مجاهدین خلق بازیچه ای در روابط فرانسه – ایران

مجاهدین خلق تحت فشار فرانسه – ایران در کنار مسائل هسته ای ایران، چیزی که روابط میان تهران و پاریس را مسموم می کند تداوم حضور مجاهدین در فرانسه است.همان جنبشی که مخالف رژیم ایران بوده و از اندیشه های مارکسیسم الهام می گیرد. مناقشات هسته ای ایران و موضع سرسخت نیکلای سارکوزی باعث شده است که مخالفان حکومت ایران از این مسئله به نفع گذشته تروریستی خود استفاده کنند. سازمان مجاهدین خلق یک جنبش مارکسیستی – اسلامی است که در مدت کوتاهی پس از انقلاب از کشور خود بیرون رانده شدند.از سال 1979 –سه تا چهار هزار تن از اعضاء مجاهدین (جنبش مارکسیستی –اسلامی) نزدیک پاریس و در ناحیه جنوبی "اوورسور اوواز" پناه گرفته اند.تا از آنجا برای سقوط جمهوری اسلامی ایران فعالیت کنند. مجاهدین یک فرقه بسیار خطرناک بوده و قادر به عمل فدایی و خودسوزی هستند.در سال 2003 زمانیکه مریم رجوی در بازداشت بود ه و تعدادی اقدام به خودسوزی کرده بودند او(مریم رجوی) به یکی از فرماندهان پلیس فرانسه گفته بود؛"من بیش از یک مادر برای اعضاء مجاهدین فداکاری کرده ام و کافی است که با اشاره انگشت ام یک پیام رمز برای آنان بفرستم تا در اعتراض به دستگیری من،خود را در میان شعله های آتش نابود کنند".یکی از دیپلمات های سفارت ایران در پاریس می گوید؛" فرانسه چگونه می تواند به مبارزه با تروریزم تظاهر کند وقتی میزبان گروهی است که آن را تروریست می داند"؟… از دو ساختمان تحت حفاظت شدید و تمام وقت 40 پلیس که در امتداد رودخانه "اواز" و پشت نرده های سبز و در دهکده ای بیرون شهر پنهان شده، باور اینکه مجاهدین بتوانند ستاد فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را از "اوورسوراووآز" تکان بدهند بسیار سخت است. صبح روز دیدار ما از" اوورسوراوواز" دو زن با لباس خاکی رنگ برای مانیتور کردن اخبار در پشت کامپیوترهایی که به اینترنت وصل است نشسته اند.گزارشگر تلویزیونی مجاهدین با شور و حرارت بسیار زیادی رپرتاژی را همراه با انعکاس تصاویری از لندن پخش میکند. از آنجا که مجاهدین از سال 2001 مجبور به ترک هر گونه حمله مسلحانه به خاک ایران شده اند اکنون به جنگ اطلاعاتی روی آورده اند. در بازدید ما از "اوورسوراووآز" گریه زنان مسن و سالخورده ای از مجاهدین ما را غافلگیر کرد.آنان از فرزندان،برادران و شوهران از دست داده خود حرف زده، گریه و زاری می کردند اما در فرصت کوتاهی پس از آن پشت میزهای غذاخوری نشسته و مشغول خوردن چلو کباب شدند تا لحظاتی را با خاطرات میهنی سر کنند. "ژآن پیرگیلو" که در همسایگی آنان دوران بازنشستگی اش را طی میکند می گوید ؛"30 سال است که از این تروریست ها حمایت میکنم" اما در پشت چهره آراسته و ظاهر فروتن آنان که بیشتر مورد توجه غرب قرار می گیرد گروهی سازمانیافته و بسیار ثروتمند و غنی پنهان است.که از دفاتر خود در لندن،برلین و یا واشنگتن تصاویر غلط و بسیار سیاهی را از جمهوری اسلامی ارائه می دهند.تا با چنین اعمالی فرصتی داشته باشند خود را بازسازی کرده و به قدرت بیشتری دست یابند. در اوایل سال جاری با انجام لابی گری قدرتمند از لیست تروریستی اتحادیه اروپا خارج شدند.در فرانسه نیز شبکه لابی قوی دارند ؛"ایو بونه رئیس سابق د.اس.ت"،"دانیل میتران بیوه رئیس جمهور سابق"،"ادیت کرسون نخست وزیر سابق"،و تعدادی از نمایندگان و سناتور ها. موضع سرسخت نیکلای سارکوزی بر علیه دولت ایران سود زیادی را نسیب مجاهدین کرده است تا بتوانند موقعیت خود را مستحکم نموده و رویای مشتعل کردن خیابان های تهران را در سر بپرورانند.اما می دانند که سارکوزی (وزیر کشور سابق) در سال 2003 عملیات گسترده پلیس را بر علیه آنان دراوورسوراووآز راه اندازی کرد. "محمد محدثین" یکی از رهبران مجاهدین میگوید؛"متاسفانه خصومت فرانسه نسبت به ما تغییر نکرده است.رئیس جمهور سارکوزی باید منطقی عمل کرده و ما را از زیر فشارهای موجود آزاد کند." می دانیم که مجاهدین یک فرقه بسیار خطرناک بوده و قادر به عمل فدایی و خودسوزی هستند.در سال 2003 زمانیکه مریم رجوی در بازداشت بود ه و تعدادی اقدام به خودسوزی کرده بودند او(مریم رجوی) به یکی از فرماندهان پلیس فرانسه گفته بود؛"من بیش از یک مادر برای اعضاء مجاهدین فداکاری کرده ام و کافی است که با اشاره انگشت ام یک پیام رمز برای آنان بفرستم تا در اعتراض به دستگیری من،خود را در میان شعله های آتش نابود کنند". بین فرانسه و مجاهدین این مناقشه سنگین همچنان ادامه دارد. سازمان مجاهدین از مقر "اوور" جی پی اس هایی را برای مبارزین خود که از طریق پایگاه اشرف –عراق وارد ایران می شوند می فرستد.اشرف جایی است که صدام حسین آنها را در آنجا جای داده و حفاظت می کرد و امکانات زیادی به آنها واگذار می نمود.از همین فرانسه این مخالفان عملیات های ضد ایرانی را هم در ایالات متحده انجام می دهند.آمریکا آنها را همچنان یک سازمان تروریستی می داند.بدتر از آن در طول عملیات پلیس در سال 2003 "د.اس.ت" به گنجینه جنگی آنها دست یافت: وسایل استراق سمع،مدارک رمزی،بخصوص بخشی از آرشیو آنها با تشریح تجهیزات نظامی شان و نکته بسیار جالب توجه تر مدارکی مبنی بر مشارکت آنها در سرکوب های ضد اکراد با رژیم صدام حسین در بهار 1991. این مدارک به بازپرس ضد تروریست آقای "مارک ترویدیک" داده شده و برای مقامات ایرانی دارای ارزش زیادی هستند که قوه قضاییه فرانسه جمهوری اسلامی ایران را از دسترسی به این مدارک محروم کرده است.کشف آخر: 9.000.000 دلار پول نقد که بعضی از اسکناس های آن بوی تازگی بانک مرکزی عراق را می داد.بانک عراق نگهدارنده اصلی دارایی های نقدی مجاهدین در آن زمان بود. و امروز؟ تهران مجاهدین را محکوم می کند که با ایجاد شرکت های غیر واقعی انفورماتیک قصد دارند این دارایی ها را با پول شویی مشروع جلوه دهند.آنها همچنین در این زمینه از" ان.جی.او"ها نیز کمک می گیرند.اما پول آنها فقط در فرانسه مسدود نشده است. برخی از کشورهای عرب خلیج که با ایران دشمن هستند می توانند آنها را پشتیبانی مالی کنند.رهبران مجاهدین اتهام تروریست بودن وتامین مالی توسط دیگران را تکذیب می کنند. یک فرقه؟ (مجاهدین: باید از خودمان دفاع کنیم.ماموران ایران سعی میکنند در ما نفوذ کنند (پول؟ (مجاهدین: این پول ها از طرف خود ایرانی ها به ما می رسد و کاملا مشروع است که یک جنبش اوپوزیسیون چنین پول هایی داشته باشد(خود سوزی ها؟(مجاهدین: این افراد خودسرانه این کارها را کردند) آنها بر علیه زورگویی پلیس فرانسه این کارها را کردند. ایران و دشمنان او حداقل روی یک نقطه با هم موافقند: چرا بعد از گذشت 6 سال از عملیات پلیس در" اوور" و باز جویی 17 تن از رهبران مجاهدین، دادگاه فرانسه هنوز حکم خود را صادر نکرده است؟ افشین علوی ؛(یکی از مسئولان مجاهدین که پرونده بازجویی اش خالی است) می گوید: اگر فرانسوی ها نمی خواهند دادگاهی برگزار کنند حداقل پرونده ما را مختومه اعلام کند. یکی از دیپلمات های ایران ابراز داشت:" متاسفانه یک سایه سیاسی بر این پرونده افتاده است." اکنون بیش از بیست سال است که مجاهدین یکی از کارت های بازی در دست مقامات فرانسه هستند.در سال 1987 برای جلب حسن نیت ایران که با گروگان گیری در لبنان اعمال فشار می کرد دولت ژاک شیراک رئیس مجاهدین "مسعود رجوی" را از فرانسه به اشرف اخراج کرد.15 سال بعد درست در سال 2003 باز هم برای آرام کردن تهران قبل از یک بازرسی مهم هسته ای وزیر امور خارجه" دومینیک دو ویلپن" از حمله به اوور سور اوواز دفاع کرد.امروز که فرانسه در صف مخالفین سرسخت ایران قرار دارد حاضر نیست بدون هیچ عوضی این کارت بیخود را کنار بگذارد. اگر هم این اتفاق بیافتد از بیم آن است که دوباره خودسوزی هایی در خیابان ها دیده شود.یعنی مسائل امنیتی مطرح خواهد شد.چرا که فرانسه به درخواست آمریکا مبنی بر پذیرش مجاهدین "نه" گفت.همچنین عراق که دیگر آنها را دراشرف نمی خواهد. مجاهدین که از شورش های ایران به وجد آمده اند سوگند می خورند که" شب بزرگ" نزدیک است.افشین علوی در این باره می گوید: مردان ما در صف معترضین به انتخاب تقلب آمیز احمدی نژاد قرار دارند. شبکه هواداران اگر مجاهدین امروز دیگر توانایی عملیات نظامی در داخل ایران ندارند اما در عوض شبکه ای از هواداران را که عضو گیری آن دوران ریاست جمهوری "محمد خاتمی" بسیار ساده شده بود حفظ کرده اند.محمد محدثین می گوید: "بکارگیری و هم دست کردن آدم های بیچاره و مشکل دار خیلی راحت تر است." سازمان مجاهدین 14 اوت 2002 وقتی که وجود کارخانه غنی سازی نطنز آشکار شد را جزو افتخارات خود می داند.خبری که علیرضا جعفر زاده تحلیل گر و عضو مجاهدین در فاکس نیوز آمریکا اعلام کرد. خبر واقعی یا اطلاعات رسیده از سرویس های غربی برای بالابردن اعتبار مخالفین رژیم ملاها؟این تردید همچنان وجود دارد.اما یک نکته حتمی است: تهران با کوچکترین تحریک مجاهدین همه جا را سرخ می بیند.افشین علوی می پرسد؛" اگر ما تهدیدی نداریم پس چرا اینقدر حساسیت نسبت به ما وجود دارد؟" در گیرودار جنگ آمریکا در عراق رژیم ایران به ایالات متحده یک پیشنهاد داد:"ما افراد القاعده را که بعد از واقعه 11 سپتامبر از افغانستان فرار می کردند دستگیر کرده ایم آنها را به شما می دهیم شما هم 3000 نفر مجاهد اشرف را به ما بدهید".واشنگتن خود را به کر بودن زد و ترجیح داد کارت مجاهدین را برای مواقع لازم در دست نگهدارد. ژرژ مالبرونو، لو فیگارو
ترجمه از آریا ایران

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا