فیلم “سرهنگ ثریا” در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. خبرهای مربوط به این فیلم انعکاس خوبی در شبکه های مختلف سیما و خبرگزاری ها و همچنین سایت انجمن نجات داشت.
این فیلم که بر اساس توضیحات ارائه شده از سوی دست اندرکارانش در رابطه با تلاش خانواده های افراد گرفتار در فرقه رجوی برای رسیدن به ساده ترین و پایه ای ترین حقوق خود یعنی دیدار با فرزندان شان و ظلم و ستمی که رجوی ها بر آنان روا داشته و آنان را از طبیعی ترین حق خود محروم نموده می باشد، بار دیگر در افکار عمومی گوشه ای از حقایق در رابطه با فرقه تروریستی رجوی از یک سو و استقامت خانواده های اعضای گرفتار را به نمایش می گذارد.
محور این فیلم شرح حال و اقدامات خانم عبداللهی است که فرزندش را عوامل فرقه رجوی با مغزشویی از ترکیه به عراق برده و از دنیا قطع کرده اند.
سالیان طولانی است که با خانم عبداللهی و تلاش های او آشنا هستم. او به سمبل خانواده ها و بخصوص مادران چشم انتظار و دردمندی بدل شده که در برابر ستم رجوی ها ایستاده اند و علیرغم تمام مشکلات همچون گرمای هوا یا گرد و خاک و . . . و شرایط سخت از یک سو و اقدامات پلید رجوی ها همچون ندادن اجازه به فرزندان این خانواده ها برای انجام ملاقات، توهین و تهدید مستمر خانواده ها، تلاش ضد انسانی با انواع وسایل و پارازیت اندازها برای ممانعت از رسیدن صدای خانواده ها به گوش فرزندان شان، تحریک اعضای مغزشویی شده علیه خانواده ها از جمله مصاحبه علیه خانواده های شان و حتی حمله با سنگ و میله های تیز شده و زخمی کردن این خانواده ها از سوی دیگر، تسلیم نشده و در پشت درب قرارگاه جهنمی اشرف پایداری کردند تا صدای خود را به گوش جهانیان رساندند. اگرچه دولت آمریکا و حتی سازمان های بین المللی حقوق بشری که تحت تاثیر آمریکا هستند با اغراض سیاسی به صدای دردناک این خانواده ها گوش نکردند اما این صدا پیچید و پیچید و به همه جا رفت تا جایی که امروز به یک فیلم سینمایی بدل شده است.
به این وسیله از تمامی عوامل فیلم “سرهنگ ثریا” و بخصوص خانم ها لیلی عاج (کارگردان) و ژاله صامتی پور (هنرپیشه) که بی شک خودشان به عنوان زن و مادر، درد مادران اعضای گرفتار در فرقه رجوی را به نمایش کشیدند تقدیر و تشکر می کنم. همچنین جا دارد از مدیر عامل و مسئولین انجمن نجات تشکر ویژه داشته باشم که هر روز گامی محکم تر از قبل در رساندن صدای خانواده ها و افشای بیشتر چهره فرقه تروریستی رجوی بر می دارند که بی شک زمینه ساز رسیدن خانواده ها به حق و آرزوی دیرینه خود یعنی ملاقات و تماس با فرزندان شان و رهایی اعضای گرفتار در فرقه خواهد بود.
با امید به اینکه خانواده ها و پدران و مادران اعضای گرفتار در فرقه هرچه زودتر به آرزوی دیرینه خود برای تماس و ملاقات با فرزندان شان برسند.
صالحی