وقتی شنیدم یکی از دوستان به ایران برگشت، بسیار خوشحال شدم در فکر بودم او را ببینم و ضمن دیدار، از وضیعت سایر دوستان اسیرم مطلع شوم. به همراه یکی دیگر از بچه ها روانه رشت شدیم و با آقای رجب زاده در انجمن رشت ملاقات کردیم.
پای صحبت های او نشستیم. او از وضعیت بی ثبات لیبرتی نکاتی را اشاره کرد که برایمان جدید و ناراحت کننده بود، از جمله فشارهایی که فرقه روی اعضاء خود با شیوه ها و ترفندهای پیچیده وارد می کند که بسیار تاسف بار است. از طرف دیگر دامنه گندکاری انقلاب مریم در درون مناسبات آنقدر مفتضح شده است، که قابل بیان نیست واقعا شرم آور است، البته باید بگویم از انقلاب مریم جز همین انتظار بهتری نیست.
آنچه که برایم غیر قابل تصور است این است که چگونه فرقه با دروغ و دغل هنوز هم این دسته از عناصر را در لیبرتی نگه داشته است؟ مطمئن هستم همین که کوچک ترین روزنه امید و آزادی برای عناصر لیبرتی فراهم بیاید به طور قطع و یقین اعضاء خود را از دست سازمان دروغین خلاص کرده و فشارهای که سالیان سال رهبران بر روی افراد وارد کردند برگشت کند و عین دیواری روی سرشان خراب، و طومار این تشکیلات جهنمی را در هم بریزند و یقینا دفتر این تشکیلات سر و پا نکبت برای همیشه بسته خواهد شد.
باور دارم چتری که تشکیلات مخوف رجوی در شرایط حاضر روی سر اعضاء خود در لیبرتی با ایجاد ترس و تهدید بنا کرده است، دوام ندارد و این فرقه در حال احتضار روز به روز مضمحل تر و رو به نابودی پیش می رود. اگر شرایط تک تک افراد در لیبرتی را بررسی کنیم، با یک نگاه قابل پیش بینی است مثل آتش زیر خاکسترند موقتا خاموش، اما دیری نخواهد پائید که شعله ور شده و دودمان رجویها را بر باد دهند.
به امید آزادی همه دوستان در بند زندان رجوی در عراق.
محمد رضا گلی