سردرگمی دستگاه تبلیغاتی مجاهدین

سردرگمی دستگاه تبلیغاتی مجاهدین
ایران‎دیدبان
شرایط داخلی ایران که سال‎ها است گروه تروریستی مجاهدین می‎کوشد با وارونه نمایی در مورد آن، تحلیل‎های خود را موجه جلوه دهد، هر روز ابعاد وسیع‎تری از واقعیات خود را بر دار و دسته‎ی وارونه نگر و تحریف‎گر رجوی تحمیل و القاء می‎نماید.
به‎دلایل گوناگون که به مهم‎ترین آنها اشاره خواهد شد، باند رجوی مستمراً کوشیده است لااقل در سه مورد، شرایط داخلی را وارونه نشان دهد. این سه عبارتند از:
1- برای انکار وجود آزادی‎های سیاسی و اجتماعی از یک سو و توجیه روش‎های تروریستی خود از سوی دیگر، بهانه‎ای به نام سرکوب و اختناق را اختراع کردند. وارونه نمایی در این باره را پوششی برای ضعف‎های تشکیلاتی و عدم حضور در صحنه‎ی اجتماع قرار دادند. مجاهدین با این ادعا که ظاهراً هواخواهان موهوم اجتماعی آنها سرکوب می‎شوند و اگر صدایی از داخل ایران به نفع آنها شنیده نمی‎شود، گواهی بر عدم وجود پایگاه توده‎ای آنها نیست، بلکه دلیل سرکوب بیش از اندازه است، بیش از پیش به انکار فضای داخل پرداختند. با داستان‎سرایی و تحریف و جعل فضای پلیسی و نظامی، اعضاء و هواداران خود را مرعوب کرده و حامیان خارجی‎ خود را مجاب کردند تا از جستجو برای ردیابی پایگاه داخلی این گروه منصرف شوند. (1)
2- پیرامون پیشرفت‎های اجتماعی و رشد سطح زندگی مردم و پیشرفت‎های تکنولوژیک و صنعتی و علمی نیز دار و دسته‎ی رجوی، شدیداً تیغ سانسور را بر چهره‎ی واقعیت کشیده و مطلقاً اشاره‎ای به پیشرفت زندگی مردم نداشته است. دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین با استناد به برخی از گزارش‎های روزنامه‎های داخلی که وظیفه‎ی نمایاندن مشکلات اجتماعی در بخش‎های مختلف جامعه به دولت‎مردان را دارند، سعی کرده است واقعیت را انکار کند و چهره‎ی یک کشور قحطی زده آفریقایی را از ایران برای اعضاء و هوادارانش تصویر کند. مجاهدین در تحلیل‎های خود با این پیش‎فرض که دولت ایران مشابه‎ با رژیم‎هایی نظیر پهلوی است، از ابتدا راه قبول هرگونه تغییر و تحول را برای هواداران خود بسته و به عنوان یک اصل ایدئولوژیک گفتند که امکان ندارد هیچگونه پیشرفتی در جامعه‎ی ایران حاصل شود و تمام مردم در فقر و بدبختی و تنگ‎دستی به سر می‎برند و با این منطق سعی کردند تلاش خود برای دست‎یابی به قدرت را برای لایه‎های زیرین توجیه کرده و از آنها بیگاری بکشند. در چنبره‎ی این حیله‎گری نمی‎توانند به بیان واقعیات و تحلیل چرایی پیشرفت‎ها بپردازند و ناگزیر به سانسور و وارونه نمایی در مورد آن مبادرت می‎کنند.
3- نادیده گرفتن وجود طیف‎ها و احزاب گوناگون سیاسی و اجتماعی در صحنه‎ی سیاسی ایران، به گونه‎ای که تمام آنها را دست نشانده، عامل کارگزار، حکومتی و… معرفی کرده و هرگونه فعالیت سیاسی را انکار کردند. یکی از عرصه‎هایی که شدیداً خود را به مجاهدین تحمیل کرد و آنها را به انزوای جهانی کشاند و بازار تحلیل‎های بی‎پایه‎ی آنها در مورد شرایط داخلی را کساد کرد، همین رویدادهای اجتماعی بود که بر اساس وجود دیدگاه‎های مختلف فکری – سیاسی در جامعه‎ی ایران در خردادماه 1376 خود را نشان داد. تحمیل واقعیات مربوط به شرایط درونی تا آنجا بود که به جدایی قدیمی‎ترین عنصر همراه رجوی در شورا (متین دفتری) که خود دارای وزن سیاسی مستقل بود انجامید و ریزش‎های بسیاری را در داخل تشکیلات این گروه به همراه داشت. لیکن تنش‎های درونی نیز نتوانست مانع از لجاجت دار و دسته‎ی رجوی شده و ذره‎ای از علاقه‎ی آنها به روش‎های تروریستی بکاهد، بلکه از آن تاریخ به بعد نیز کوشیدند تا در اثبات ادعاهای خود، با این تحولات و واقعیات به انحاء گوناگون مخالفت ورزند و آن را به گونه‎ای دیگر نشان دهند. یکی از زمینه‎های این وارونه نمایی انتساب مطبوعات به حکومت و معرفی دست اندرکاران آنها به‎عنوان کارگزاران حکومت، بوده است که هم چنان دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین با انگیزه‎ی تحمیل دیدگاه‎های خود در رد هرگونه حرکت سیاسی و مسالمت‎آمیز و ارجحیت مبارزه‎ی تروریستی به قدرت‎های بیگانه بوده و اساساً ریشه در تلاش مجاهدین برای پیروزی بر سایر رقبای مدعی آلترناتیوی دارد.
اما اطلاعیه‎ای که اخیراً مجاهدین با نام پوششی شورا در مورد فعالیت‎های مطبوعات در ایران صادر کرده‎اند نشان می‎دهد که دار و دسته‎ی رجوی به حضیض انفعال در برابر شرایط داخلی غلطیده‎اند و با عقب نشینی شرم‎گینانه به دفاع از همان مطبوعاتی که پیش از این با نام حکومتی و باندها و کارگزاران رژیم از آنها یاد می‎نمودند اقدام کرده‎اند. در این اعلامیه چنین آمده است:
« مقاومت ایران ضمن محكوم‌كردن موج جدید سركوبی علیه خبرنگاران در ایران، از گزارشگر ویژه آزادی بیان سازمان ملل متحد و سازمان خبرنگاران بدون مرز خواستار اقدام عاجل برای جلوگیری از سركوبی خبرنگاران و مطبوعات در ایران می‌باشد. » (2)
_______________________
1 – البته در مورد ادعای سرکوب، عقب نشینی‎های دیگری نیز انجام داده است، از جمله آن که از ادعاهای واهی در مورد کشتار و شکنجه‎ی اعضاء و هوارادان خود به این جا رسیده است که مدعی است، به آنها پول‎های هنگفت برای زندگی داده می‎شود!
2 – دبیرخانه‎ی شورای ملی مقاومت ایران – 24فروردین‌1385 (13آوریل 2006)
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا