توافق جمهوی اسلامی ایران با دولت عراق در ارتباط با خلع سلاح و انتقال گروههای تروریستی مسلح تجزیه طلب ساکن در منطقه اقلیم کردستان عراق به مناطقی در غرب این کشور فشار روانی را بیش از پیش بر فرقه ترورییستی مجاهدین افزایش داده است. بنحویکه رهبران این فرقه در این اقدام عکس العملی آن را محکوم کردند.
طی چند ماه اخیر و از زمانیکه موضوع محاکمه غیابی تعداد قابل توجهی از اعضای تروریست فرقه مجاهدین در دادگاه کیفری یک تهران مطرح گردید، ترس و وحشت سر تا پای رهبران جانی و تروریست این فرقه را فرا گرفته است.
ترس از ایجاد محدودیت، دستگیری و یا استرداد اعضای این فرقه همراه با رهبران آن به ایران همچنان مسئله اصلی مجاهدین محسوب می شود.
بنحویکه از فردای آگهی قوه قضائیه ایران مبنی بر معرفی وکیل از سوی مجاهدین به این دادگاه، این فرقه همچنان حامیان سیاسی خود را وادار به موضعگیری بر علیه اقدام قانونی قوه قضائیه ایران در کشورهای اروپایی کرده است.
در جدیدترین اقدام سیاسی این فرقه می توان به نامهٔ مشترک تعدادی از پارلمانترها و شخصیت‌های بلژیکی به رهبران اتحادیهٔ اروپا تحت عنوان: “هشدار و محکوم کردن توطئهٔ جدید حکومت تهران علیه اعضای اپوزیسیون ایران و پناهندگان سیاسی در اروپا” اشاره کرد و اینکه قوه قضاییهٔ ایران علیه ۱۰۴ تن از اعضای مجاهدین کیفرخواست صادر کرده و این نقض قوانین بین‌المللی است. اتحادیهٔ اروپا نباید فریب آن‌را بخورد و باید آن را محکوم کند و . . . !”
اعلام تظاهرات در نیویورک در برابر مقر ملل متحد همزمان با حضور رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل با مشتی هوادار پیر و بازنشسته صرفاً برای اعلام حضور این فرقه تحت عنوان مخالفین جمهوری اسلامی ایران کاربرد دارد.
فوت دو تن از اعضای پیر مجاهدین به نام های اکرم شاطریان و فاطمه باقرزاده در اردوگاه بشدت قرنطینه شده این فرقه در آلبانی در روزهای اخیر و عدم اجازه به خانواده آنان جهت دیدار با عزیزانشان قبل از مرگ بار دیگر سنگدلی و شقاوت بی حد و حصر رهبران این فرقه را به نمایش گذاشت.
اما در گیر و دار محدودیت های اعمال شده بر اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی از جمله ممنوعیت ورود مریم رجوی به این کشور و زمین گیر شدن وی در فرانسه تلاش هایی از سوی این روباه پیر را بدنبال داشته است. تا سرپوشی بر منفوریت جهانی و طرد وی از سوی دولت ها باشد.
دیدار مریم رجوی با سناتور مایکل مک دونالد از سنای کانادا در پاریس در مقر این فرقه از جنس همین تقلاهای مضحک اوست که به نظر می رسد این دیدار با سناتور کانادایی تلاشی از سوی فرقه برای تحت الشعاع قرار دادن پاسخ سخنگوی وزارت امور خارجه کانادا به نامه‌ای باشد که از سوی یکی از رسانه‌های کشور برای روابط‌عمومی وزارت خارجه ارسال شده بود و در آن راجع به شایعه نقل مکان گروهی از رهبران و اعضای سازمان مجاهدین خلق به کانادا پرسیده شده بود.”
سخنگوی وزارت امور خارجه کانادا پاسخ داده بود: “کانادا سازمان مجاهدین خلق را به‌عنوان یک بازیگر معتبر سیاسی به‌رسمیت نمی‌شناسد، این گروه را تأیید نمی‌کند و قصد برقراری هیچ‌گونه ارتباطی با آنها را ندارد.”
اما اجرای یک نمایشنامه از مراسم عزاداری اربعین به سبک و سیاق طراحی شده مجاهدین که صرفاً در داخل حصارهای ذهنی و فیزیکی این فرقه قابلیت اجرا دارد، آخرین پرده از فعالیت های این فرقه در این ایام محسوب می شود، که البته هر سال، هم در شکل ظاهری و هم در نحوه اجرای آن با سالهای قبل تفاوت هایی وجود دارد که دلایلی بر نمایشی بودن اینگونه مراسم و فرقه بودن این گروه محسوب می شود که در ظاهر جنبه دینی خود را حفظ می کند، ولی در باطن ، از یک نوع واگرایی رادیکالی نسبت به سازمان دینی نهادینه شده در جامعه برخوردار است، که نهایتاً جز با تروریسم نمی تواند از راههای دیگر اهداف خود را در جامعه پیش ببرد.
نویسنده : سعید پارسا