با حذف خانواده ها بعنوان صورت مسئله، باند رجوی طرفی نخواهد بست!

گویا که مراجعه ی اخیر خانواده ها به کمپ لیبرتی و نهادهای ذیربط مستقر درعراق، که آذربایجانی های شرقی هم جزو آنها بودند، بازهم باند رجوی را ناخوش و هراسناک نموده وطی نوشته ای که بیشتر ازهمه به " ازهر درسخنی" شباهت دارد وجرات طرح اصل موضوع یافته نشده ودر تقلید از سخن لنین (یک گام به پیش، دوگام به پس)، نوشته ی نامربوط " در طمع گامی به پیش، ده گام پس روی "! برروی صفحات اینترنتی این باند تبهکار، ضد آزادی وبت پرست، گذاشته شده وطی آن کوشیده شده که از حضور مبارک خانواده ها بر درب کمپ لیبرتی فاکتور گرفته شده و اقدامات این گرفتاران دردست رجوی را به پای دشمن نوشته  وخود را ازاین ضربه ی حقوق بشری سخت وموثر، دور نگهدارد!
بلی دشمن تراشی به هرشکل وهر نحو، ازالزامات نگهداری اعضای یک فرقه وجلوگیری ازفرار آنهاست که خانواده ها هم ازاین گزند (دشمن معرفی شدن) مصون نیستند!
با این تفاوت که باید آنها را تغییر ماهیت وموقعیت داده و اطلاعاتی، مزدوروجاسوس شان نامید تا حمله بدانها راحت تر ومردم پسندتر باشد!
البته همه ی دیکتاتورها ازاین کارها میکنند که متاسفانه باند رجوی در راس آنها قرار دارد!
ما تبریزی ها بیش ازهمه بیاد داریم که قیام فلج کننده ی ما در 29 بهمن 1356را شاه به کسانی که ازآن سوی ارس آمده اند نسبت داد و ازاین کار نه تنها طرفی نبست، بلکه مردم را بدان راه رهنمون گشت که بدانند که باچه دشمن دو رو وقهار ودروغگویی مواجه اند که ناچار با عزمی جزم تر وارد میدان شده ودرهمراهی موثرتر با سایر هموطنان، کاری کردند کارستان ویک رژیم 2500 ساله ظل الهی!! را به قعر تاریخ فرستادند!
بنابراین این اتهامات وفحاشی ها با ما چنان خواهد کرد که در بهمن 1356 کرد.
ما با مشاهده ی این نوشته ی فرقه ی رجوی دریافتیم که با دشمن سفاک وسفله ای مواجهیم وعزم مان را برای رهائی فرزندانمان از چنگال خون چکان رجوی، دوچندان باید بکنیم که میکنیم!!
ما هم درمراجعات متعدد خود به اشرف ولیبرتی وهم ازخواندن وشنیدن این حرف های رجوی ها، باین نتیجه رسیده ایم که کار سختی درپیش داریم که باید انجام دهیم.
زمانی که پدران ما درمحاصره 11ماهه تبریز با علف و… به زندگی ادامه داده وتسلیم دشمن تابدندان مسلح نشدند درایام مشروطه وسرانجام گفتند که " یونجه خورده ومشروطه گرفتیم "، چگونه میتوانیم خود را فرزندان این رادمردان دانسته ودربرابر رجوی بعنوان اسیر وگروگان گیرنده ی فرزندان مان پا پس کشیم!
نه!
ما این ننگ وذلت را هرگز نخواهیم پذیرفت ودور نیست که رجوی مجبور به آزادی فرزندان اسیر ما باشد!
درآرزوی آن روز فرخنده
خانواده های آذربایجانی مراجعه کننده به کمپ لیبرتی
تبریز