دخترم زهرا حسینی بلافاصله بعد از ازدواج ناپدید شد

خدمت رئیس کمیته ناپدید شدگان اجباری

با عرض سلام و خسته نباشید
بنده حقیر سید رضا حسینی هستم و همسرمریض احوالم نجمه عبدی کنارم نشسته است که دلتنگ ونگران دختراسیرم زهرا حسینی مقیم آلبانی، داریم شکایت نامه ای از رئیس مجاهدین خلق و دولت آلبانی برایتان می نویسیم شاید که مفید واقع شود و به دادمان برسید.

جناب رئیس
نمیدانم ازکجا شروع کنم . دختر من بنام زهرا حسینی مشغول درس وتحصیل بود که 40 سال پیش در ایران ازدواج کرد .

ازدواج همان و ناپدید شدن همان . سالیان گذشت تا خبردارشدیم دخترمان به اجبار به اتفاق همسرش راهی عراق شده است و به کمپ مجاهدین خلق پیوسته است .

ازآن تاریخ 30 سال گذشت که هیچگونه خبری از ایشان نداشتیم و رنج و مشقت دوری و بیخبری را تحمل کردیم .

تا اینکه 10 سال پیش دخترم مرضیه نفس زنان وبا هیجان زیاد به نزدم آمد وعکسی را از موبایل خودش نشانم داد که من صاحب عکس را نشناختم .

خدای من چه می بینم صاحب عکس دخترم زهرا بود که هیچ شباهتی به خودش نداشت چونکه 30 سال ندیده بودمش وخیلی قیافه اش تغییرکرده بود ولی نمیدانید که با دیدن عکس چقدرخوشحال شدیم وهم اینک نیزقاب عکسش جلوی من هست و دارد مرا نگاه میکند.

جناب رئیس
بلافاصله دخترم مرضیه با وی تماس گرفت که جواب نداد . برایش در فضای مجازی عکس خانوادگی فرستاد که بازم دخترم زهرا که برایش بمیرم جواب نداد که نداد وتا الان هم هیچ خبری از وی ندارم .

خوب است بدانید که همین دخترم یک پسرکوچک بنام سعید داشت که گویا درجنگ خلیج در اوایل دهه هفتاد ازعراق به آلمان فرستاده شد. پسردخترم یعنی نوه ام سعید در کنار یک خانواده آلمانی وبدورازهرگونه ارتباطی با مادرش بزرگ وبزرگ شد وتحصیل کرد وبا یک دختر خانم آلمانی ازدواج هم کرد وهم اکنون دوپسر12 و8 ساله دارد .

نوه ام سعید کم وبیش با خانواده پدری خود درایران ارتباط دارد ولی زبان فارسی را بلد نیست و من وهمسر و دیگر فرزندانم نیز به این واسطه خبردارشدیم که سعید طی سالیان گذشته با مادرش زهرا حسینی هیچگونه ارتباطی ندارد. یعنی روسای مجاهدین خلق چنین اجازه ای را به دخترم نمی دهند که به دستگاه تلفن دسترسی داشته باشد.

جناب رئیس
درد من یکی و دوتا نیست . الان من وهمسرم مریض احوال هستیم و بخاطرویروس کرونا درخانه استراحت میکنیم ونمیتوانیم بیرون ازخانه برویم چه برسد به کشورآلبانی تا دیداری تازه شود که آنهم شنیدم امکان پذیر نیست چونکه دولت آلبانی ویزا نمی دهند تا دخترانم مرضیه وکبری برای دیدارخواهرشان زهرا به آلبانی بروند.

جناب رئیس
با این اوصاف دردناک که مختصر به عرض رساندم، ضمن شکایت ازسازمان مجاهدین خلق و دولت آلبانی که دخترم را ربودند و ناپدید شده است، از شما عاجزانه درخواست دارم تا دخترم بتواند یک تماس تلفنی و تصویری با ما داشته باشد تا دل مان خوش باشد و بدانیم که دخترم در دوران اپیدمی کرونا زنده است .
بابت پیگیری درخواست مان ازشما خیلی خیلی ممنون ومتشکریم .
والدین زهرا حسینی : سید رضا حسینی و نجمه عبدی