نشستی که با حضور افراد کمیساریا رنگ عوض کرد

وقتی به ما ابلاغ شد که از اشرف به لیبرتی به عنوان سرپل می خواهیم منتقل شویم همه نفرات بسیار خوشحال بودند ولی این سطح قضیه بود چون بیگاری کشیدن از اعضاء توسط مسئولین جنایتکار فرقه رجوی امری نهادینه شده بود و خود مریم قجر سرکرده فرقه رجوی عنوان می داشت که باید از اعضا چنان کار کشید که دیگر در شب رمقی برای فکر کردن نداشته باشند .

از طرف دیگر لیبرتی به عنوان سرپل معرفی شده بود و به همین خاطر فکر می کردیم زیاد در آنجا نخواهیم بود. این حرفی بود که مسئولین به ما می گفتند ولی به محض ورود به لیبرتی فضا و مناسبات به همان گونه که در اشرف حاکم بود برقرار شد و باید مانند یک برده با دستان خالی زمین های سنگی لیبرتی را می کندیم چون این محل قبلاٌ توسط آمریکایی ها اداره می شد و چون زمین باتلاقی بود توسط شن و سنگ صاف شده و پایگاه در آنجا برقرار نموده بودند و این کار زمینه خوبی به زنان شورای دست ساز رجوی داده بود که تا می توانند از افراد بیگاری بگیرند . بطور مثال چون وسائل ابتدایی برای جابجایی شن و ماسه و سنگ نداشتیم می بایست آنها را با دست جابجا می کردیم این کار توسط برانکاردهایی که وجود داشت انجام می دادیم . این تازه اول ماجرا بود، بعد از جابجایی شن و سنگ روز بعد به ما ابلاغ می شد که باید آنها را به جای دیگری انتقال دهیم و دوباره بیگاری کشیدن از افراد و این گونه سعی نمودند افراد را مشغول کنند و اسم این بیگاری کشیدن را زیبا سازی محوطه نام می گذاشتند و این گونه همه افراد را سر کار می گذاشتند .

البته در لیبرتی به دستور ضوابط کمیساریای عالی پناهندگی اجازه نداشتیم که تجمعی داشته باشیم :

در اسفند سال 90 در لیبرتی بودم که نشست عملیات جاری در حال انجام بود و یکی از بچه ها سوژه بود و حسابی زیر تیغ و فحش و ناسزا بود که یک باره افراد کمیساریا در کمپ مشاهده شدند. به یک باره مسئول نشست رنگ عوض کرد و شروع به شوخی کردن و جوک گفتن کرد و بیشتر همانند یک دلقک بچه ها را به خنده وا می داشت که بازدید کنندگان کمیساریای عالی هم یک ساعت این شوی مسخره را نگاه کردند و عنوان داشتند عجب برنامه ای دارید و مسئول نشست با دریدگی خاص رجوی عنوان کرد که این برنامه هر روزمان می باشد .

حال می توان دریافت که تا کجا مسئولین فرقه تروریستی رجوی در ریا کاری و حقه بازی سرآمد همه بودند .
در یک کلام می توان گفت که کمپ لیبرتی محلی برای بیگاری کشیدن از اعضای نگون بخت بود که مانند برده باید کار می کردند تا مسئولین زن نزد مریم خودی نشان دهند. ولی بیگاری کشیدن افراد در لیبرتی سرآغازی بود که هرچند نفرات نمی توانستند عکس العملی نشان دهند ولی به محض ورود به آلبانی راه خروج در پیش گرفتند و دریافتند که تمام بناهای فرقه تروریستی رجوی روی فریبکاری و حقه بازی و شیادی نهاده شده است .
مجید محمدی