اوج کینه و نفرت خانواده ها به رجوی

این کارنامه 35 ساله مجاهدین است
در مجموع وقتی پای درد دل خانواده های اعضای اسیر در چنگال رجوی می نشینیم چه آنهایی که فرزندانشان هنوز در فرقه اسیر هستند و چه آنهایی که بستگانشان چه فرزند و چه پدر و مادرشان را در ترفندهای تروریستی رجوی باخته اند یک وجه مشترک و اتفاق نظر وجود دارد این وجه مشترک این طرف و آن طرف ایران هم ندارد.درحقیقت نوعی کینه مشترک است که نسبت به رجوی بابت عملکرد چند دهه گذشته  و بلاهایی که برسر فرزندان آنها آورده شکل گرفته است.

ذهنیت و سئوال های مشابه همه آنها اینگونه است.
رجوی با مجاهدین چه کرد؟
رجوی چند سال در کردستان عراق و ایران ناامنی و ترور کرد و بچه های مردم را به عراق کشاند و به کشتن داد آخرش چه شد؟
رجوی به پابوسی صدام رفت و با تشکیل ارتش و قشون و گرفتن امکانات از صدام در نهایت پس از کشتن ایرانیان و جاسوسی بی حد و حصر برای صدام به کجا رسید؟
مگر با سه سوت همه چیز را به امریکا نداد و خود را قلاب امریکا نکرد؟
رجوی فرزندان ما را  رو در روی ملت و خلق قرار داد و حتی به بیمارستانها هم رحم نکرد چرا؟
رجوی به صورت پدران و مادران همان اعضای خودش  سنگ و آشغال پرتاب کرد و او فرزندان را مجبور به این کار کرد پس این مبارزه و آزادی برای چه کسانی است؟
رجوی کودکان را از پدر و مادرها گرفته و بلاجبار به کشورهای نامعلوم فرستاد و کوچکترین اعتراض پدر و مادرهای درون فرقه را هم جرم محسوب و به محاکمه کشید.چه انتظاری باید داشت که خانواده های داخل کشور را سنگ باران نکند؟
رجوی وقتی خودش می خواهد همان کودکان را که بزرگ شده اند با مجبورکردن پدرو مادرهایشان بوسیله ی زنگ و تلفن به عراق می کشاند و به کشتن می دهد این کدام قانون انسانی است؟
رجوی با تلاش شبانه روزی در فکر برنامه ریزی و سناریو سازی برای قفل و زنجیر کردن تشکیلاتی  جهت فرو بردن اسیران در چاه باطل است این کدام حقوق انسانی است؟
خانواده ها می گویند چرا فرزندان ما باید تاوان ندانم کاری و خیانت های رجوی را بپردازند؟
خانواده ها می گویند چرا رجوی طی سالیان با اخاذی مالی از خانواده ها و تظاهر به داشتن رابطه با خانواده اسیرانش  این خانواده ها را در اجتماع  ناامن و موجب ترس و وحشت روزمره آنان شده است؟ آیا این سیکل مستمر سالیان نقض حقوق بشر نیست؟
همه خانواده ها بر این باورند که خودشان خط مقدم برای نابودی رجوی هستند و ذره ای کوتاه نخواهند آمد و تا رهایی بستگان خود عقب نشینی نخواهند کرد.