نامه رمضانعلی قربانلی به فرزندش علی اکبر قربانلی در فرقه رجوی

سلام پسرم

حالت خوب است؟ تماسی با من بگیر صدایت بعد از سالها به گوشم برسد. عکسی از شما به من نشان دادند. به عکست نگاه کردم اشکم در آمد. خیلی شکسته شده ای. شماره تلفنی از شما ندارم که بتوانم با شما تماسی داشته باشم شما هم که تماسی با ما نداری! من پدرت هستم و دلم برای شما تنگ شده دلم می خواهد شما را در آغوش خودم بگیرم. دوری فرزند خیلی سخت است چرا خودت را نجات نمی دهی در آنجا ماندن برای شما خوب نیست .

من هم دلم می خواهد ببینم پسرم زندگی راحتی دارد . تمام اهل فامیل سراغ شما را می گیرند دلشان برای شما تنگ شده است فکری به حال خودت بکن ما همیشه منتظر شما خواهیم بود تا برگردی و در کنار خانواده ات زندگی کنی . من هم تا در قید حیات هستم چشم انتظار شما هستم دلم می خواهد هر چه زودتر شما را ببینم . همیشه با خودم می گویم می شود یک روزی پسرم را در آغوش بگیرم و از خدا کمک می طلبم. علی اکبر باز هم تاکید می کنم خودت را نجات بده و دل پدرت را شاد کن . به امید آن روز …

پدرت رمضانعلی قربانلی

 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا