق، ناامید و مغبون، نخست در میان موج پرشور و هیاهوی رسانه های دنیا سکوتی تلخ پیشه کرد و چندی بعد در اعلام موضعی مذبوحانه ایران را متهم به عقب نشینی کرد. علیرغم تبلیغات گسترده ی مجاهدین خلق برای ایجاد مانع و سنگ اندازی در مذاکرات، نه هیچ نهاد بین المللی و نه هیچ حکومتی این گروه و ادعاهایش را جدی نگرفت.
پس از چهار روز گفتگوهای فشرده و نفس گیر، نمایندگان شش قدرت جهانی و ایران در ساعات اولیه صبح یکشنبه 24 نوامبر به این توافق تاریخی دست یافتند. توافقی که از سوی هردوطرف قابل پذیرش بود و امتداد آن راه را برای مصالحه میان ایران و غرب و تنش زدایی از روابط هموار خواهد کرد. این همان مسئله ای است که مجاهدین از آن نهایت وحشت را دارد.
به ویژه، رهبر خود خوانده سازمان و رئیس جمهور منتخب شورای غیرملی مقاومت که خواستار لغو کامل پروژه ی هسته ای ایران شده بود ،با ضربه ی سنگینی روبرو شد: او به کل در دنیا نادیده گرفته شد. همچنین، از آن جایی که فرقه ی وی دیگر در عراق جایی ندارد و همواره آن ها به عنوان مزدوران صدام حسین تلقی شده اند،شرایط سازمان تحت کنترل مریم رجوی در عراق هم بسیار مصیبت باراست. اعضای گروه به تدریج در حال پراکنده شدن در کشورهای مختلف دنیا هستند و بسیاری از آن ها به محض خروج از عراق و سازو کار فرقه ای گروه، اقدام به جدایی از تشکیلات می کنند. بدین ترتیب مریم رجوی و همسر فراری اش مسلماً در حال از دست دادن هژمونی خود بر فرقه هستند.
سالهاست که پروپاگاندای مجاهدین درباره ی برنامه ی هسته ای ایران با پاسخ سرد دنیا مواجه بوده است. علاوه بر آن اعتصاب غذای 90 روزه ی اعضا و هواداران گروه (!)هیچ ابراز همدردی و توجهی از جامعه ی جهانی دریافت نکرده است. این اعتصاب غذایی که به نحو غیرقابل باوری طولانی شده است و چنانچه سازمان ادعا می کند در سراسر دنیا ادامه دارد، تاکنون از سوی هیچ رسانه ای پوشش داده نشده ست. حتی افاشگری های کذایی سازمان درباره ی برنامه ی هسته ای ایران که در رسانه های بزرگ پوشش داده شد ،همواره در حد نقل قول از " شورای ملی مقاومت" باقی مانده ست و هرگز جدی گرفته نشده است.
به علاوه، سازمان مجاهدین خلق به هیچ وجه از حمایتی که ادعا می کند در میان ایرانی ها دارد برخوردار نیست. گواه آن در عکس ها و ویدئوهایی که از تظاهرات و گردهمایی هایشان منتشر می شود به وضوح قابل مشاهده است. در این به اصطلاح گردهمایی ها، جمعیت اجاره ای (سیاه پوستان و مهاجران فقیر افغان و عراقی و…) و کیسه های شن نقش هواداران و حامیان ایرانی تبعیدی را بازی می کنند!
مرحله ی افول مجاهدین خلق درست سه دهه پیش هنگامی که سازمان به ملت خود پشت کرد و خود را تقدیم صدام حسین کرد، آغاز شد و پس از آن که اسلحه را به سوی هم وطنان خود نشانه رفت سرعت گرفت اما امروز به دلیل تحولات مهمی که در صحنه ی سیاسی جهان رخ داده است و عملکرد خود سازمان، این روند به سمت نابودی کامل فرقه مجاهدین به اوج خود رسیده ست.
مزدا پارسی