آنها با حضور خود در برابر پادگان اشرف، یازده ماه است که خواب های پنبه دانه رجوی را به سیخ کشیده اند.نه راه پسی برایشان گذاشته اند و نه راه پیش.همین نشان می دهد که حریف اصلی رجوی همان ها هستند که به میدان رزم شتافته اند.و در این میدان نابرابر، کندن چند تار مو از این خرس لندهور خود غنیمتی بزرگ است.و البته رجوی این پیام را به خوبی دریافته است که این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست! اما رجوی که سال ها است از خر مراد صدام حسین افتاده و هنوز پی هسته آن در بیابان های عراق می گردد،چندان هم خوش شانس نبوده است.چند سال فلفلی کردن آش عراق و عاقبت ناخوش بعثی ها در دولت جدید، گریبانگیر او نیز شده است.چون همین روز هاست که بجز خانواده ها،دولت عراق، کرد ها و عرب های شیعه از جنوب تا شمال به مقابل درب پادگان رسیده و همانطور که نمونه هایی از آن دیده شد طلب داد گذشته را نمایند!بقول شاعر شیرازی؛ "سخن سر بسته گفتی با حریفان – خدا را زین معما پرده بردار" پس بی دلیل نیست که رجوی در روز روشن به هذیان گویی، فحاشی و خط و نشان کشیدن افتاده است. یک روز خانواده ها را سگ و زنجیری و اطلاعاتی می نامد و روز دیگر به عجز و لابه افتاده و بفرمایید تو ملاقات کنید سر می دهد. یک روز کتاب تهدید آمیز چاپ میکند و روز دیگر برای اشرفی ها نوار دلداری پر میکند.یک روز نفس کش می طلبد و روز دیگر بزرگی کرده و از سر کرم می بخشاید.اما رجوی فراموش کرده است که با این حرف ها برای خانم و بچه ها نمی شود تنبانی دوخت! باید گفت که همه این ها از عواید زندگی در لانه روباه است که جناب "شیر خفته " را حراف و سلیطه بار آورده است.ایتالیایی ها می گویند؛" از دشمنی که خصومت خود را در برابر تو ابراز میدارد زیاد نترس"چون فقط آدم های بزدل و بسیار ترسو هستند که از ته چاه منم منم می کشم می کشم می زنند.چرا که اگر برای رجوی شهامتی باقی مانده بود درب پادگان اش را به روی خانواده ها می گشود تا بفهمد یک من ماست چقدر کره دارد! جدا از پرت و پلاهای به ارث مانده از دوران چریکی برای جناب رجوی، باید گفت که البته تهدیدات آدمکش ها و تروریست ها را باید جدی گرفت.اما این جدیت بیرونی همانند آنهایی که زیر پرچم اش سینه می زنند نیست. بعبارتی درست است که این گونه شاخ و شانه کشیدن ها می تواند مدتی کوتاه قرص آرام بخشی برای جلوگیری از فروپاشی داخلی باشد.می تواند درونی های ذلیل شده را مدتی کوتاه "شیر" کند.اما حساب بیرونی ها جداست جناب رجوی! نیازی به اولدوروم بولدوروم توخالی از نوار ضبط شده نیست.اگر باور ندارید،امتحان از شما نمره قبولی از خانواده ها! چرا که بقول حافظ؛ "از آن افیون که ساقی در می افکند – حریفان را نه سر ماند نه دستار" امیر حسین پناهی