خانم ناوی پیلای کمیسرعالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد با درود و احترام متاسفانه نقض حقوق بشر و پای نهادن به کرامت انسانی از زمان های دور تاکنون به رویه ای متداول و مداوم مبدل گردیده و حقوق جمعی از مردم جهان در گوشه وکنار جهان بگونه ای سیستماتیک مورد تعرض قرار گرفته و می گیرد. طی دهه های پیش رو با بهبود شرایط اگاهی رسانی منجر به نشر وسیع اخبار ازاین نوع ستم ها و تحقیرها نسبت به بخش قابل توجهی از مردم در ابعاد گسترده تری درجوامع انسانی منتشر می گردند. و در این میان آنچه بیشتر درد آوراست ستم بر زنان است که خود را به اشکال مختلف از جمله ختنه زنان _ جراحی رحم زنان _ سنگسار _ ضرب وشتم و نقص عضو _ خرید و فروش _ تجاوز جنسی نشان داده و می دهد. خانم پیلای بی شک شما درمقام کمیساریای حقوق بشر از ستمی که در حق زنان در گوشه و کنار جهان توسط دولت ها اعمال می گردد کم وبیش آگاه هستید _ ولی آنچه برای شما می نویسم نه توسط یک دولت بلکه توسط یک گروه منزوی مذهبی _ تروریستی درچهار چوب قلعه هایی متروک و به دور از نظر دیده بانی رسانه ها و سازمان های مدافع حقوق بشر تحت نام " مبارزه برای سرنگونی" از سال 1984 بدین سو رخداده است. خانم پیلای توجه و دقت کنید این یک مورد کاملا استثنایی است که شاید در تاریخ نقض حقوق بشردر مورد زنان بدین گونه گسترده و عیان کم تر رخ داده و خواهد داد. خانم پیلای آنچه بهانه نوشتن این نامه به شما گردید _ آگاهی از اوضاع و شرایط تاسف بار صدها زن از هم میهنان من است که بیش از دو دهه است درقلعه مخوف و متروک و ایزوله شده ای بنام اشرف در کشور عراق در تار و پود عنکبوتی یک تشکیلات مذهبی _ تروریستی اسیر گردیده وهستی شان بر باد رفته است. بنا بر خاطرات و اعترافات خانم ها بتول ابراهیمی و بتول سلطانی (عضوگریخته شورای رهبری این فرقه) ستمی که طی این بیش از دو دهه براین زنان رفته است چنان گسترده و دردآور و تاسف بار است که این گونه محنت ها درکم تر جوامعی اینگونه باز وعریان دیده و یا شنیده شده است. اگر بخواهم اینگونه اعمال ضدانسانی ومحرومیت ها را که در چهارچوب تشکیلات و مناسبات این فرقه در حق زنان اعمال می گردد ازخاطرات افراد سابق عضو این گروه را خلاصه و بگونه ای فهرست وار به نظر شما برسانم چنین خواهد شد. نگاهی گذرا به نقض حقوق بشر ومحرومیت هایی که برتمامی زنان اسیر در مناسبات ضدانسانی فرقه رجوی درعراق از سال 1984 بدین سو تحمیل گردید است. 1- طلاق اجباری_ تعداد قابل توجهی از این زنان مجبور گردیده اند که از همسران خود طلاق بگیرند. 2- محرومیت از زندگی درکنار فرزندان _ صد ها کودک طی دهه 90 از مادرانشان جدا شده وبه مراکز نگاهداری از کودکان بی سرپرست تحویل گردیده اند. 3- محرومیت ازازدواج و داشتن فرزند _ همه زنان جوان ودخترکان اسیر حتی حق فکرکردن به زناشویی وداشتن همسر وفرزند رانداشته وندارند. 4- محرومیت از تحصیل _ تمامی این زنان از داشتن امکانات تحصیل و کسب دانش و هنر محروم بوده اند. 5- محرومیت از ارتباط با افراد خانواده _ تمامی این زنان از داشتن حق ارتباط (بهرشکل ونوع) با اعضای خانواده خود محروم بوده وهستند وقوانین ضد انسانی این فرقه حتی این افراد را از نگاهداری ودراختیار داشتن عکس اعضای خانواده منع می نماید. 6- بی خبری وناآگاهی _ عموم این زنان از داشتن امکانات آگاهی رسانی از جمله رادیو و تلویزیون مستقل _ روزنامه ومجله ودسترسی به اینترنت محروم بوده وهستند. 7- محرومیت از حضور دراجتماع _ اجتماع از نظر رهبری این فرقه درچهارچوب همان اردوگاه های محصور تعریف گردیده ومی گردد و لذا این زنان تحت ستم طی این بیش از دو دهه هرگزپای به بیرون از این اردوگاه ها نگذاشته و از حضور در اجتماعات انسانی محروم بوده وهستند. 8- بهره کشی جنسی _ بنا براعترافات خانم ها سلطانی و ابراهیمی تعداد قابل توجهی از این زنان به اجبار مورد دستبرد جنسی رهبر این فرقه قرار گرفته وبه تاسف بارترین شکل ممکن از آنها بهره کشی جنسی گردیده است. 9- جراحی رحم زنان جوان _ تعداد قابل توجهی از زنان جوان اسیر دراین فرقه توسط زن جلادی به نام نفیسه بادامچی طی پروسه ای بنام " رسیدن به قله تکامل! " در راستای ناامید سازی دائمی مورد عمل اجباری جراحی رحم قرارگرفته اند. 10 – محرومیت از داشتن وسائل بهداشتی وآرایشی _ تمامی زنان اسیر در چنگال این فرقه از داشتن اینگونه امکانات محروم بوده اند تا احساس جوان وسرزنده و امیدواربودن به آینده در وجود آنها ریشه کن گردد. 11- تزریق و بکارگیری راه های رشد سریع مو درصورت واندام زنان _ سران این فرقه درکنار محروم نمودن زنان از وسائل بهداشتی وآرایشی به طرق مختلف هورمون های رشد سریع و گسترده مو درصورت واندام زنان به بدن این افراد منتقل می کنند تا این هستی باختگان را به نهایت ناامیدی و یاس و بی آیندگی بکشانند. 12 – تحقیر و شکنجه و قتل معترضین _ تعداد قابل توجهی از این زنان که به چنین سیستم ضدانسانی اعتراض کرده اند مورد تنبیه بدنی _ شکنجه و تحقیرقرارگرفته وتعدادی آز آنها به همین دلائل به قتل رسیده اند. 13- هم بستری اجباری _ تعداد قابل توجهی از این زنان درراستای انجام دستورات تشکیلاتی مجبور به تن دادن به همبستری های سازمانی گردیده و به صورت های معمول و یا غیرمعمول مورد تجاوز جنسی قرارگرفته اند. خانم پیلای برای تمامی این موارد سند و مدرک و مستندات و شاهدین قابل توجهی وجود دارد _ کسانی که پس از سالها اسارت به بهانه و در فرصت هایی مناسب توانسته اند از چنگال این فرقه مذهبی تروریستی گریخته و خود را به اجتماع آزاد انسانی برسانند _ این جداه شدگان جملگی آمادگی دارند تا بعنوان شاهدین زنده بر این رخدادهای تلخ درهر کمیسیون و دادگاه و مرجع رسیدگی حضور یافته و خاطرات و مستندات خود را ارائه نمایند. خانم پیلای…. توجه می فرمائید این موارد نقض حقوق بشر وسرکوب زنان به چنین گستردگی کم تر ممکن است توسط یک دولت اعمال گردد ولی متاسفانه توسط یک فرقه مذهبی تروریستی طی بیش از دو دهه درحق زنان اسیر اعمال گردیده است. بنابراین بنده بعنوان یک فعال حقوق بشر و زنان از جناب عالی تقاضا دارم برای آگاهی بیشتر و دقیق تر از این رخدادهای تلخ _ وبا توجه به گزارش " خروج ممنوع " سازمان دیده بان حقوق بشردرسال 2005 هیاتی شامل فعالین مستقل حقوق بشر و زنان به همراه یک گروه حقیقت یاب پزشکی و تنی چند از جداشدگان این فرقه را به اردوگاه این گروه تروریستی درعراق اعزام نمائید تا درمورد موارد اتهامی تحقیق نموده و نتیجه را برای آگاهی عمومی منتشر نمایند. خانم پیلای دفاع از حقوق بشر و زنان حد و مرز ندارد و شامل گروه های خشونت گرا و تروریستی نیز می گردد _ اکنون بهترین زمان برای رسیدگی به این معضل است _ توجه داشته باشید سران این گروه درپی این هستند که این زنان تحت ستم را بگونه و روش های مختلف از پای درآورند تا شاید بتوانتد از برملا شدن این حقایق تلخ و اتهامات سنگین ازچنگال قانون فرار نمایند. بنابراین تا دیرنشده و این زنان به طرق مختلف توسط سران فرقه از بین نرفته اند رسیدگی کمیته حقیقت یاب لازم وضروری بنظر می رسد…. چنین اقدامی از جانب شما درکنار رسیدگی حقوقی به سرکوبگری های رنگارنگ در حق این زنان همچنین بهانه آزادی این چند صد زن اسیر و هستی باخته خواهد گردید. با تشکر قبلی از رسیدگی و اقدام به موقع ومناسب سرکار رونوشت به:
خانم دکترشیرین عبادی تلاشگرحقوق بشر برنده جایزه نوبل سال 2003وآقای دکترعبدالکریم لاهیجی
آقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد
شورای حقوق بشرسازمان ملل متحد
سازمان دیده بان حقوق بشر
سازمان عفو بین الملل
خانم هیلاری کلینتون _ وزیرامورخارجه دولت امریکا
آقای دکتر نوری المالکی _ نخست وزیر دولت عراق
خانم وجدان میخائیل _ وزیرحقوق بشر دولت عراق