فرقه رجوی در پی ایجاد درگیری دیگری، قبل از نقل مکان از اشرف می باشد

به قرار اطلاعات رسیده از منابع مختلف از جمله داخل پادگان اشرف در عراق، سران سازمان مجاهدین خلق در تلاش هستند تا قبل از اینکه از پادگان فرقه ای اشرف به جای دیگری منتقل شوند، درگیری دیگری با نیروهای عراقی بوجود بیاورند تا در این میان افراد منتقد و مخالف خود را مانند موارد مشابه در گذشته سربه نیست کرده و به اصطلاح هم از شر آنان خلاص شوند و هم از خون آنان بهره برداری کنند و از تصاویر آنان در آلبوم های خود که به پارلمانتر های اروپائی و آمریکائی نشان میدهند حداکثر استفاده را بنمایند. بیاد داریم در آخرین درگیری که فرقه در 19 فروردین امسال (8 آوریل 2011) بوجود آورد – زمانی که نیروهای عراقی قصد داشتند به حکم قانون و با اعلام قبلی بخشی در شمال پادگان را که در دوران دیکتاتوری صدام حسین معدوم از روستائیان مجاور به زور غصب شده و به مسعود رجوی پیشکش شده بود را باز پس بگیرند – تعدادی کشته و مجروح شدند. در این واقعه مسئولین سازمان افراد مسئله دار را جلو فرستاده و اطمینان داده بودند که گلوله های عراقی ها مشقی هستند. همچنین از قبل دوربین های عکاسی و فیلم برداری را هم در مواضع مختلف آماده کرده بودند تا حداکثر استفاده تبیلغاتی از قربانی کردن نفرات را بنمایند. همان زمان اعلام کردیم که بسیاری از افرادی که در آن درگیری کشته شدند مسئله دار و خواهان خروج بوده و بدین وسیله سازمان با آنان تسویه حساب کرده است. آخرین اطلاعات بدست آمده در همین خصوص از جمله موارد زیر می باشد: مرتضی بهشتی (با نام های مستعار قاسم و رحیم بخشی):
او در سال 1380 (2001 میلادی) برای یافتن کار عازم ترکیه شد. در آنجا با نفرات سازمان که به وی قول کار در آلمان را داده بودند برخورد کرد و نهایتا با فریب و نیرنگ آنان سر از پادگان اشرف در عراق در آورد. از همان ابتدا خواهان بازگشت و خروج بود که هر زمان چنین درخواستی میکرد تحت شدیدترین فشارهای جسمی و روحی قرار میگرفت. او تا قبل از رسیدن به اشرف هیچگونه شناختی از سازمان نداشت و اصلا سیاسی نبود. مرتضی در تمام مدتی که در اشرف بود همیشه با مسئولین سازمان درگیر بود و جزو افراد مسئله دار محسوب میگردید. محمدرضا پیرزادی
او در جبهه جنگ ایران و عراق سرباز بود و اسیر نیروهای عراقی گردید. مسئولین سازمان به اردوگاه اسرا که وضعیت فوق العاده وحشتناکی داشت رفته و او را با فریب و وعده به اشرف کشاندند. بعد از مدتی او خواهان خروج شد و گفت که اشرف جائی نبوده که تصور میکرده است. او مدام تحت برخورد و فشار بود و فردی مسئله دار تلقی میگردید. محمدرضا همیشه ابراز میکرد که او را بزور در سازمان نگاه داشته اند. بهروز ثابت
در سال 1367 (1988میلادی) سرباز بود و در خلال جنگ ایران و عراق اسیر شد. او نیز در اردوگاه اسرا در عراق فریب وعده های سازمان را خورد و به اشرف رفت. اما در آنجا نسبت به عملکرد سازمان که تا آن زمان شناختی از آن نداشت معترض و خواهان خروج شد. سازمان وی را زیر شدیدترین فشارهای روحی و جسمی قرار داد و همیشه مارک مسئله دار بودن به وی میزد. به او گفته شده بود که اگر به ایران برگردد حکمش قطعا اعدام خواهد بود. امیر مسعود فضل اللهی
او با سابقه 32 ساله در سازمان مجاهدین خلق یکی از شاخص ترین افراد مسئله دار و منتقد روش های تشکیلاتی فرقه بود. او سالها بود که علنا با مسئولین سازمان و فشارهای فیزیکی و روانی که برای کنترل افراد بر آنان اعمال میکردند مخالف بود و گاه و بیگاه این مخالفت خود را علنا ابراز میکرد. مسئولین سازمان جدا از دست وی عاجز بودند و او را یکی از معضلات خود به حساب می آورند که هر کجا میرود افراد را مسئله دار میکند. علیرضا طاهری
سال 1372 (1993 میلادی) جذب سازمان شد. در سال 1374 (1995 میلادی) در خلال موج دستگیری و زندان و شکنجه افرادی که مشکوک بودند که نفوذی رژیم ایران می باشند اسیر شد و در حبس انفرادی زیر شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت. مسئولین تلاش میکردند با اعمال انواع فشارها از او اعتراف بگیرند که مأمور دستگاه امنیتی و نظامی ایران است. بالاخره سازمان او را مجددا به درون تشکیلات برگرداند و از وی تعهد گرفت که کلامی از این موضوعات با کسی صحبت نکند. علیرضا البته همیشه مسئله دار بود و هرگز با رغبت و رضای خود در سازمان نماند و سازمان هم اینرا خوب میدانست و مایل بود به نوعی از شر او خلاص شود. بنیاد خانواده سحر مایل است بار دیگر به آن دسته از مسئولین بین المللی در عراق که ممکن است احیانا گوش شنوا و اختیاری از خود داشته باشند، و تابع سیاست های دیکته شده بین المللی بر مبنای منافع برخی کشورها نباشند، توجه بدهد که فاجعه ای دیگر در راه است. سازمان مجاهدین خلق لیستی از افراد مسئله دار تهیه کرده و به فرماندهان بخش های مختلف تأکید نموده که این افراد تحت هیچ شرایطی نباید زنده از اشرف خارج شوند. زمان به سود سرنوشت این افراد نیست و جان آنان جدا در خطر است و کسانی که در حال حاضر مسائل را با مسامحه برگزار میکنند قطعا مسئول ریخته شدن خون این افراد، که سازمان به طور جدی به دنبال حذف فیزیکی آنان و سپس بهره برداری از خونشان است، می باشند.