چگونه طارق عزیز مسعود رجوی را خرید؟

خبر صدور حکم اعدام وزیر امور خارجه سابق عراق به تازگی در رسانه های جهان منتشر شده است. بر اساس گزارش CNN در مورخ 27 اکتبر 2010، « طارق عزیز، یکی از شناخته شده ترین چهره های حکومتی عراق برای بیش از دو دهه، روز سه شنبه ]4 آبان[ توسط دادگاه عالی قضایی عراق به خاطر نقش وی در قلع و قمع احزاب مذهبی در زمان رژیم صدام حسین به اعدام محکوم شد.»
نام طارق عزیز کسانی را که به هر طریقی با مجاهدین خلق سر و کار دارند را به یاد ملاقات خائنانه مسعود رجوی با وی در سال 1938 می اندازد. این ملاقات چنان در تاریخ سازمان مجاهدین خلق پر اهمیت است که در گزارش دقیق وزارت امور خارجه امریکا در سال 1994 درباره مجاهدین خلق و چگونگی شکل گیری اتحاد مسعود رجوی با صدام حسین به تفصیل شرح داده شده است. این گزارش نحوه جدا شدن شورای ملی مقاومت از دیگر اعضا در جهت متحد شدن با دشمن را چنین شرح می دهد:
« در پاریس، اعضای غیرمجاهد شورای ملی مقاومت با شیوه مستبدانه رجوی مواجه شدند. به ویژه تصمیم خودسرانه رجوی برای ارتباط دادن شورا با عراق، دیگران را از ادامه همکاری باز داشت، چرا که آن ها این اتحاد را عملی خائنانه می دیدند. مهم ترین عضو شورا، رئیس جمهور خلع شده سابق، بنی صدر در سال 1984 رسماً جدا شد و از رجوی با عنوان « گروکشی در قبال برقراری جنگ ایران و عراق شدیداً انتقاد کرد.» (بنی صدر اظهار می کند که نخستین پیمان رسمی میان مجاهدین و عراق در ملاقاتی در ژانویه 1983 در فرانسه میان رجوی و وزیر خارجه عراق طارق عزیز مورد مذاکره قرار گرفت. نشریات مجاهدین نیز این ملاقات را تائید می کنند.)»
بنی صدر رئیس جمهوری سابق ایران رجوی را معتاد قدرت می خواند.وی در مصاحبه ای با نماینده انجمن ایران قلم، محمدحسین سبحانی، زمانی را به خاطر می آورد که رجوی به آگاهی او رساند که ملاقات با طارق عزیز را پذیرفته است. بنی صدر می گوید: « به او گفتم: حالا که پذیرفتی میتونی وقتی ایشون آمد اینجا پیش شما رفتاری بکنید که امپراطورشاپور اول با والریا امپراطور رم کرد، متجاوز در خور تحقیر است باید بفهمد که تجاوز کرده به یک کشوری و کشوری که به او تجاوز شده غرور ملی دارد.» وی ادامه می دهد که رجوی نه تنها این گونه رفتار نکرده بود بلکه ملاقاتش با طارق عزیز پنج ساعت طول کشید. به طوری که « روز بعد روزنامه لوموند نوشت که آقای طارق عزیز این آقا را خرید آقای رجوی را خرید حالا تعبیر خرید یا به دست آورد بهر حال یک همچنین تعبیری.»
دیدار خیانت آمیز با طارق عزیز نقطه آغاز یک اتحاد دراز مدت با دیکتاتور سابق عراق بود. گزارش وزارت خارجه امریکا ملاقات ها و روابط میان مجاهدین خلق را باذکر تاریخ دسته بندی می کند.
« گزارش های رسانه های حکومتی عراق از روابط اخیر صدام ـ رجوی، دیدگاه دقیق تری از روابط فعلی میان سازمان مجاهدین خلق و بغداد می دهد. ملاقات های میان این دو برای حمایت از موقعیت منزوی صدام یا فرستادن پیامی به حکومت ایرانی، اعلام می شوند.
برای نمونه:
ـ روز 31 جولای 1994، رجوی « پیام تبریک» به صدام حسین می فرستد.
ـ روز 26 ژانویه 1994، رجوی با صدام و طارق عزیز معاون نخست وزیر دیـــــدار می کند.»
این موارد تنها نمونه های کوچکی از روابط بسیار صمیمی میان رجوی و سران حکومت بعث هستند. امیر طاهری روزنامه نگار و کارشناس ایرانی ـ فرانسوی درامور خاورمیانه در سال 2004، ماه ژوئن پس از دستگیری مریم رجوی و صد و شصت عضو مجاهدین در فرانسه در مصاحبه ای با ژئوف هاتچیسون، دو دلیل را برای تصمیم ان زمان دولت فرانسه در قبال اعضای مجاهدین خلق در اورسوردواز عنوان می کند. وی بر این باور است که وزیر کشور وقت فرانسه یعنی نیکولا سارکوزی « سعی دارد که سرسخت به نظر برسد به ویژه در قبال مهاجران غیرقانونی و مجاهدین خلق که سالهاست به طور غیرقانونی در پی پناهندگی سیاسی بوده اند.»
« دلیل دوم این است که حضور مجاهدین در فرانسه در سال 1981 توسط طارق عزیز مرد شماره دو صدام حسین به تصویب رسید و اکنون با سقوط رژیم عراق، دیگر دلیلی برای حضور مجاهدین در خاک فرانسه وجود ندارد.»
ملاقات میان طارق عزیز و مسعود رجوی که به بدنامی شهرت یافته است، نقطه تغییر فاحش در عملکرد مجاهدین محسوب می شود. این تاریخ نماد آغازین یک استراتژی طولانی مدت با عنوان « راه دستیابی به قدرت به هر قیمتی» توسط مسعود رجوی، تلقی می شود. به عنوان یکی از پایه گذاران یا به گفته خودش اصلی ترین بنیان گزار شورای ملی مقاومت و بر اساس مصاحبه وی با کانون قلم، بنی صدر اصول اساسی شورای ملی مقاومت را « استقلال، آزادی و عدم هژمونی » می داند.
پیمان خیانت آمیز کذایی، عامل ناقص همه اصول اساسی شورای ملی مقاومت شد. مسعود رجوی با عملکرد خود و پناه گرفتن نزدیک دولت بیگانه استقلال شورا را نفی کرد. او آزادی شورا را نقض کرد چرا که همه ظرفیت های عملی شورا را معطوف به نقش ارتش خصوصی صدام بودن و نیروی مزدور وی برای جاسوسی و خیانت بودن، کرد. بدین ترتیب هژمونی خود را بر همه اعضای شورا تحمیل کرد و از آن پس شورا فقط شامل اعضای مجاهدین خلق شد.
سه دهه پس از آن ملاقات شوم، امروز دبیرخانه شورای ملی مقاومت بیانیه ای برای محکوم کردن حکم اعدام طارق عزیز صادر کرده است. این بیانیه به نظر تعجب آور می رسد زیرا با سوابق مجاهدین جور در نمی آید. از سازمانی که تاریخچه آن مملو از خیانت و پشت کردن به دوستان سابق است، انتظار چنین موضع گیری نمی رفت. این چنین موضع گیری از سوی مجاهدین تنها می تواند در راستای تبلیغاتشان علیه حکومت عراق و جمهوری اسلامی باشد.
مزدا پارسی