امریکا؛ جهانخوار یا دوست استراتژیک!

بررسی سوابق سازمان مجاهدین از گذشته تا حال ، به روشنی گویای ماهیت ضد مردمی این گروه می باشد ، سوابقی مملو از تناقض و دورنگی! رهبران سازمان حتما که خود هم از گذشته خود مدام در حال فرار می باشند.
روزگاری در سازمان و در اشرف که بودیم ، همه کتابخانه ها تعطیل و گفته شد ، اگر مطلبی نیاز بود سازمان در نشست های سیاسی خواهد گفت! دیگر آمریکا دوست شد وباید به موازات خط و خطوط آمریکائی ها حرکت می کردیم.
روزگاری تمام روزنامه های سازمان پر بود از :
امپریالیسم آمریکا را سد اصلی تکامل می دانستند!

 class=

خود را آماده نبرد خونین با جهانخواران آمریکائی نشان می دادند!

 class=

مبارزه ضد امپریالیستی را عامل موثر مرزبندی میان دوست و دشمن معرفی می کردند!

 class=

اما امروز در سایت ها و تلویزیون این سازمان همه چیز متحول شده و رنگ عوض کرده است ، آمریکا دیگر جهانخوار نبوده و یک دوست استراتژیک نامیده می شود ، ملاحظه نمائید:
وحشی ترین جناح جنگ طلب آمریکا را با لبخند گرامی می دارید!

 class=

با جنگ طلبان همان امپریالیسم ، صف کشیده و اما سرود های ضدآمریکائی تان را فراموش کردید!

 class=

دورنگی و خودباختگی در همه چیز موج می زند!
لبخند به لب با همان آمریکائی های جهانخوار ، هم پیاله شدید!
استحاله یا تکامل یا خود فروشی سیاسی در محفل امپریالیست و جهانخوار!
عکس ها بقدری گویاست که هر توضیحی را اضافه می نمایاند! اما باید گفت و باید نوشت که همگان بدانند که با چه سازمان بیگانه پرستی مواجه هستیم! آیا این آفتاب پرستان که مدام درحال چرخش مداری هستند ، دردشان درد مردم است ؟
آیا دیدگاه رهبران سازمان از گذشته تا کنون ثبات داشته است ؟
آیا سازمان مجاهدین به دور از تمامی زدوبندهای سیاسی ، یک گروه دمکراتیک و مستقل است ؟
چرا صفحات سایت های سازمان ، در فردای صدام حسین مملو از چهره شخصیت های جنگ طلب آمریکائی شده است ؟ چه کسانی پس از دریافت دلارهای آمریکائی در کنار مریم ، عکس یادگاری می گیرند ؟
چرا رهبران این سازمان که تا دیروز دنبال ترور مستشاران آمریکائی بودند ، امروز این همه مجذوب شخصیت های بازنشسته آمریکائی شدند ؟
آیا نباید سئوال کرد که چرا این همه رنگ وبوی سازمان و رهبرانشان عوض شده است ؟ کسانی که یک روز با شعارهای ضدامپریالیستی می خواستند در بین مردم جا باز کنند ، چرا امروز به دامن بیگانگان آویخته اند ؟
این فرصت طلبان چرا هر روز به رنگی در می آیند ؟
آیا تظاهرات در واشنگتن هم بدون حمایت این جنگ طلبان امکان پذیر است ؟
در قبال اخذ مجوزهای آمریکائی ، چه قول هائی رد و بدل شده است ؟ کسانی که روزگاری حیات شان با ترور مستشاران آمریکائی شروع شده بود ، چرا امروز در یک صف با آمریکائی ها ، علیه مردم ایران تظاهرات برگزار کرده و شعارهای ضدمردمی می دهند ؟ آیا جنگ طلبان آمریکائی دنبال آزادی ورفاه مردم ایران هستند یا نفت و گاز ایران ؟
نفرت مردم ایران از سازمان مجاهدین که امروز به دامن بیگانگان و قدرت های خارجی آویخته اند ، روز به روز بیشتر شده وهرگز اجازه نخواهند داد که بیگانگان برای مردم ایران تصمیم گیری کنند …
فرید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا