او متولد 1352 در تهران بود و دوران کودکی و آغاز نوجوانی را در کنار دیگر فرزندان اعضا در زندگی سازمانی به دور از کانون خانواده در تشکیلات رجوی سپری کرد. به هنگام عملیات فروغ جاویدان وی 15 سال بیشتر نداشت.
رسانه های تبلیغاتی تشکیلات مجاهدین خلق از مریم قیطانی با عنوان «شهید جوان» یاد می کنند که در 14 سالگی شعری «در ستایش شهادت» سروده بوده در حالیکه مریم در هنگام شهادت نوجوانی نورسته بود که سال ها تا جوانی و بلوغ فکری فاصله داشت.
امیر یغمایی از دیگر کودکان قربانی خانواده های از هم پاشیده در تشکیلات مجاهدین خلق درباره مریم و عملیات فروغ جاودان می گوید: «مجاهدین کودکان بالای ۱۵ سال را به عملیات فروغ جاویدان فرستادند و تعدادی از آنان نیز در همین عملیات کشته شدند. از جمله خواهر علیرضا قیطانی که ۱۵ ساله بود و کشته شد. پدر و مادر بعضی از بچه های کوچک داخل سازمان نیز هر دو کشته شدند و برنگشتند. در آن دوران این بچه ها را تحویل افراد دیگری از اعضای مجاهدین دادند. و این بچه های کوچک گیج شده بودند که چرا پدر و مادرهای ما دیگر نیستند.»