سازمان به اصطلاح مسئول اولی را تعیین کرده تا مجددا یک ریل از تناقضات و نشستها را برای نیروها برپا کند اگر شما خوب به این مسئله نگاه کنید سالهاست که سازمان سعی دارد توسط زندانبانانی که همان شورای رهبری هستند افراد اسیر را در اشرف کنترل کند و برای همین کار هر 2 یا 4 سال مسئولی را بر سر آنها گذاشته و بقیه را بترتیب سلسله مراتب به نگهبانی و زندانبانی برای هم می گمارد مثلا حالا که زهره اخیانی مسئول اول شده عده ایی را وی کنترل میکند که به آن ستاد ارتش یا مسئولین شورای رهبری می گویند زیر آنها رده پایین تر شورای رهبری است و نهاتا نیز به شاخه عضو و کا یعنی کاندید عضویت میرسد این سلسله مراتب بپایی و نگهبانی است که اینچنین شکل گرفته اما باید دید زهره اخیانی و یا صدیقه حسینی و یا مژگان پارسایی چه سودی میبرند و چه برتری و امکاناتی نسبت به بقیه دارند؟ در واقع تنها بر تری آنها همان فرمان دادن و اعمال هژمونی است و حالا از غذاها و جای استراحت بهتر و… هم بهره مند هستند اما آیا اینها برای یک انسان کافی است؟ مسلما خیر مهمترین چیز برای یک انسان آزادی است که همین مسئولین اول زندان نشین هم از آن بهره مند نمی باشند مگر بتوانند به همراه مریم به خارجه بروند که آنجا هم باز برایشان قفل و بست هایی مهیا است! پس در اشرف هم جان زندانی وعمر تباه می شود و هم عمر زندانبان پس در این هر دو مشترکند! همین مسئولین اول وشورای رهبری هم زمانی آدم بوده و داشتند از نعمات زندگی بهره میبردند تا رجوی همه را بدینگونه در غل و زنجیر قرار داد بقول صدیقه حسینی: (کاش این چند سال مسئو ل اولی ما بگذرد و راحت شویم!)در واقع خودشان هم رنج میبرند و منتظر آزادی خود هستند! بنابراین تعویض یا تفویض یا انتصاب هیچیک از زنان به عنوان مسئول اول نشانگر تغییری در این زندان نیست زیرا حالش را آنهایی که در فرانسه هستند میبرند و زجرش را زندان نشینها میکشند!
فرزین