سال گذشته و ۹۲ برای سازمان تروریستی مجاهدین خلق سالی پر حادثه توام با انفعال، فروپاشی و افزایش تضادهای داخلی و تشکیلاتی، سال دست و پا زدن های سیاسی ولی بسیارحقیرانه و غیرمطرح در سطح ملاء مواجب بگیران اروپایی و معلوم الحال بود. ماههای اخیر مرتبا مریم رجوی به همایش
های تکراری و خسته کننده با موضوعاتی همچون حقوق بشر در ایران، راههای سرنگونی، حقوق زنان، علیه اعدام و… با حضور خود و نهایتا ۲۰ تن از افراد رده غیرسرشناس اروپایی و ۲۰۰ تن از هواداران بیکار و کوچه خیابانی! در محل اورسورواز و گاها بلژیک و ژنو سویئس مبادرت نموده است.
شاید بهتر بود ایشان سری به تعداد لایک کنندگان مطالب سایت مجاهدین یا اکانت های “بگو نه” و یا “زمان برخاستن” و یا “دادبان آزادی” و یا “فردای ما” در فیسبوک میزدند و از تعداد زیر ۱۵ موردی بازدید و پسندکنندگان هم خجالت می کشیدند و خود را شرمنده خلق قهرمان و ثابت قدم ایران می دیدند.
سالی که گذشت سازمان یکی از ارکان تبلیغی و توطئه و نفرت آور برای مردم یعنی قرارگاه اشرف را با ۵۲ کشته و ۴۸ اسیر که به کمپ لیبرتی منتقل شدند از دست داد. گیتی گیوه چیان، فرمانده اطلاعات سازمان و معاون مرد ایشان در این حمله نیروهای عراقی به همراه تعداد زیادی از مسئولین بسیار مهم سازمان از جمله مهدی فتح الله نژاد – ژیلا طلوع، زهره قائمی، خوشنویس و…… کشته شدند. سازمان به همین راحتی فهمید که تعهدات هیلاری کلینتون و…. برای تخلیه اشرف و وعده های سرخرمن امریکا هم به ازای معاملات پشت پرده اش هم کمک کار آنها نخواهد شد. همچنانکه بعد از انحلال کانون به اصطلاح نبرد استراتژیک اشرف، در یک سراشیبی فراموشی و تاریخی بزرگتر موضوع لیبرتی دیگر بحث روزنامه های روستایی کشور عراق را هم بخود اختصاص نمی دهد.
فرارهای نفرات کیفی و تمام نشدنی اعضای لیبرتی و بی آبرویی رو به گسترش اعضای لیبرتی دغدغه غیرقابل باوری در سال ۹۲ برای سازمان بشمار می آمد. بطوریکه افشاگری های استراتژیک آنان همچون تجاوزجنسی شخص مسعود رجوی به برگزیدگان اعضای شورای رهبری و ماجرای رقص رهایی کمر سیاسی و نداشته سازمان را فی الواقع شکست. بایکوت سیاسی و گسترده گروههای چپ و ملی گرای اروپایی در هر سرفصلی از جمله حتی در مقاطع حملات موشکی به لیبرتی از موارد برجسته پاسیو شدن و ماندگاری همیشگی سازمان در معضلات غیرقابل حل بشمار می آمد. پیام های متعدد و مکرر و تکراری مسعود رجوی برای فراخوان دادن به جوانان کشور!!!؟؟ و دعوت آنها برای آتش زدن عکس ۳ در ۴ رهبری ایران آنهم در خرابه ای واقع در ۱۰ کیلومتری فلان شهر و انتشار آن در سایت تحت عنوان قیام مردم ایران!! و حمله سیاسی و تهدید جداشدگان سازمان در اروپا و ایران از تحولات بعدی تشکیلات برای پیچاندن اعضای نگون بخت لیبرتی بشمار می آمد که مثل همیشه تبعات آن بخود سازمان برگشته و اساسی آن را در بحران های حل نشدنی گرفتار ساخت.
سرفصل های ۲۲ بهمن و چهارشنبه سوری هم با آنهمه دروغ بافی سرپل های سازمان در فیسبوک تحت عنوان فعال سیاسی و خبرنگار و…… برای بهره برداری های شیطنت آمیز نیز به کمک اهداف سازمان نیامد. بالاخره آنچه پیداست مردم ایران با سربلندی انتخابات باشکوه ریاست جمهوری و مقاطع مهم مذاکرات ژنو را با پیروزی های جالب پشت سر گذاشتند و داغ تحریم کنندگان ملت ایران را بی اثر ساختند و میروند با هوشمندی لازم موفقیت های موثری را در سال نو برای خود رقم بزنند.
نیما میهندوست (عضو سابق ارتش آزادیبخش و مجاهدین خلق)