از خانواده محمود حدادی مقدم برادرش محمد در مشهد است و در دسترس، برای دیدن محمد تورنگ اعلام آمادگی می کند. محمد برادر محمود همراه پسرش برای دیدن محمد به دفتر می آید و از دیدن محمد خوشحال می شود. در کنارش می نشیند و از محمد می خواهد از محمود بگوید. تورنگ با خنده می گوید آره محمود پسری ساکت و سرش توی کار خودش بود. با فرقه رجوی میانه خوبی نداشت. درآلبانی هم دیده بودمش. اینکه چرا از فرقه جدا نمی شود همان داستان سال های دور از دنیای بیرون و از طرفی بیش از 30 سال شبانه روز در اسارت فرقه و بطور مستمر و همیشگی تحت حرف ها و تبلیغات فرقه ای رجوی واقعاً اراده را از انسان سلب می کند.
محمد برادر محمود در حالیکه در خودش فرو رفته خاطره رفتنش به اشرف در سال 82 یادش می آید و در تایید صحبت های محمد می گوید سال 1382 من و برادر و مادرم برای دیدن محمود به اشرف رفتیم از همان اول متوجه شدم که محمود را کنترل می کنند و این کنترل خیلی واضح بود حتی برای ما هم نفر گذاشته بودند. مادرم همیشه توسط چند تا زن همراهی می شد تا با محمود تنها نشود بطوریکه از این همه کنترل من عصبانی شدم و با آنها بحثم شد که چرا شما ما را با برادرم تنها نمی گذارید؟!! شما از چه نگرانید؟!! ما آمدیم برای دیدار برادرم بهر حال شما درست می گویید واقعاً این فضای ایجاد شده باعث شده بود محمود برادرم فقط ما را نگاه کند و جرات حرف زدن نداشت. خودم تعجب کردم حتی به خودشان هم گفتم شما با این رفتار و گفتارتان با مردم چه خواهید کرد شما که برادرم را که سالیان است پیش شماست بهش اعتماد ندارید تا با برادران ومادرش تنها باشد وای به روزی که شما به حکومت برسید.
تورنگ در حالیکه ناراحت شده بود با لعنت فرستادن بر رجوی که برای رسیدن به قدرت دست به چه کارهای زشتی که نزده و متاسفانه نمی زند و هم چنان فرزندان ایران زمین را اسیر مطامع و افکار فرقه گرایانه خودش کرده است.
اما تورنگ به برادر محمود این اطمینان را داد که بدون تردید به زودی محمود هم با کمک شما خانواده ها از بند فرقه منحوس رجوی نجات پیدا خواهد کرد اگرچه قدم اول را باید خودش بر دارد برادر محمود هم این قول را داد تا رهایی برادرش دست از تلاش برای رهایی او بر ندارد و به کمک دیگر خانواده ها و جدا شده این آرزو را محقق کند. آنروز دیر نیست.
مشهد