این روزها آقای مارتین کوبلر، نمایندۀ ویژه دبیرکل و رئیس هیأت یاری رسان سازمان ملل متحد در عراق بشدت تحت هجوم رسانه ای و پروپاگاندای سازمان یافته مجاهدین قرار دارد، هرچند نماینده ویژه در مقاطع مختلف از مجاهدین خواسته است یونامی را به جانبداری و بی عملی متهم نکنند، ولی رهبران مجاهدین بشدت در تلاشند تا شاید بتوانند با ترور شخصیت و اتهام زنی های مضحک و واهی، و حتی تلاش به دادن رشوه به اعضای کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان – که اخیرا توسط آقای علی حسین نژاد از اعضای روابط خارجی مجاهدین پس از فرار از لیبرتی افشا شده است – مبنی بر اینکه به هنگام مصاحبه با اعضای مجاهدین در لیبرتی برای ثبت درخواست پناهندگی، خواسته آنان برای جدایی از تشکیلات مجاهدین و بازگشت به ایران را در نظر نگیرند، ملل متحد را در قبال ماهیت تروریستی و فرقه ای مجاهدین و همچنین نیات شوم رهبران آن وادار به سکوت و حتی امتیاز دهی بکنند. بدین ترتیب، مجاهدین که تنها نقطه قوت شان خرج کردن پولهای هنگفت و کلان برای اجیر کردن انواع و اقسام حامی سیاسی در سراسر جهان است، تلاش میکنند با رشوه و تطمیع و اگر نشد با تهدید و ارعاب اهداف بغایت ضد انسانی خود در قبال ساکنان قرارگاه اشرف و لیبرتی را پیش ببرند. بنابراین بن بست فعلی و وضعیت انفجاری بوجود آمده که آبستن حوادث غیر قابل پیش بینی است حاصل تعارض و قانون شکنی و باج خواهی های مستمر مجاهدین در ارتباط با سازمان ملل متحد است. گزارش روزانه 27 می 2012 آقای مارتین کوبلر از وضعیت کمپ لیبرتی که نسخه هایی از آن به ملل متحد، سفارت آمریکا، دولت عراق و نماینده اتحادیه اروپا نیز ارسال شده و البته به مزاق رهبران مجاهدین خوش نیامده است حاکی از شناخت عمیق ملل متحد از نیات واقعی مجاهدین است و اینکه رهبران مجاهدین تا کجا مرزهای شقاوت و وقاحت و دریدگی در قبال اعضای سازمان را در هم نوردیده است که تلاش میکنند پروسه پناهندگی در کشورهای ثالث، که تنها صورت مسئله حضور ساکنان قرارگاه اشرف در کمپ لیبرتی است را نیز حذف نمایند. در همین رابطه آقای کوبلر در یکی از بندهای گزارشش مینویسد: " ساکنان مانع پروسه پناهندگی شده اند و سه بار نماینده ویژه از ساکنان می خواهد که این پروسه استقرار در کشورهای ثالث را از ریل خارج نکنند، اجازه دهند پروسه ادامه پیدا کند و تعهد خود را به این پروسه مورد تأیید قرار دهند". آقای کوبلر در گزارششان به خیلی از موارد دیگر از سنگ اندازیهای مجاهدین در مسیر حل و فصل امور کمپ اشاره کرده و می نویسد: " بدلیل این که ساکنان از صحبت با عراقیها خودداری می کنند…، با تأسف مشاهده می شود که در حال حاضر پیشرفت زیادی صورت نگرفته است… (مجاهدین) خواسته های خود را اولویت بندی کنند و در مورد موارد فرعی تر انعطاف بخرج دهند… به نحویکه حتی محدودیتهای معقول نیز به رهبران کمپ اجازه می دهد ادعا کنند که کامل اجرا نشده است… ما همچنین از آنها درخواست می کنیم که واقعگرا باشند و درخواستهایشان را اولویت بندی کنند و مستقیماً با دولت عراق مطرح کنند". آقای کوبلر همچنین نحوه استقرار پلیس در کمپ لیبرتی که یکی از سوژه های همیشگی و تبلیغاتی مجاهدین بر علیه دولت عراق بشمار میرود را رد کرده و آنرا نقض جدی توافق 16 مارس تلقی نمیکند. و اما جنجالی ترین قسمت گزارش آقای کوبلر که دست مجاهدین را در ضد انسانی ترین حرکت آنان برملا میکند ممانعت رهبران مجاهدین از خروج کسانی است که میخواهند صفوف مجاهدین را در لیبرتی ترک کنند. در گزارش آقای کوبلر و تحت عنوان «تمامیت فیزیکی» آمده است: " فرمانده پلیس تأیید کرد که او در جریان شایعاتی قرار گرفته و به دو نفر که می خواسته اند جدا شوند اجازه خروج از کمپ توسط سایر ساکنان داده نشده و در این پروسه مجروح شده اند… ". در یک کلام آنچه که گزارش آقای مارتین کوبلر از گردانندگان مجاهدین در لیبرتی به تصویر میکشد، مشتی آدم های زیاده خواه با درخواست های غیر منطقی، مشکل آفرین و بحران سازی هستند که طبیعتا تمامی این رفتار ها آن روی چهره فریبکار و قانون گریز رهبران مجاهدین است که حاضرند برای رسیدن به اهداف کثیف فرقه ای شان دست به هر عمل غیر ضد انسانی بزنند حتی اگر آن عمل به کشته دادن تمامی اعضای مجاهدین در قرارگاه اشرف و لیبرتی هم باشد. سیدحجت سیداسماعیلی، عضو پیشین شورای مرکزی و ستاد اطلاعات مجاهدین