مریم قجر در کنفرانس پوشالی پاریس بازهم یاوه های قبلی اش را تکرار کرد و مدعی شد که روی کار آمدن دولت جدید عراق به نخست وزیری آقای حیدر العبادی یک پیروزی استراتژیک برای فرقه است و دولت جدید عراق باید با به رسمیت شناختن حق پناهندگی اعضاء اسیر در لیبرتی حسن نیت خودش را نشان دهد و این را یک مهک برای دوری یا نزدیکی دولت جدید عراق با جمهوری اسلامی عنوان کرد.
و مدعی شد که آنچه در عراق اتفاق افتاده است نتیجه به بار نشستن خون ۵۲ نفر اشرفی است که همه چیز را زیرو زبر کرده است.وتمام تحولات عراق ناشی از کشته شدن ۵۲ نفر در قرارگاه اشرف سابق است.
باید به مریم قجر گفت کشته شدن ۵۳ نفر در اشرف نتیجه حماقت شخص رجوی جنایت کار است که صد نفر از اسیران نگونبخت را در اشرف بخاطر هیچ و پوچ نگه داشت و جان آنها را فدای قدرت شهوانی و جنایتکارانه خودش کرد و الان بعد از گذشت یک سال مریم قجر برای آنها مرثیه می خواند و با اجاره یک دوجین سخنرانی با سور چرانی و هزینه های گزاف مجلس ترحیم گرفته و اسم آنرا هم کنفرانس بین المللی پاریس نهاده است.وادعا می کند که تمام دگرگونی های یک سال گذشته در منطقه و جهان ناشی از کشته شدن اسیران فرقه در اشرف بوده است.
جالب تر از همه این است که مدعی است فرقه در عراق دارای پایگاه مردمی است و باز هم به امضاء های جعلی و بی خاصیت میلیونی اشاره می کند. امضاء های تماما جعلی که پیش تر توسط مترجم ارشد سرکرده فرقه آقای حسین نژاد افشا شده است که چگونه و به چه روش هایی این امضاء ها جعل و منتشر شدند.و تماما دروغ وتزویر و کلاه برداری بوده است و هیچ ارزش سیاسی و قانونی ندارد.
مریم قجر خواهان استقرار واحد کلاه آبی سازمان ملل در لیبرتی است و مدعی است که لیبرتی کانون نبرد استراتژیک است و فرقه در عراق تا محقق کردن سرنگونی جهموری اسلامی در عراق باقی خواهد ماند.
یک فرد باید چقدر وقیح و به لحاظ سیاسی بی حیا باشد که بعد از سرنگونی اربابش صدام حسین ملعون بازهم عراق را نقطه پرش و کانون نبرد استراتژیک بداند و حرف از سرنگونی و ماندن در عراق بزند.
درهمین راستا جابجایی نخست وزیر عراق با یک شخصیت شیعه دیگر را آب رفته به جوی می داند و مدعی است که دیگر جمهوری اسلامی نمی تواند آب رفته را که همان دوران آقای مالکی بوده را به جوی بر گرداند. باید یه این خانم بی حافظه گفت قبل از هر چیز اول خودت و آن همسرفراری ات باید پاسخ دهید که نکند می خواهید شما دونفر اب رفته را به جوی بر گردانید و دوران طلایی صدام حسین را برای فرقه در عراق بر گردانید.وبا دولت جدید عراق پیمان مزدوری ببندید وبدین صورت اعلام مزدوری می کنید که بله حاضریم با این تغییر خادم وخدمتکار باشیم.
ومدعی هستید که اسیران فرقه در لیبرتی استوار و مستحکم و شکوفا و پابر جا مانده اند تا کاخ ستم را از بنیاد بر اندازند.
کدام سرافرازی و کدام استحکام ؛ نزدیک به سه هزار انسان از همه جا بی خبر؛ فرسوده و بیچاره و مفلوک را؛ در یک کمپ فرسوده و در کانکس های از دور خارج شده آمریکایی ها با هزار دوز و کلک و دجالیت و شستشوی مغزی نگه داشته اید؛اسم آنرا پایداری می گذارید. اگر اینقدر عراق پایداری و شکوفایی و استحکام زا بود چرا خودت و همسرت شبانه فرار کردیدو نماندید که شکوفا و سرفراز شوید. خودت که به ساحل آرام رودخانه اوور آمدی همسرت هم که معلوم نیست در کدام سوراخ موشی خزیده است.
از آنطرف اسیران نگونبخت را بعنوان گوشت دم توپ در عراق نگه داشتیی و الان هم مدعی هستی که ما در عراق هستیم و خواهیم ماند و می خواهی برای اسیران از دولت جدید پناهندگی بگیریم؟
مریم قجر دراین کنفرانس پوشالی که از قبل برایش آماده کرده بودند و طوطی وار تکرار می کرد حرف سرکرده فرقه را هم گفت و لیست در خواست اش را هم به نخست وزیر جدیدعراق داد واز در سازش و مصالحه در آمد و به طرف حساب فهماند که ما شرایط قبلی مان را بحساب دولت مالکی می گذاریم و بیا با هم دوست شویم و این بهار آزادی و دموکراسی که در عراق آمده است را با هم تقسیم کنیم و شریک شویم.
فکر کنم منظور مریم قجر از دموکراسی و بهار آزادی درعراق را همان وحشیگری های یک مشت آدمکش وحشی داعشی می داند که البته از ترس رسوایی روضه ای که خواند یک اشاره ای هم به رفیق صدیق اش داعش کرد و انها را در ردیف تروریست ها آورد و به جنایات انها اشاره ای کرد البته پر واضح است که این محکومیت ناشی از افشاگری هایی است که پیرامون روابط پنهانی داعش با فرقه و کمک های مالی فرقه به داعش تحت عنوان عشایر انقلابی و هئیت علما مسلمین عراق است. مجبور بود که تلویحا و از سرناچاری جنایات داعش را محکوم کند.
مریم قجر با این هذیان گویی جدیدش یک میخ به تابوت فرقه در عراق کوبید. به زودی با اولین موضع گیری رسمی دولت جدید عراق مبنی بر اخراج فرقه از خاک عراق ماه عسل رویاهای مریم قجر و بادکنک توهماتش خواهد ترکید وفرقه ناگزیر است که در برابر موضع گیری دولت جدید دست به دسیسه چینی بر علیه دولت جدید بزند که البته این شیطنت ها و دسیسه ها روند فروپاشی و اخراج آنها را از عراق سریع تر می کند.
مریم قجر وهمسر فراری اش با شیادی هر چه تمام تر می خواهند این را در اذهان القا کنند که فضا سیاسی و حاکمیت دولت جدید عراق به نفع آنها چرخیده و امکان بقا فرقه را در عراق فراهم کرده است.که این برای مصرف داخلی و یک دلخوشکنک برای اسیران فرقه در لیبرتی است که امیدی هرچند واهی را در دل آنها ایجاد کند و چند صباحی آنهارا از یاس و نا امدی در بیاورد.
که این شیادی چند صباحی بیشتر طول نخواهد کشید و به زودی شاهد برخورد قاطع دولت جدیدعراق وتعیین تکلیف کردن فرقه در عراق خواهیم بود.در آن زمان دست مریم قجر و همسر فراری اش رو خواهد شد. و کانون استراتژیک نبرد یعنی کمپ لیبرتی با نزدیک به سه هزار اسیر بیچاره ومفلوک و از همه جا بی خبر به چه سرنوشتی دچار خواهند شد.
ما که امیدواریم و ارزو می کنیم که اسیران نگونبخت قربانی هوس های سرکرده فرقه و مریم قجر نشوند و پرونده سیاه فرقه در عراق به صورت مسالمت آمیز بسته شود و خون از دماغ کسی جاری نشود.
اما بلند پروازی های میان تهی مریم قجردر یاوه های جدیدش حکایت از خیره سری و بازی با جان انسانهای بیگناه دارد و هشدار می دهیم که به سخنان این زن شیاد توجهی نشود. حساب انسانهای بی گناه و اسیر در لیبرتی از این زن شیاد و هزار چهره جداست.این شیاد برای هوا وهوس همسر فراری اش حاضر تمام اسیران فرقه را قربانی مطامع رجوی جنایتکار کند.زیرا به وی و همسرش که آسیبی نمی رسد. در ساحل امن زندگی اش در ماکزیمم رفاه می کند و مشغول عیاشی های خودش است.
به امید روزی که تمام اسیران فرقه از شر این زوج نابکار آزادشوند و باقیمانده عمرشان خودشان در یک فضای آزاد سپری کنند و آب خوشی ار گلویشان پایین برود وبتوانند نفسی راحت خارج از آن تشکیلات کثیف و خفه کننده بکشند …………
مجتبی رشیدی