دستهای خالی واشنگتن و گردهمایی گروههای معاند در نیویورک
اصراری بر تداوم تحلیل اشتباه در خصوص توان و ظرفیت گروههای ورشکسته و معاندی چون مجاهدین در واشنگتن وجود دارد.
در روزهای اخیر شاهد بودیم که همزمان با نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد و حضور سران کشورهای مختلف از جمله ایران جهت سخنرانی سالانه خود در نیویورک یک نشست یا به بیان بهتر نمایش سیاسی ضد ایرانی هم برگزار شد.
ترکیب ضد ایرانی نشست مذکور از گروه هایی که سوابق تروریستی در کارنامه خود داشته و البته از پشتوانه و جایگاه اجتماعی بسیار ضعیفی هم در ایران برخوردارند، نشان از خالی بودن مشت جبهه دشمنان ایران دارد.
این که دولت ترامپ در چنین برهه زمانی که دم از مذاکره با ایران می زند و آن را یکی از اولویتهای سیاست خارجی خود در قبال ایران بیان می کند، مجوز برگزاری چنین گردهمایی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران را صادر و از نشست مزبور حمایت میکند، جای تامل برای اقلیتی که در داخل هنوز فریب این دست مانورهای تبلیغاتی آمریکا جهت مذاکره با ایران را میخورند، دارد.
برخی از مقامات ارشد فعلی و سابق دولت ترامپ از جمله جان بولتون که اخیراً توسط ترامپ اخراج شد و رودی جولیانی، همواره از گروههای معارض و معاند با نظام جمهوری اسلامی ایران حمایت کرده و در همایش های سالانه برخی از آنها از جمله مجاهدین حضور و سخنرانی داشتند، اما از این دست حمایت ها تا کنون آمریکا نتیجه ای جز افزایش نفرت مردم ایران نسبت به سیاست های خصمانه خود نگرفته است. اما گویا اصراری بر تداوم تحلیل اشتباه در خصوص توان و ظرفیت گروههای ورشکسته و فرتوتی چون مجاهدین در واشنگتن وجود دارد.
از طرح ادعای مضحک آمریکاییها در درخواست از مقامات تهران برای مذاکره و همزمان انجام هر نوع اقدامی علیه ایران که بگذریم، نکته مهمتر در برگزاری این نشست در نیویورک آن است که گرد هم آمدن این گروههای کم ظرفیت و ناتوان در راستای مقابله با جمهوری اسلامی ایران آن هم در زمان برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نشان دهنده شکست سیاست فشار حداکثری علیه ایران از سوی کاخ سفید دارد.
دولت ترامپ نتوانست با اعمال شدیدترین تحریم ها و سیاست تروریسم اقتصادی علیه ملت ایران به اهداف خود در زمینه محدودسازی توان و نفوذ ایران در منطقه، کاهش توان دفاعی و موشکی ایران و همچنین منزوی ساختن ایران در عرصه بینالمللی دست یابد. بنابراین به ناچار به گروههای ورشکسته و تروریستی از جمله مجاهدین متمسک شدند تا بلکه با تزریق پول های بدست آمده از تحریم ایران به جیب به آنها، سرعت روند افول و تضعیف آن گروه ها را کاهش داده و به زعم خود برای ایران هزینه تراشی کنند.
جای تعجب بسیاری دارد که مقامات آمریکا نمی توانند از تجربیات گذشته خود عبرت بگیرند. آنها باید تا امروز متوجه این مطلب شده باشند که اگر گروه های معارض و تروریستی چون مجاهدین ، می توانستند تهدیدی برای جمهوری اسلامی ایران به حساب آیند و اقدامی در جهت تضعیف یا براندازی نظام انجام دهند، باید آن زمان که در کنار مرزهای ایران و در حمایت کامل رژیم بعث از بهترین امکانات و شرایط برخوردار بودند انجام می دادند، نه امروز که در یک کشور کوچک و ضعیف اروپایی و با شرایطی کاملاً متفاوت با آن دوران به سر می برند.
مجاهدین یک روز با حمایت پیدا و پنهان غرب و در دامن رژیم بعث، کمر به ضربه زنی به نظام بسته بودند که آن زمان هم موفق به این امر نشدند. حال امروز که از یک سوی، سن اکثر نیروهای آن ها بالا رفته، بیمار، خسته، ناامید و بیانگیزه شدند و از طرفی جمهوری اسلامی ایران هم به مراتب قدرتمندتر از آن دوران شده است، طبیعی است که دل بستن به چنین گروه ناتوان، ورشکسته و بدون پایگاه اجتماعی در ایران، صرفاً برخاسته از یک تحلیل و محاسبه خام و اشتباه برخی در واشنگتن است.
همانگونه که مقامات تهران بارها تاکید کردند اگر آمریکاییها سیاست تحریم و تروریسم اقتصادی علیه ایران را کنار بگذارند و با ادبیات و لحن شایسته با مردم ایران صحبت کنند، تهران پنجره دیپلماسی را باز نگه داشته است.
آمریکا می تواند با رفع تحریمها و بازگشت به اجرای تعهدات برجامی خود بار دیگر پای میز مذاکره با ایران و دیگر اعضای باقی مانده در برجام نشیند. در غیر این صورت هم، ایران آماده هرگونه شرایطی در ابعاد مختلف هست و تاکنون هم نشان داده که پاسخ سیاست فشار حداکثری را با سیاست مقاومت حداکثری و فعالانه به خوبی خواهد داد و راه های دور زدن تحریم ها را علی رغم میل و خواست دشمنان می داند.