خانم فاطمه افتخار اگر گرفتار فرقه نمی شد، و رهبران بدنام مجاهدین او را نیز همانند سایر زنان و مردان آلوده اَعمال تروریستی و وطن فروشانه خود نمی کردند، اکنون او نیز بعنوان یک پزشک داروساز در خدمت مردمش بود.
فاطمه افتخار در سال ۱۳۳۹ در شهرستان خوی متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر گذراند. و برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه دولتی در رشته دارو سازی در شهر تبریز گردید.
خانم فاطمه افتخار نیز یکی از قربانیان فرقه رجوی است که بعد از اعلام جنگ مسلحانه در سی خرداد ۱۳۶۰ ، هواداران این گروه را در مقابل یک عمل انجام شده قرار داد و علیرغم میل باطنی شان فرار از کشور را بر آنان تحمیل کرد.
خانم فاطمه افتخار اکنون زنی ۶۰ ساله است که در اردوگاه فرقه رجوی در خاک آلبانی بسر می برد.
گفتنی است که زنان بطور مضاعف به نسبت مردان در فرقه رجوی مورد آزار و اذیت روحی و روانی قرار می گیرند.
اکنون نزدیک به چهل سال است که خانم فاطمه افتخار همانند سایر اعضای مجاهدین در دست این فرقه اسیر است و تاکنون علیرغم تلاش های فراوان خانواده اش اجازه هیچگونه ارتباطی به وی با عزیزانش داده نشده است.
مرحوم علی قلی نیز با نوشتن نامه هایی در تاریخ های ۱۳۸۶/۰۹/۲۷ و۱۳۸۶/۱۱/۰۴ به دخترش فاطمه سعی کرد با او ارتباط بگیرد ولی هرگز پاسخی دریافت نکرد. مرحوم علی قلی آرزوی دیدن دخترش را با خود به گور برد و در سال ۱۳۹۲ دار فانی را وداع گفت.
برخی از اقدامات این خانواده برای رهایی فرزندشان از دست فرقه رجوی بشرح زیر است:
۱ – در تاریخ ۲۸ دیماه ۱۳۸۵ آقای علی افتخار برادر خانم فاطمه افتخار موفق شد نمایندگان صلیب سرخ جهانی (اندریاس و بروس) در محل دفتر انجمن نجات ارومیه ملاقات و درخواست دیدار با خواهر را بدهد.
۲ – در تاریخ ۱۴ آبان ۱۳۸۸ بار دیگر آقای علی افتخار با نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ در تهران دیدار و درخواست کتبی خود مبنی بر ملاقات و ارتباط با خواهرش تقدیم یشان نمود.
۳ – ارسال مجدد نامه توسط آقای علی افتخار به کمیته بین المللی صلیب سرخ بتاریخ ۱۳۹۰/۰۹/۱۶
۴ – رفتن آقای علی افتخار به عراق در تاریخ دوم بهمن ۱۳۹۰ جهت ملاقات با خواهرش فاطمه که موفق نشد.
۵ – نوشتن نامه توسط آقای علی افتخار به خواهرش و انتشار آن در فضای مجازی بتاریخ ۱۳۹۲/۰۴/۱۱
به این امید که به دست خواهرش برسد. ضمن اینکه رونوشت این نامه به آقای احمد شهید نماینده وقت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد.
۶ – ارسال نامه توسط آقای افتخاری به خواهرش فاطمه در تاریخ ۱۳۹۴/۰۵/۰۷ با این سخن که؛ دریغ از یک جواب نامه و اینکه من سران مجاهدین را مقصر و مسئول این فاجعه انسانی می دانم.
۷ – ارسال نامه برای چندمین بار و اینبار در تاریخ ۱۳۹۵/۰۲/۲۵ و ۱۳۹۵/۰۵/۱۳ که آنها هم بی جواب ماند.
آقای علی افتخاری به همراه مادرشان بار دیگر تلاش کردند با نوشتن نامه به عزیزشان و درخواست از دولت آلبانی شاید بتوانند با فاطمه ارتباط گرفته و با او به گفتگو بپردازند.
متن نامه آقای افتخار به خواهر خانم فاطمه افتخار به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام فاطمه جان (مهناز) خواهر خوبم
این نامه هم مثل خیلی از نامه های ارسالی نمی دانم که بدست تو می رسد یا نه. توکلت علی الله فهو حسبه.
خواهر خوبم حال خانواده خوب است جای نگرانی نیست. الا دوری شما و عدم اطلاع از وضعیت شما که به هجران ۴۰ ساله انجامیده و کمرمان را خم و موهایمان را سفید کرد.
خواهر عزیزم نمی دانم که اطلاع داری یا نه پدر در سن ۹۲ در حسرت دیدن شما فوت کرد.
حال، مادر مانده با کهولت سن و مشتاق دیدن و در آرزوی در آغوش گرفتن تان امیدوارم که این محبت را از ایشان دریغ نکنی.
و لعنت خدا بر تشکیلات نفاق و فرقه دروغ پراکنی و مسئولین خود فروخته به استکبار که خانواده ها را داغدار و فرزندانشان را جدا نمود. و در این ۴۰ سال امکان هیچگونه تماس و ملاقاتی را ندارند.
مگر می شود نام اینها را انسان نامید که چنین ستم هایی را روا می‌دارند.
حال از دولت محترم آلبانی تقاضا مندیم امکان ملاقات حضوری و تماس تلفنی جداگانه (از این تشکیلات جهنمی) برای خانواده ها فراهم نمایند که عملی انسان دوستانه و حقوق بشری است. از مساعدت و همکاری دولت محترم آلبانی قدردان هستیم.
خواهر خوبم تنها توصیه ای که خانواده برای شما دارد این است که به خانه برگردی مثل خیلی های که برگشتند و راحت زندگی می کنند در خاتمه آرزوی سلامتی برایت داریم.
والسلام علی من اتبع الهدی – علی برادرت: 09144620756 – مادرت: 009836340953