ابتدا به ساکن تبریک و شادباش به امیر یغمایی، محمدرضا ترابی، حنیف بالی، امین گل مریمی، عاطفه سبدانی و پروین حسین نیا کودکان سربازان پیشین کمپ اشرف که با رهایی و شهامت خود لب به سخن و افشاگری علیه سازمان تروریستی مجاهدین خلق نمودند.
کودک سربازان کمپ اشرف همچون امیر یغمایی، محمدرضا ترابی، حنیف بالی و امین گل مریمی از جمله کودکانی هستند که در ماجرای طلاق ایدئولوژیک و جنگ عراق و کویت موسوم به جنگ خلیج بدستور مسعود رجوی سرکرده سازمان تروریستی مجاهدین خلق از والدین خود جدا و به اروپا نزد هواداران فرقه فرستاده شدند. این اقدام به نوعی آپارتاید محسوب میگردید. آپارتاید از لحاظ لغوی به معنای مجزا و جدانگه داشتن است. آپارتاید واژه ای به زبان هلندی به معنای جدانگه داشتن افراد و مجبور کردن آنها به اقامت در مکان های خاص ، محروم کردن آنها از حقوق سیاسی و امکان تحصیل و پیشرفت می باشد.
پس از جداسازی کودکان از والدین و گذشت چندین سال از این اقدام که همراه با ظلم و شکنجه های روحی و جسمی در حق کودکان بود، با قد کشیدن کودکان، رجوی شکلی دیگر از آپارتاید را عملی کرد. در این تئوری رجوی همچون کفتار شکارچی در انتظار طعمه با حربه و داستان دیدار نونهالان با والدین، قربانیان را از اروپا به قرارگاه جهنمی اشرف فراخواند. متاسفانه این کودکان نونهال طلایی ترین دوران زندگی خود را در اردوگاه پلید اشرف سپری کردند و با توجه به سن کم و دوران حساس از نظر سن، تحت تاثیر تبلیغات مسموم و دروغین فرقه قرار گرفتند.
امیر، محمدرضا، امین و حنیف از جمله کودک سربازهای کمپ اشرف محسوب میگردند که به کلی از دنیای تحصیل، دانش و عواطف به دور ماندند و پس از اسارت در قرارگاه اشرف با بی مهری و بی حرمتی های عوامل فرقه مواجه گردیدند. خوشبختانه این نونهالان پس از چندین سال اسارت و در جوانی و پس از حمله نیروهای ائتلاف به عراق و سقوط صدام ارباب رجوی از تشکیلات مخوف فرقه رجوی جدا شدند. بدین ترتیب به ماجرای آدم ربایی خود پایان و با شجاعت رهایی خود را رقم زدند و پس از زندگی آزاد و تشکیل خانواده دست به افشاگری زدند.
در شکلی دیگر از آپارتاید مرسوم در فرقه رجوی برخی از این کودکان به نام های عاطفه سبدانی و پروین حسین نیا که در سنین کودکی با ترفند امان بودن از جنگ عراق و کویت به اروپا فرستاده شدند هرگز نتوانستند با والدین خود دیدار داشته باشند و درپانسیون های فرقه در اروپا مورد سواستفاده های گوناگون قرار گرفتند. دوری عاطفه سبدانی و پروین حسین نیا از پدر و مادر در سن کودکی خود گواه محکمی بر اغفال کودکان، نونهالان و از همه مهمتر دختران و زنان توسط سازمان تروریستی فرقه گرای رجوی است که پرونده ننگینی در جدایی نوزادان، کودکان و نوجوانان از پدر و مادرها و سرکوب زنان داشته است.
مستند “کودکان کمپ اشرف” ساخته سارا معین درباره سرنوشت چهار تن از این کودک سربازان است که از آغوش پدران و مادران خود جدا شده و در جنگ عراق و کویت بدستور رجوی به سوئد قاچاق و در آنجا به هوادران سپرده میشود. این فیلم مستند که در کشور سوئد به صحنه اجرا در آمد گوشه ای از آپارتاید مرسوم در تشکیلات جنایاتکار رجوی را برای عموم به تصویر کشید. آری داستان غم انگیز و آپارتاید کودک سربازان و بازدید آنها از قرارگاه اشرف به بهانه ملاقات با پدر و مادر همان ماجرای بازدید یک نونهال از یک شهربازی پوشالی ست که با سوار شدن بر یک ارابه بازی سر از ناکجا آباد و تاریکی در می آورد. عاطفه و پروین نمونه ای از این اقدام ضدبشری و زن ستیزی فرقه علیه زنان و کودکان می باشد . این دو زن با شهامت در انتشار زندگینامه خود پرده از جنایات رجوی علیه دختران برداشته و بهترین پیام را به مردان و به خصوص زنان و دیگر دختران کمپ اشرف دادند که همچون آنها می توان پیله های تنگ را گسسته و خود را به رهایی رساند.
با آرزوی رهایی برای دیگر مردان و زنان اسیر …
ناصر رضایی