تحصن دوماهه خانواده ها و فرار ایمان یگانه پنجره هایی گشوده به تابش نور

از اسفند ماه سال گذشته تاکنون بیش از پنجاه نفر از خانواده های اسیران اشرف خودرابه عراق رسانده و درجلوی درب اسارتگاه اشرف به تناوب متحصن شده اند. دربین این خانواده ها مادرها وپدرهای سالخورده ای وجود دارند که سالهاست موفق به دیدار فرزندان اسیر خود نگردیده اند _ خواست آنها ساده وطبیعی است: دیدار از فرزندانشان خارج از چهارچوب سرکوبگرانه تشکیلاتی دراین اسارتگاه _ اما سران این فرقه تروریستی درحال فروپاشی از این گونه دیدار ها به شدت وحشت داشته و تاکنون به این درخواست های انسانی که حداقل حقوق تعریف شده اسیران وخانواده هاست جلوگیری نموده اند فروپاشی تشکیلات فرقه رجوی درعراق باحضورخانواده وایستادگی آنها میسرخواهد شد. سران فرقه رجوی که ازحضورخانواده ها درجلوی درب اشرف دراسفند ماه به وحشت افتادند سعی نمودند حالت تدافعی گرفته و بااین حساب غلط که همانند دفعات قبل این حضورموقت است اسیران را از وقوع چنین رخدادی دور نگاه دارند _ ولی تداوم یافتن این اقدام خانواده ها وسفرخانواده های بیشتر به عراق سران این فرقه را که به سراسیمگی ووحشت انداخت و باعث شد سران این فرقه ازمرحله تدافعی گذر کرده و وارد مرحله رودررویی با حضور خانواده ها گردند. ودراین راستا فرقه رجوی تصمیم گرفت گروهی از سرسپرده ترین افراد را آنسوی درب قرارگاه گرد آورده و آنها راوادار به دادن شعار علیه خانواده ها بکشاند! شعار " ننگ ما ننگ ما فامیل الدنگ ما " شاید دردآورترین شعاری باشد که اززبان این اسیران هستی باخته ازداخل قرارگاه به گوش می رسد _ تاسف بارترازاین نمی شود که چند ده نفر انسان تخت شسششوی مغزی قرارگرفته علیه خانواده های خود ودوستان خود چنین توهین زننده ای رابرزبان بیاوند. چنین عکس العمل دیوانه واری ازسوی دیگر نشان می دهد که تشکیلات ترک خورده رجوی درعراق درحال فروریزی کامل قرارگرفته است و درچنین حالتی گسیل خانواده بیشتر به عراق وتداوم پایداری آنها ی تردید باعث فروپاشی کامل این تشکیلات سرکوبگرانه خواهد شد. فرار موفقیت آمیز " ایمان یگانه وپیامدهای آن سازنده آن برای نجات سایر اسیران آقای ایمان یگانه با سابقه 22 سال عضویت درفرقه رجوی سرانجام درتاریخ 25 فروردین تحت تاثیر برخورد ناخوشایند فرقه رجوی با خانواده ها تصمیم گرفت با خود روی خود از اسارتگاه گریخته واز نیروهای عراقی تقاضای پناهندگی وامنیت نماید _ آقای یگانه پس از فرار اظهارداشت: آنها مارا ازنیروهای عراقی سخت ترسانده بودند ولی من علیرغم این تهدیدات تصمیم به فرار گرفتم وباخود گفتم هرگونه اتفاقی برای من رخ دهد بهتراز ماندن دراین قرارگاه می باشد. نکته مهم دیگری که آقای یگانه به آن اشاره دارد اینست که درسال گذشته از اعضا تعهد گرفتند که تا پایان فروردین درمناسبات بمانند ولی با نزدیک شدن پایان این زمان باز گفتند تا به این تعهد را تا فروردین آینده وفادار بمانید! اظهارات ایمان یگانه اخرین فراری اشرف دارای چند نکته قابل تامل است اول اینکه تزلزل درارکان تشکیلاتی فرقه به بالاترین حد ممکن خود رسیده است بگونه ای که سران این فرقه سعی می کنند بادروغ ونیرنگ وفریب تهدید همچنان این ظرف ترک خورده را از فروریختن با تعهد های رنگارنگ به ظاهرا سرپا نشاندهند دوم اینکه تقاضای جداشدن از این فرقه به حدبسیار بالایی رسیده است که دیگرسران فرقه قادرنیستند با کنترل ذهنی ودور نگاه داشتن از واقعیت ها این اسیران را همچنان دروعده وعید های دروغین به اسارت نگاه دارند سوم اینکه _ صدای خانواده اسیران علیرغم جیغ ودادهاودروغ بافی ها وکنترل های تشکیلاتی دربدنه تشکیلات طنین انداز شده است وطبعا چنین پژواکی انسانی باعث خواهد شد تعداد دیگری ازاین اسیران به فکر فرار وگریز از مناسبات این فرقه تروریستی گردند. وآخراینکه با وجود فرار ایمان یگانه تبلیغ های سران فرقه درمورد ترساندن بی دلیل افراد جهت فرار اثرخود رااز دست داده است _ بگونه ایکه آقای یگانه عایرغم تبلیغات دروغین فرقه دست به ریسک زده وموفق شده است پرده ها ی بی خبری _ فریب ودروغ سران سرکوبگرفرقه را پاره نماید. گسترش حضور وتداوم تحصن خانواده ها و بازشدن درب های غار اشرف جهت گریز اسیران. خبرهای رسیده از عراق نشان می دهد هم اکنون گروه های بسیاری از خانواده ها از ایران وسایر نقاط جهان بسوی اشرف درسفرهستند تا زمان فروپاشی یک فرقه تروریستی وآزادی اسیران ذهنی درآن را تسریع نمایند. با توجه به پایان یافتن سرما ازاین پس حضور گسترده وقابل توجه خانواده ها درجلوی درب اسارتگاه اشرف بی تردید اخبار این رویداد را جهانی خواهد کرد واین درست همان نقطه ایست که سران فرقه سخت از آن وحشت دارند _ حضور ده ها نفراز اعضای خانواده اسیران و تحصن نامحدود آنها بی شک پای خبرگزاریها ومجامع حقوق بشری را به عراق خواهد کشاند و باتوجه به خواست انسانی این خانواده ها جهت دیدار عزیزان خود وممانعت سران فرقه از این خواست طبیعی گوشه دیگری از سرکوبگری تشکیلاتی و اسارت ذهنی چند صد نفر درکشوری ناامن وپرخطر بیشک این سئوال را درافکار عمومی شکل می دهد که راستی چرا سران این فرقه حاظرنیستند به این خواست ابتدایی خانواده ها تن دردهند؟ _ آیا این نقض فاحش حقوق انسانی وبشری از جانب یک فرقه تروریستی نیست؟ آیا سران این فرقه بااین عمل ضدانسانی درپی مخفی کردن جرم زندانی کردن _ شکنجه نمودن وحتی کشتن تعدادی از این اسیران ناراضی نیستند؟ به باور این نویسنده طی این چندماهه بی شک اتفاقات درد ناکی دراین غار ایدئولوژیک افتاده است که سران آن درپی مخفی کردن آن هستند واین هیاهو ها وجیغ وداد ها وسراسیمگی های فرقه رجوی بی دلیل نیست بنابراین به نظر اینجانب خواست خانواده ها درکنار حق ملاقات خود با افراد اسیر خارج از غار اشرف بایستی اطمینان حاصل کردن از زنده بودن آنها رانیز باید دربر بگبرد و چنین درخواستی بهتراست از طریق سازمان صلیب سرخ وکمساریای سازمان ملل و سازمان های مدافع حقوق بشر دنبال گردند. بهرصورت اکنون شرایط نگاهداری اسیران برای سران فرقه به نقطه دشواری رسیده است وآزادی خیلی از این اسیران کاملا دردسترس قراردارد ودراینجاست که گسترش تعداد خانواده ها درعراق و آگاهی رسانی از تحصن وخواست آنها و کمک افراد جداشده دراین راستا ودراین شرایط حساس می تواند بسیار کارساز باشد. نتیجه = باتوجه به رخدادهای سال گذشته درعراق وپیرامون اسارتگاه اشرف بنظرمی رسد سال پیش رو سالی خوش برای آزادی اسیران فرقه رجوی وجمع شدن اسارتگاه اشرف درعراق باشد _ چنین اتفاق سازنده ای رادردرجه نخست باید مرهون ایستادگی و پافشاری خانواده اسیران ودردرجه بعدی افشای مناسبات ضدانسانی حاکم براین فرقه توسط جداشده گان وهمچنین کمک های انسانی دولت عراق دراین راستا بود. اردوگاه تروریستی اشرف درآستانه جمع شدن است واسیران ذهنی وفیزیکی فرقه رجوی درآستانه آزاد شدن پس بجاست تا به تلاش های خود بیافزائیم و افکار عمومی را از این رخداد شادی آفرین مطلع سازیم خانواده ها شاه کلید حل این معما هستند ودور نیست که این آزادی بی تردید وجمع شدن اسارتگاه بردگی درقرن بیست ویکم را باحضور آنها جشن بگیرم.. اندکی صبر سحر نزدیک است