* مجری: فکر می کنم با توضیحاتی که خانواده ها و افراد بازگشته دادند مشخص شده که ماندن در اشرف یعنی ادامه اسارت عزیزان شما و این همان خواسته رجوی است. حال از شما می خواهم که موضوع بعدی را برایمان روشن نمایید، آیا رجوی ها با جان افراد بازی می‌کنند؟
آقای نظری در این باره توضیح داد:
مریم و مسعود هرگز نمی خواهند که این افراد به جای دیگری منتقل شوند حتی اگر این جابجایی در داخل عراق باشد. تخلیه اشرف به منزله قطع شدن بازوان اجرایی و پشتوانه کار سیاسی فرقه در غرب است و به منزله مرگ ایدئولوژیکی فرقه رجوی است به همین دلیل با استقرار پلیس عراق در قرارگاه مخالفند و مریم رجوی تمامی افراد سازمان را مجبور به اعتصاب غذای 72 روزه کرد. وی برای شانتاژ و جلوگیری از ادامه اقدامات پلیس و ارتش عراق برای جمع کردن و انتقال اشرف به نقطه دیگر، تهدید نموده که در صورت تکرار خشونت و… افراد در اشرف باردیگر اعتصاب غذای خشک خواهند کرد. مسعود و مریم برای ابقای اشرف حاضرند که همه افراد در همین جا بمیرند تا شکست ایدئولوژیکی در تاریخ گم و تحت شعاع قرار گیرد. همان گونه که هیتلر برای این که حاضر به بیان شکست نباشد خوکشی کرد.
* آقای ناصر حسینی پس از استماع بحث، اظهار داشت: طبیعی است که در پی کار چند ساله فرقه ای بر روی این افراد آنان اظهاراتی مبنی بر وابستگی به سازمان بکنند. علی رغم این که برای همه و از جمله برای خانواده ها بن بست آنان روشن شد ه است اما سئوالی که در ذهنم بی پاسخ مانده این است که علی رغم حمایت های دول غربی از جمله انگلیس و آمریکا از این سازمان چرا آنان پایگاه هایی را در کشورشان برای این 3500 نفر ایجاد نمی کنند و این افراد را به آنجا نمی برند؟
* در پاسخ سئوال ایشان مسئول دفتر انجمن استان اظهار داشت: هیچ وقت آمریکا چنین کاری نمی کند. همان طوری که تاکنون در چندین سخنرانی و گزارشات مسئوولین آمریکایی اعلام شده است فرقه مجاهدین چند تن از افسران آمریکایی را ترور کردند و هنوز در لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارند.
در ثانی بعد از انتخابات دوره دهم و اعتراضات در نتیجه انتخابات، دول غربی کاملا متوجه شدند که این فرقه هیچ پایگاهی در ایران ندارد و حمایت از این فرقه تروریستی حماقت محض می باشد.
بعضی از دول غربی و از جمله انگلیس و آمریکا از فرقه رجوی فقط برای تحت فشار قرار دادن و بعضا به خیال خود، آزار جمهوری اسلامی استفاده می کنند که به نظر می رسد که این حنا نیز سال هاست کم رنگ شده است و آنان با کهولت سن و دور بودن سال ها از مردم و جامعه بدرد هیچ کار دیگری نمی خورند از طرف دیگر این دولت ها خوب می دانند که جمهوری اسلامی در نقطه ای بالاتر بر سر میز مذاکره در زمینه های مختلف با آن می نشیند پس فرقه ای چون رجوی که با 3500 نفر آدم بالای 50 ساله که 20 سال در عراق بدور از خانواده و جامعه بسر بردند دیگر هیچ تهدیدی برای ایران نمی باشد پس انتقال آنان به کشور خود به منزله آب در آونگ کوبیدن است.
جالب است بدانید که حمایت چند ساله رجوی در عراق توسط آمریکا به منظور استفاده سیاسی بود ولی امروز شرایط سیاسی و نظامی و… اقتضا می کند که کلیت سازمان که در اشرف خلاصه می شود را بدست دولت عراق بسپارد تا در فرصتی مناسب آنان را تعیین تکلیف کند و این به منزله تمام شدن تاریخ مصرف رجوی است پس دیگر نباید انتظار داشت که آنان را به انگلیس ببرند.
* در ادامه نشست، مجری برنامه با طرح موضوعی دیگر به تشریح شارلاتان بازی جدید رجوی در اشرف مبنی بر جشن پیروزی پرداخت و گفت:
بازگشت 36 نفر باز داشتی به قرارگاه اشرف را به اصطلاح تحت عنوان پیروزی جشن گرفتند. جشن و پیروزی چی؟
آنها فقط برای شکستن فضای نا امیدی افراد قرارگاه دست به جشن و پایکوبی پرداخته اند جشن واقعی سازمان در واقع برای اعلام بریدگی نکردن و دهان باز نکردن این افراد از افشاگری علیه سازمان بوده است. مریم ترس از این داشت که این 36 نفر وقتی به فضای آزاد منتقل شوند ممکن است به خود آمده و در دنیای آزادتر تصمیم دیگری برای زندگی خود بگیرند و به همین خاطر دستور اعتصاب خشک را داد تا دولت مرکزی عراق را در زیر فشار گذاشته و آنان را بر گردانند که این اتفاق افتاد حالا باید دید که چه دستاوردی برای سازمان داشت.
باید گفت که در واقع با بازگشت این 36 نفر به اشرف سازمان بعد از 72 روز به نقطه اول خود یعنی 6 مرداد 88 رسیده که همه این نفرات در داخل قرارگاه بودند. این در حالی است که دولت عراق به آنان اولتیماتوم داده و قرار است کل نفرات سازمان را به زودی به محل دیگری در مرز عربستان اسکان بدهند پس ما می توانیم نتیجه گیری کنیم که همه این سر و صدا و شانتاژها برای جلوگیری از ناامیدی افراد در قرارگاه می باشد.
اگر بخواهیم بیشتر بررسی کنیم باید به محورهای اطلاعیه و خواسته های سازمان که در اوایل اعتصاب غذا پخش شده است توجه کنیم، می بینیم که از 7 یا 8 خواسته ای که رجوی برای پایان اعتصاب غذا اعلام کرده بود تنها یکی از آن ها یعنی آزاد شدن 36 نفر محقق شده و بقیه خواسته های اعلام شده را بدست نیاورد بلکه در یک دور تسلسل توانست مانع افشاگری جدید از طرف این 36 نفر شود.
البته مریم هم چون کسی که از تاریکی می ترسد و سوت می زند، اطلاعیه متناقضی در پایان این اعتصاب صادر نمود تا از طرفی سعی در بی تقصیر بودنش در اعتصابات افراد در اشرف کند و از طرف دیگر تهدید به دستور اعتصاب غذای مجدد به افراد قرارگاه به بهانه تکرار خشونت توسط عراقی ها.
این مطلب خود بیانگر این است که مریم رجوی تلویحا اعلام می دارد که پیروزی او واقعی نمی باشد بلکه باید منتظر اقدامات بعدی دولت مرکزی عراق بود.
* در پی توضیحات مسئوول نشست آقای رمضانی با طرح سئوال این که آیا این امکان وجود ندارد که بعد از انتقال افراد اشرف به محل جدید دوباره تشکیلات فرقه ای در آنجا بر افراد حاکم شود؟
* آقای شبانی در پاسخ به این سئوال فرمودند: تکرار برقراری مناسبات تشکیلاتی فرقه ای رجوی در محیطی غیر از اشرف که سال ها در حصار فیزیکی و ذهنی مسئوولین و تحت رهبری مریم و مسعود رجوی بوده است غیر ممکن است. به تجربه حضور چندین ساله ام در سازمان بیان می دارم که خروج این افراد از این محیط به محیط دیگر که مسلما فضای آزادتر و بازتری خواهد داشت و مطمئنا افراد به سایر وسایل ارتباط جمعی دسترسی خواهند داشت دیگر اعمال نفوذ مسئوولین تشکیلات فرقه ای بر افراد امکان پذیر نمی باشد..برای مثال می توان به نتیجه ملاقات خانواده ها با عزیزان شان در اشرف در سال 82 اشاره نمود که علی رغم حرام دانستن رابطه خانواده گی و عاطفی افراد فرقه با بیرون تشکیلات، تعداد زیادی از افراد بر اثر همین حداقل تماس و ارتباطات حضوری از سازمان جدا شدند.
* آقای نوروز توکلی که سال ها اسیر فرقه رجوی در اشرف بود در تائید صحبت های آقای شبانی اظهار داشت: باید اضافه کنم که در رابطه با خودم نیز همین طور بود. وقتی پدرم برای ملاقات با بنده به اشرف آمدند و صحبت هایی که بین دو طرف رد و بدل شده باعث دگرگونی در فکر و ذهنم گردید که پس از اندک مدتی باعث بهم ریختگی ذهن و مسئله داریم شد در هر حالی که تمامی تلاش های مسئوولین فرقه در اشرف بر این بود تا مرا از فضای ملاقات و تاثیرات آن دور کند ولی موفق نشدند و همین امر باعث جدائیم از فرقه شد.
باید بگویم که رجوی ها تلاش دارند تا این عاطفه ها را در افرادشان بکشند ولی هرگز موفق نبودند و نخواهند بود. به هیچ عنوان نمی شود رابطه پدر و فرزندی و یا هر گونه رابطه عاطفی را از بین برد مطمئنا این عاطفه ها در عزیزان شما نیز وجود دارد که روزی غلیان خواهد کرد.
* در ادامه توضیحات آقای توکلی پدر یکی از اسرای در اشرف آقای محمدی ضمن قدر دانی از همه حاضرین در جلسه بیان داشتند: در جلسه امروز خیلی از مسائل برایم روشن تر شده است، برایم کاملا روشن شده است که افراد در قرارگاه نه تنها حق تصمیم گیری ندارند بلکه حق حیات نیز ندارند و این رجوی است که تلاش دارد با به کشتن دادن فرزندان مان حیات ننگین خود را دوام ببخشد.
* آقای هادی شبانی نیز در توضیح بیشتر این که چرا رجوی اصرار بر باقی ماندن افراد در اشرف را دارد، بیان داشت: مسئوولین فرقه در این رابطه توضیح می دادند که این مکان (اشرف) تنها پشتوانه سیاسی مریم در اروپا است و اگر چنانچه روزی این مکان بر چیده شود دیگر حرفی برای گفتن در اروپا برای خانم رجوی باقی نخواهد ماند به همین خاطر است که رجوی حاضر می باشد که همه نفرات خود را در جهت ابقای این مکان به کشتن دهد و حاضر نیست آن را به جایی دیگری انتقال دهند.
* مجری برنامه در پایان ضمن تشکر و قدر دانی از همه حضار در نشست اظهار داشت: به نظر می رسد با توضیحات دوستان و شما خانواده ها برای همگان کاملا روشن شده باشد که چرا رجوی حاضر به تخلیه قرارگاه اشرف نمی باشد و بر ابقای آن در همان مکان قبلی اصرار دارد.
اگر بخواهیم نتیجه نشست امروز را در چند جمله خلاصه نمائیم باید عرض کنم رجوی هیچ ارزشی برای جان عزیزان شما قائل نیست. او و مریم تنها به فکر پیاده نمودن اهداف فرقه ای و شوم خود می باشند و حاضرند در این راستا همه افراد را نابود کنند تا چند صباحی به حیات فرقه ای خود در اروپا ادامه دهند.
* در پایان جلسه خانواده ها برای حفظ جان و رهایی عزیزان اسیر خود از چنگال فرقه رجوی در عراق با صدور بیانیه ای از مجامع حقوق بشری و مسئوولین عراقی درخواست کمک نمودند تا اقداماتی عاجل در راستای آزادی فرزندان شان انجام دهند. بیانیه جمعی از خانواده های افراد اسیر فرقه رجوی از استان مازندران
ما جمعی از خانواده های افراد اسیر فرقه تروریستی رجوی ضمن محکوم نمودن و ابراز انزجار از استفاده ابزاری از عزیزان مان در عراق از مجامع حقوق بشری و صلیب سرخ جهانی و هم چنین دولت عراق مصرانه می خواهیم:
1- با در پیش گرفتن اقداماتی عاجل مانع از سوء استفاده ابزاری رجوی از فرزندان و عزیزان مان در عراق شوند.
2- با اقدامات شایسته هرچه سریعتر وضعیت عزیزان مان در اشرف را تعیین تکلیف نمایند.
3- با ایجاد تسهیلات لازم امکان برقراری ارتباط تلفنی آزاد و هم چنین امکان ارسال و دریافت نامه بدون کنترل تشکیلات فرقه ای را میسر سازند.
4- با ایجاد مکان امنی همانند مقر سابق تیف در کنار اردوگاه اشرف، امکان جدا شدن افراد خواهان جدایی را راحت تر نموده تا خانواده ها نیز بتوانند در جهت کمک به آنان بدون کنترل و حضور مسئوولین فرقه با آنان ملاقات داشته باشند.
5- ما خانواده ها معتقدیم که رجوی با کنترل فیزیکی و ذهنی تک تک افراد مستقر در اشرف هرگز فرصتی را برای فکر کردن و تصمیم گیری برای عزیزان مان باقی نمی گذارد. بنابراین تا موقعی که قرارگاه اشرف با تشکیلات جهنمی و فرقه ای تحت نفوذ رجوی قرار دارد این افراد در اسارت باقی خواهند ماند. لذا از شما درخواست داریم که این قرارگاه جهنمی جمع شود.
6- با استناد به اطلاعیه مورخه 15 مهر 88 خانم رجوی و ارتباطات ویدئو کنفرانس اخیر مسعود رجوی با افراد مستقر در عراق، رهبران فرقه کماکان تلفنی به کنترل فیزیکی و ذهنی افراد در قرارگاه اشرف می پردازند، لذا از مقامات مربوطه استدعا داریم تا با تدابیری شایسته مانع از اقدامات رذیلانه و شوم آنان شوند. امضاء:
1-آقای ناصرحسینی مطلق برادر میرنظام حسینی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
2- آقای مهدی رمضانی برادر مریم رمضانی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
3- آقای نعمت الله محمدی پدر مجید محمدی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
4- خانم ماری محمدی مادر مجید محمدی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
5- آقای علیرضا رضاعی برادر احمد رضاعی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
6-خانم شهناز باقری همسر احمد رضاعی اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
7-خانم اولیاء حیدرزاده خواهر پرویز حیدرزاده اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
8-آقای حسن حیدرزاده برادر پرویز حیدرزاد ه اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
9- آقای علی اکبر باباپور برادر علی اصغر باباپور اسیر فرقه رجوی در قرارگاه اشرف
رونوشت به:
کمیته صلیب سرخ جهانی مستقر در تهران
سفارت عراق در تهران
ریاست جمهوری عراق آقای طالبانی
نخست وزیری عراق آقای نوری المالکی