با کمال تاسف و تاثر مطلع شدیم که یاور همیشگی انجمن آقای عبدالمناف شعبانی از خانواده های فعال و پر تلاش استان مازندران بر اثر ایست قلبی جان به جان آفرین تسلیم نمود.
بعد از تاسیس انجمن استان جز اولین خانواده هایی بود که برای رهایی برادرش با تمام توان با این انجمن همکاری می نمود.
بعد از سرنگونی صدام وی جزء پیشتازترین خانواده هایی بود که با به جان خریدن تمام خطرات و مصائب آن روز عراق، برای انجام ملاقات با برادرش محسن به قرارگاه اشرف رفت. هر چند در آنجا از طرف مسئولین سازمان مورد توهین قرار گرفت و نتوانست برادرش را آزاد کند اما این دیدار باعث شد تا وی شناخت بیشتری از مناسبات فرقه رجوی پیدا کند و از همانجا تصمیم گرفت تا به هر قیمت برادرش را از جهنم رجوی آزاد کند.
او دست از تلاش برای آزادی برادرش بر نداشت و در تحصن چند ساله خانواده ها در جلوی اشرف حضور فعالی داشته و مستمرا کمک کار خانواده ها در آنجا بود و بدون هیچ چشم داشتی بخاطر تخصصش در کار برق تمام کارهای مربوط به برق و روشنایی محل استقرار خانواده ها را انجام می داد.
آقای شعبانی در تمام جلسات انجمن فعالانه شرکت می نمود و بزرگترین آرزویش رهایی برادر و سایر اعضای گرفتار در بند تشکیلات رجوی بود.
در یکی از این جلسات که بعد از رهایی آقای مجید محمدی در دفتر انجمن به همین مناسبت برگزار شد و خانواده های زیادی شرکت داشتند، وی بعد از دیدن صحنه به آغوش کشیدن مجید توسط پدر و مادرش، به یاد برادرش شدیدا متاثر شد و شروع به گریستن نمود. او بخاطر جنایات رجوی ها نتوانست برادرش را ببیند و رهبران فرقه این آرزو را از او گرفتند.
در مراسم تحریم آن مرحوم تعدادی از جدا شدگان و خانواده های عضو انجمن نجات استان، که خود را در هر شرایط هم درد می دانند، شرکت نمودند.
دفتر انجمن استان مازندران درگذشت آن مرحوم را به خانواده ایشان و خانواده بزرگ انجمن نجات تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال آرزوی رهایی همه اسیران فرقه رجوی بویژه محسن شعبانی را می نماید.