تقی شهرام از عناصر اصلی اعلام تغییر موضع سازمان مجاهدین خلق از اسلام به مارکسیست بود. او در دوم مردادماه 1359 بعد از محاکمه، اعدام شد. تصفیههای داخلی در سازمان مجاهدین خلق در دوران رهبری او بر مجاهدین افزایش یافت و عدهای از جمله مجید شریف واقفی به دستور او کشته شدند.
آیتالله سید حسن طاهری خرمآبادی که به واسطه فعالیتهای سیاسی و انقلابی خود، شناخت دقیقی از مجاهدین خلق داشت، درباره مواضع سازمان میگوید: درباره تغییر عقیده سازمان مجاهدین باید عرض کنم که بنده معتقد بودم که آنان از همان ابتدا منحرف بودند و همین مواضع را داشتند و مطرح کردن اسلام و قرآن و نهجالبلاغه پوششى براى افکار منحرف آنان بود. مىخواستند از این مقدسات به صورت سپر استفاده کنند. اعتقاد واقعى به اسلام نداشتند. البته ممکن است در میانشان کسانى بوده باشند که فریب خورده و تصور کرده باشند که اسلام واقعى همین است و واقعا اهل نماز و روزه و عبادت بوده باشد، اما مجموعه، مجموعه منحرفى بود.
این نکته را نیز عرض کنم که درباره آنان این گونه تبلیغ مىشد که اهل نماز شب و اهل قرآن و نهجالبلاغه هستند و این نقل قولها موجب شد که مردم به آنان گرایش پیدا کنند. من نمىتوانم بگویم که کادرهاى اولیه و سران آنان حتما این گونه بودهاند یا نه، اما این احتمال را مىدهم که انحرافات فکرى در آنان هم وجود داشته، ولى در حد بالا نبوده است.
در میان طرفداران سازمان مجاهدین، عدهاى وجود داشتند که فریفته سازمان بودند. وقتى در برابر اعلام مواضع سازمان قرار گرفتند، بسیار متأثر شدند و باور نمىکردند. مىگفتند که عدهاى از مجاهدین تغییر موضع دادند و همگى اینگونه نیستند و از آنان دفاع مىکردند. عدهاى دیگر که ما هم جزو آنان بودیم، از اعلام مواضع خوشحال بودند. چون معتقد بودند که ماهیت و حقیقت آنان روشن شد.
بعد از اعلام موضع، دوستانى که هنوز به سازمان اعتقاد داشتند و فکر مىکردند که گروه ایدهآلى براى انقلاب هستند با ناباورى با این قضیه برخورد کردند. یادم مىآید وقتى در دیدار با یکى از دوستان تبعیدى، جریان تغییر موضع سازمان را به ایشان گفتم، باور نمىکرد و مىگفت که چنین چیزى امکان ندارد. براى ما که از قبل آنان را مىشناختیم، چیز بعیدى نبود و اتفاقآ خوشحال هم بودیم که آنان موضع خود را مشخص کردند و از پرده نفاق بیرون آمدند. این حالت بهتر از حالت قبلى بود. چون قبل از اعلام موضع همه مطالب را به نام اسلام و مجاهدین مطرح مىکردند و از درون به اسلام ضربه مىزدند، اما بعد از اعلام موضع مشخص شد که منظور آنان اسلام نیست و از اسلام منزله پوشش استفاده مىکردهاند.
منبع: خاطرات آیتالله سید حسن طاهری خرمآبادی؛ جلد دوم؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی