مراجعات خانواده ها به آلبانی آرامش را از فرقه رجوی گرفته است

تنها چیزی که باعث شد رجوی تن به ذلت و خواری، جابجایی از عراق به آلبانی بدهد دور شدن از دسترس خانواده ها بود، این خانواده ها بودند که شعارهای رجوی (کوه ز جا بجنبد، اشرف ز جا نجنبد)، (چو اشرف نباشد تن من مباد) را لگد مال کردند و تو دهنی فراموش ناشدنی به مسعود و مریم زدند و شعارهای پوچ رجوی را هیچ کردند و تنشان را لرزاندند و اشرف را ز جا جنباندند و به دیار نیستی سوق دادند.
رجوی بین بد و بدتر، بد را انتخاب نمود و برای نجات باقیمانده نیروهای وا رفته اش بر خلاف میل باطنی تن به جابجایی از عراق به آلبانی داد که از شر خانواده ها خلاص شود، اما این روزها با ورود و مراجعات خانواده ها به آلبانی و سبز شدن در مسیر فرزندان خود و مراجعه به درب مقر از هم پاشیده ی فرقه، تن مسعود در لانه موش و جسم بی رمق مریم در غربت ابدی را لرزاند و وحشتی عجیب سراپای وجودشان را فرا گرفته است.
ورود خانواده ها به آلبانی باعث دلگرمی افراد اسیر شده و امید به زندگی و بازگشت به آغوش پر مهر خانواده آنان را تشویق به جدایی از اسارت ذهنی و جسمی از بند رجوی نموده و روزانه شاهد خبرهای خوشحال کننده نجات افراد گرفتار در فرقه هستیم و خواهیم بود.
رجوی باید بداند که خانواده ها تا نجات آخرین نفر ربوده شده توسط آدم ربایان ضد بشری رجوی از پای نخواهند نشست و تا آنسوی کره خاکی برای نجات فرزندان دلبندشان خواهند شتافت.
بادا که این تلاش بی وقفه و مستمر، مثمر ثمر افتد.